เกือบห้าทุ่มที่ชนาธิปนั่งรอน้องสาวอยู่ที่ห้องนอน ชายหนุ่มก็ยังไม่เห็นน้องสาวกลับมาเสียที ใบหน้าคมเริ่มตึงเครียดเล็กน้อย เห็นได้อย่างชัดเจนว่ารมิดากำลังหาเรื่องเขาอีกแล้ว กี่ครั้งแล้วที่รมิดาพยายามหาเรื่องเขา กี่ครั้งที่เขาต้องปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาวุ่นวายในชีวิต เห็นทีเขาคงต้องจัดการขั้นเด็ดขาดเสียที ในที่สุดชายหนุ่มก็ตัดสินใจออกตามอติกานต์ที่ห้องพัก ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินไปหยิบคีย์การ์ดสีทอง “นึกหรือว่าฉันไม่มีทางพายัยเล็กออกมาจากห้องนอนของเธอ” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างขุ่นเคือง โชคดีนะที่เขาหยิบคีย์การ์ดห้องพักของน้องสาวมาด้วย
ไม่ถึงห้านาทีชนาธิปก็ยืนอยู่หน้าห้องพักของรมิดากับน้องสาว ชายหนุ่มยกมือขึ้นไปเสียบคีย์การ์ดก่อนจะเปิดประตูห้องพักของสองสาวเข้าไปภายในห้อง ก่อนจะใช้มือดันประตูให้ปิดและเบาที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ ความเย็นที่กระทบเข้ากับผิวหนังของเขาทำให้ชายหนุ่มรู้ว่า
