เมียแร็ปเปอร์

​ EPISODE 4 :: ง้อเมีย

​

[ ช็อปเปอร์ :: PART ]

หลังจากผมหาชุดแล้วก็ทำการขอโทษเธอเป็นการยกใหญ่ที่เลโก้สาดน้ำใส่เธอจนเปียกปอนไปหมดไม่ใช่ผมอยากจะดุเขาแต่เลโก้งอแงบ่อยช่วงนี้ผมเลยจำเป็นต้องเล่นบนโหดใส่ไปซะเลย ป่านนี้งอนจนหลับไปในห้องไอ้แทนมันแล้วมั้ง

"โทษทีสำหรับวันนี้นะมึง แต่กูคงต้องพาเลโก้ไปนอนก่อนเดี๋ยวงอแง"

"เออไม่เป็นไร ป่านนี้หลับในห้องกูอยู่นั่นแหละ"

"กูกลับและ"

ผมตบบ่าไอ้แทนมันเบาๆก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปที่ห้องทำงานของมัน และก็พบว่าคนตัวเล็กนอนคุดคู้เหมือนลูกแมวอยู่ที่โซฟา ยังมีคราบน้ำตาอยู่เลยสงสัยแอบมานอนร้องไห้อีกตามเคยสิท่า

"เลโก้กลับบ้านกันเร็ว.."

"อื้ออออ..พี่เปอร์ใจร้าย..ฮึก"

"พี่ไม่ได้ใจร้ายหนูดื้อเองนะ"ผมว่าเสียงเบาลงเพราะคนตรงหน้าลืมตาขึ้นมามองผมตาแป๋วน่ารักมันซะแบบนี้ผมจะโกรธไอ้เรื่องที่ก่อไว้ยังไงลงล่ะทีเนี้ย

"เลโก้จะกลับบ้าน.."

"หนูโกรธพี่หรอเลโก้ หื้ม?"ผมเดินตามคนตัวเล็กออกมา มีเมียเด็กมันก็ต้องตามง้อแบบนี้แหละ - -

แต่ไม่เป็นไรเฮียเปอร์ทนได้ -*-

"หนูง่วงไม่ใช่หรอเลโก้มานี่มา พี่จะพาไปนอน"

"ปล่อยเลโก้เลยนะ พี่เปอร์ใจ้ราย..เลโก้โกรธพี่แล้วไม่ต้องมาทำดีด้วยเลย"

"พี่ขอโทษน๊า~ แต่พี่ว่าเราคุยกันรู้เรื่องไม่ใช่หรอ"

ผมจัดการอุ้มเลโก้ในท่าเจ้าสาว ตัวก็เล็กยังจะฤทธิ์เยอะซะจริง คนตัวเล็กเบะปากทำท่าเหมือนจะร้องไห้อีกครั้ง ผมจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย

"ไม่.."คนตัวเล็กตอบกลับเสียงหวานหันใบหน้าซุกลงกับอกผมแน่น

เป็นเมียแร็ปเปอร์ต้องเข้าใจหน่อย แถมผมยังต้องเป็นดีเจให้ผับนี้ด้วยอีกอย่างผับที่นี่ผมก็หุ้นกับไอ้แทนแล้วก็ไอ้ฟ่างมัน เพราะงั้นผมถึงแคร์และเอาใจใส่กับลูกค้าที่นี่มาก

ผมจัดการวางคนตัวเล็กลงกับเบาะ คนตรงหน้าประสานสายตาน้อยใจมาให้ผม ทำเอาซะผมรู้สึกผิดเลยที่ดุไปแบบนั้น แต่เลโก้ต้องใจเย็นลงมากกว่านี้

"งอนพี่หรอคนดี?"ผมถาม

".........."

"ไม่ตอบแสดงว่างอนสินะ"

".........."

"งั้นไว้ถึงบ้านค่อยคุยเนอะ หนูง่วงแล้วล่ะสิ"ผมเอื้อมมือไปลูบหัวคนตัวเล็กเอาไว้เบาๆ เลโก้หลับตาลงช้าๆอย่างเหนื่อยอ่อน คงรอผมจนหลับไปอีกรอบแล้วมั้งเนี่ย

งานนี้ไอ้เปอร์ต้องง้อเมียอีกแล้ว เฮ้อ~

คอนโด

ผมวางเลโก้ลงบนเตียงอย่างเบามือเพราะคนตัวเล็กหลับอยู่แถมหลับสนิทด้วยขนาดผมอุ้มขึ้นมายังหลับไม่รู้เรื่องเลยเนี่ย

"อื้อออ.."

