Kabanata 7

3977 Words

Kabanata 7 Dali-dali akong bumaba ng hagdan bitbit ang isang paper bag kung saan naroon ang sapatos na isusuot ko. Naabutan ko si Manang Aurelia sa sala na nagpupunas ng mga pigurin. Nag angat siya ng tingin sa akin matapos pumailanlang sa buong kabahayan ang mga yabag ko. "Manang, papasok na po ako. Pakisabi na lang kay Rian na mauuna na ako, ha?" sabi ko, bahagya pang hinihingal dahil sa pagmamadali. "Teka, bakit ka ba nagmamadali? Ala-syete pa lang, ah. Hindi ka pa kumakain ng almusal-" "Mamaya na lang po, Manang. May activity kasi kami sa school. Hindi ako puwede mahuli," sabi ko at dumiretso na sa pinto. "Sige, Manang!" Mabuti na lang rin at out of the country sila Mommy ngayon. Hindi sila magtataka kung bakit aalis ako sa bahay ng naka-civilian. They will surely ask me question

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD