Hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang pighati ng aming ina kahit ilan taon na ang lumipas tapos ay ito pa ang magiging dahilan ng pag-uwi niya.
Dumako ang tingin ko kay Dana na tila labis na inuusig ng konsensya niya, at patuloy siya sa pag-iyak. Nakakairitang makita siya na siya pa ang may ganang umiyak sa harapan namin, humiwalay si Mama mula sa pagkakayakap sa 'kin at muling binalingan si Dana.
"You! Paano mong naatim na sulutin ang boyfriend ng bunso mong kapatid?! Alam kong may lihim kang taglay na kakatihan sa katawan, anak kita kaya noon pa lang alam ko na at kilala na kita pero hindi ko akalain aabot ka sa ganito!" nasusuklam na saad ni Mama kasabay ng paghablot niya sa braso nito.
"M-Ma... mas nauna kong mahalin si Alvin... " malamyang pangangatwiran ni Dana kaya mariing napapik
