Chapter 17
1039 Words
Mage
.
Pareho kaming nakatulala ni Yuki sa isang bench dito sa amusement park. Dapat pala niyaya ko na lang siyang kumain sa isang 5 star restuarant at hindi rito.
I ask her to join with me here, 'cause I want to pay her hard work, she's working hard day and night, and I know paying her money is not enough so I think a best way to make her happy, hindi ko lang alam kung bakit ito ang pumasok sa'king isipan at dito ko siya naisip dahil maybe this is womans dream, to have a date to a amusement park.
Wait, A date? I call this a date? There's no way that this is a so called date! I just want to appreciate her hard work to my office that's all. This isn't a date, I sware to God na hindi ito isang date.
I sighed and try to calm myself. Isinandal ko ang aking likuran sa sandalan ng bench. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang pagkalula at hilo dahil sa ride na sinakyan namin. Buti na lang ay pinili ni Yuki na umupo muna dahil mukhang nahilo rin siya. Bakit kasi roon niya napiling sumakay na una? Pwede naman sa ride na hindi mataas at nakakahilo.
Biglang bumalik sa'king isipan ang paghawak niya sa'kin kamay kanina, at dahil 'don ay bahagya akong kumalma pero hindi pa rin ako makapag-focus dahil sa bilis ng ride. Kanina rin ay may sinisigaw siya pero hindi ko narinig dahil nagsisimula na akong mahilo.
Nilingon ko siya para tanungin sana kung ano 'yon pero mukha hindi maganda ang pakiramdam niya.
"You okay?" I ask her worriedly, she look at me with sad eyes.
"Sir?" parang wala siya sa sarili niya. Bakit kaya? parang kanina lang ay sobrang saya niya.
"Is there something bothering you?" nagtatakang niya akong tiningnan sa'king mga mata at ilang saglit lang ay parang bumalik na siya sa kanyang sarili. Mabilis siyang umiling at saka ngumiti.
"Okay lang po ako Sir sobrang na-shock lang po ako ride na sinakyan natin," mabilis na sagot niya sa'kin at sak tumayo sa upuan.
"Sigurado ka ba?" nag-aalalang tanong ko sa kanya dahil mukha may inaalala siya simula ng makababa kami ng ride.
"Opo Sir, okay lang po talaga ako." napabuntong hininga na lang ako saka tumayo. Maybe that is too private for me to know.
I bring her to a game booth dito sa amusement park, I need her to be distracted para hindi na niya uli maisipang sumakay sa mga ride. Pinili ko ang isang game booth kung saan babarilin mo gamit ang pellet gun ang mga plastic toys na kasing laki ng darili ng tao para manalo ng mga prizes. This game is gonna be easy to me dahil hindi sa pagmamayabang isa akong sharp shooter sa pag baril.
"Isang game nga kuya," wika ko doon sa lalaking nag babantay ng game booth at saka inabot ang singkwenta pesos na bayad. I was prepared for this kaya may dala akong cash sa'kin since hindi tumatanggap ng card ang mga booth dito.
"Sige po boss ito po ang pelet niyo," pagkaabot ng lalaki ng pellet gun ay agad kong kinasa ito.
"Marunong kayo yan Sir Mage?" nilingon ko si Yuki na parang bata nakatingin sa'kin.
"Oo naman," tugon ko sa kanya sabay baril ng isang target at syempre tumumba agad ito.
"Wow galing Sir," manghang sabi ni Yuki habang pumapalapak. Napangiti ako dahil hindi lang si Yuki ang pumuri sa' kin pati na rin ang mga iba pang naglalaro na hindi makatama. I still have 9 shots dahil kada isang game ay sampu ang bala.
Muli kong kinasa ang pellet at muling inasinta ang laruan at sa ikalawang pagkakataon ay muli ko itong natamaan. Mangha ang mga tao na nanonood sa'kin kaya naman nagpalakpakan silang lahat. Kinubos ko na ang bala ng pellet at lahat ng ito ay hindi nasayang dahil lahat ng tinarget ko ay natamaan. Napuno ng palakpakan ang buong paligid ng booth dahil sa pagkamangha sa'kin. Napansin ko dumami ang mga nanonood sa'kin, talagang pumunta pa sila para lang panoorin lang akong maglaro nito.
"Galing niyo boss bihira lang katulad niyo na walang mintis ang pagtira," puri sa'kin ng bantay at saka inabot ang isang malaking stuff toy sa'kin bilang premyo ko.
"Salamat," tugon ko sa kanya at kunuha ang aking premyo. Tinaluran ko na ang lalaki at saka hinarap si Yuki..
"Ang galing mo Sir Mage, " Puri ni Yuki sa'kin. Nag-simula na kaming maglakad para maghanap pa ng ibang game booth. "Para kang action star kanina, para kang sanay humawak ng baril Sir dahil sa sobrang galing mo." bigla akong nakaramdam ng kaba dahil sa sinabi niya. Baka magtanong siya kung bakit ako sanay humawak ng baril. Hindi pala dapat ako naglaro ng shooting game.
"Ganun ba?" walang buhay kong tugon sa kanya. Nag-kwento pa siya ng mga kung anu-ano tungkol sa mga action star naikinukumpara sa'kin. Oh I see, she love watching movie, maybe next time na mag-date kami ay dadalhin ko siya sa senehan.
Argh! Sabi ngang hindi ito isang date!
"Sir sakay tayo doon!" excited na sabi ni Yuki. Napatingin ako sa ride na tinuturo niya. Bump Car? Nakahinga naman ako ng maluwag dahil hindi na nakakalula ang pinili niya na ride. Tumango naman ako at saka sinundan siya papunta doon.
Noong umpisa ay naiinis ako sa mga bata na bumabangga sa'kin tapos naalala ko na ganun nga pala ang sistema sa ride na ito, kaya naman nakipag- banggaan na rin ako sa kanila, nasa kabilang cart naman si Yuki may mga kalaro na rin siyag mga bata at nakikipag- banggaan na rin siya. Napatitig ako sa kanya dahil narealize ko kung gaano siya kaganda sa tuwing ngumingiti siya. My heart beat fast when I saw her smilling while playing with the kids. Bigla naman akong bumalik sa'king katinuan ng may biglang bumangga sa'king likuran kaya naman napatingin ako sa likuran at nakita ko ang isang batang lalaki na tuwang-tuwa sa pagkakabangga sa'kin. Ngumiti naman ako at saka kinabig ang aking panibela, upang habulin ang bata na bumangga sa'kin.
Ngayon lang uli ako nakaramdam ng ganitong saya. Pakiramdam ko parang buhay uli ako. This date isn't not bad after all.
.
- Writer
