(ฟาส)
ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมง รู้สึกตัวในความมืดสนิทพร้อมกับร่างกายที่เจ็บร้าวที่ทั้งตัว ฉันค่อย ๆ ควานหาสวิทต์ไฟเพื่อให้มีแสงสว่าง แสงสีเหลืองนวลสว่างขึ้น ภายในห้องนอนห้องเดิมที่เงียบกริบ ไม่มีคนที่ย่ำยีฉันก่อนหน้าอยู่ภายในห้องนี้
ค่อย ๆ ขยับตัวลุกนั่งด้วยความระมัดระวัง มองตามตัวที่ตอนนี้มีแต่รอยช้ำแดง และรอยฟันตามจุดต่าง ๆ ทำไมคนที่ฉันเคยรัก ถึงได้ดูป่าเถื่อนและใจร้ายแบบนี้
"ดินเป็นอะไร นี่ไม่ใช่ดินที่ฟาสเคยรู้จักสักนิด ไม่เลย อึก อึก" ฉันที่นั่งหลังพิงหัวเตียงต้องสะอื้น ไม่ใช่ว่าเสียใจกับสิ่งที่ดินทำ แต่ฉันรู้สึกผิดหวังในตัวเขา
ฉันเคยรักแผ่นดินมาก ตอนเรียนมหา'ลัยเราคบกันเป็นแฟน เราดูแลกันอย่างดี แทบจะไม่เคยมีเรื่องให้ทะเลาะกัน ดินในแต่ก่อนเป็นคนน่ารักแม้จะดูเฉยชาบ้างแต่นั่นก็แค่กับคนอื่น แต่สำหรับคนที่สนิทกับดินมันจะเป็นอีกมุมที่คนภายนอกไม่ได้สัมผัส ด้วยความที่ดินดูเข้มและค
