(ฟาส)
"ดิน แผ่นดิน ได้ยินฉันไหม...แผ่นดิน อึก ฮึก เบ๊บ ฟื้นสิ" ฉันไม่รู้ว่าถูกขังอยู่ที่ไหน มันเป็นเหมือนห้องอะไรสักอย่างมีแค่แสงไฟจาง ๆ ที่พอให้เห็นภายใน ฉันพยายามปลุกแผ่นดินที่นอนสลบไม่ได้สติ ใบหน้าและตามตัวของเขาเขียวช้ำไปหมด เห็นรอยช้ำที่เลือดที่ซึมออกมาทำให้ฉันสงสารเขามาก เขาถูกซ้อมจนแทบไม่มีทางสู้ คนที่ติดตามมาไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง
"เบ๊บ...ฟื้นเถอะนะ ฮึก อึก" ฉันยกหัวของเขาให้หนุนตัก แล้วพยายามเรียกหวังให้เขารู้สึกตัว แต่ไม่มีทีท่าว่าเขาจะตื่นสักนิด ฉันห่วงเขากลัวว่าจะเป็นอะไร ยิ่งมองหน้าแผ่นดินฉันยิ่งร้องไห้ ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อาจห้ามได้
"อย่าเป็นอะไรนะ เบ๊บ อึก ฮึก ได้ยินไหม? " ฉันที่แทบขาดใจเมื่อปลุกยังไงแผ่นดินก็ไม่ลืมตาตื่นสักที ได้กอดเขาไว้แน่น ซบหน้าแนบบนหน้าผากของเขาร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด หากเขาเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะทำยังไง นับจากนี้ฉันจะอยู่ยังไงถ้าไ
