“ไม่เห็นคุณพ่อกับคุณแม่บอกหวานเลยนี่คะคุณป้า” มนัญชยาถามผู้เป็นป้าอย่างแปลกใจ
“ป้าก็ไม่ทราบเหมือนกันจ้ะ คุณพ่อกับคุณแม่ของหนูโทรมาบอกป้าแค่นั้น” บอกก็แปลกล่ะนิ ในเมื่อญาติผู้พี่กับน้องสาวพยายามจับคู่ให้ลูกสาวตัวเองแบบนี้มีหรือที่ทั้งสองอยู่เมืองไทย หากอยู่หนุ่มๆ แถวนี้ทำอะไรไม่สะดวกนะสิ คุณอลินลดา พูดอยู่ในใจ
“ลินขอตัวกลับก่อนนะคะคุณป้า อีกอย่างรถของลินก็อยู่ที่นี่ ขับรถไปอีกไม่กี่ชั่วโมงก็น่าจะถึงบ้าน”
“ป้าว่าหนูลินนอนที่นี่ซักคืนไม่ดีกว่าหรือจ๊ะ นั่งเครื่องมาเหนื่อยๆ ขับรถไปตอนนี้ป้าเป็นห่วง” คุณอลินลดาเริ่มเห็นเค้าความยุ่งยากเสียแล้ว อาการของเตชิตกับพลอยไพลินทำให้ท่านรู้สึกกังวลอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าสองคนนี้มีปัญหาอะไรดูท่าจะร้ายแรงไม่น้อย ไม่อย่างนั้นหลานสาวคงจะไม่รีบกลับบ้านถึงขนาดนี้ แล้วยังสายตาเอาเรื่องของหลานชายของท่านอีก เฮ้อ! บอกตรงๆ ท่านหวั่นใจกับคู่นี้จริงๆ
“พี่ว่านอนที