"พี่ปลุกหรอ"ผมถามออกไปจมูกก็ยังคงคอเคลียกับซอกคอขาวไม่ห่าง เลโก้เป็นเด็กที่กลิ่นตัวหอมอ่อนๆเหมือนดอกไม้ผมชอบอยู่ใกล้ และชอบสัมผัสอยู่ตลอดเวลาเลยไม่รู้ทำไม..

ผมหลงเด็กคนนี้จนโงหัวไม่ขึ้นเลยก็ว่าได้..

"เลโก้หวงพี่เปอร์.."

ผมมองคนตัวเล็กที่พลิกตัวคลานขึ้นมานั่งบนตักผม ใบหน้าซบลงที่ไหล่กว้างเสียงงัวเงียเหมือนคนง่วงนอนเต็มที ผมเลยยกมือขึ้นโอบกอดเลโก้เอาไว้ไม่งั้นเดี๋ยวงอแงหนักเข้าไปอีก

"พี่รู้แล้วแต่เลโก้ต้องใจเย็นกว่านี้นะครับ สัญญากับพี่ได้มั๊ย.."

"ไม่..."

"งั้นถ้าไม่สัญญาหายโกรธพี่นะครับ"

"ไม่...เลโก้..โกรธพี่แล้ว"

จ๊วบ~

"อื้อ..อืมม.."

ผมอดใจไม่ไหวแล้วกับกลิ่นตัวหอมขนาดนี้ เลยได้แต่ฝังริมฝีปากลงที่ซอกคอของเลโก้เอาไว้อย่างตีตราจองเป็นเจ้าของ ทุกอย่างในตัวเลโก้เป็นของผมคนเดียวเท่านั้น

".........."ไม่มีเสียงงอแงจากคนบนตักผมได้ยินแต่เสียงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอกันเป็นการบอกว่าคนตัวเล็กหลับคาไหล่ผมไปซะแล้ว

"ทำโทษให้พี่นั่งท่านี้ทั้งคืนเหรอเนี่ยแบบนี้ก็เมื่อยตายพอดี TT"

ผมรู้ดีถ้าผมขยับเลโก้จะตื่นแน่แล้วก็จะงอแงไม่ยอมนอนอีก ผมเลยจำใจต้องนั่งท่านี้ให้คนตัวเล็กพักผ่อนให้เต็มที่ก่อน ไว้พรุ่งนี้ค่อยพาไปหาขนมกินจะได้หายงอนเฮียนะเลโก้ TT

เช้าวันรุ่งขึ้น..

"เลโก้หนูหิวข้าวมั๊ยวันนี้พี่จะพาไปกินของอร่อยๆ"ผมพูดขึ้นมืออีกข้างนอนเท้าแขนมองคนตัวเล็กที่ลืมตาขึ้นมามองในอ้อมกอดของผม

"พี่เปอร์ไม่โกรธเลโก้เรื่องเมื่อวานแล้วใช่มั๊ย.."คนตัวเล็กพูดเสียงค่อยก่อนจะเขยิบตัวเข้ามากอดผมแน่น

"จุ๊บก่อนเดี๋ยวพี่จะหายโกรธ~"

"ไม่.. เมื่อคืนพี่เปอร์ดุเลโก้ต่อหน้าคนอื่น.."คนตัวเล็กพูดเสียงอู้อี้เหมือนกำลังจะงอแงอีกครั้ง

"ก็หนูดื้อไงครับ พี่บอกแล้วไงถ้าเป็นเด็กดีพี่จะตามใจไม่ใช่หรอ"

"แต่ผู้หญิงคนนั้นจะจูบพี่เปอร์ของเลโก้.."

"แต่พี่ก็ไม่ได้โดนเขาจูบหนิครับ เลโก้ครับ.. พี่รักหนูคนเดียวนะ เราสัญญากับพี่ไว้แล้วไม่ใช่หรอ"ผมพูดขึ้นพยายามลูบหัวคนตัวเล็กตรงหน้า

"พี่เปอร์ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ดุเลโก้อีก.."

ผมก้มมองมือเล็กที่ยื่นนิ้วก้อยเหมือนต้องการทำสัญญาว่าผมจะไม่ดุเขาอีก ผมไม่ชอบดุเลโก้หรอกนะแต่เลโก้ใจร้อน แล้วผลสุดท้ายไม่ว่าใครจะผิดผมก็ต้องง้อคนไอ้เด็กเปี๊ยกนี่อยู่ดี

"พี่สัญญาว่าจะไม่ดุเลโก้ ถ้าหนูเป็นเด็กดีโอเค๊ ?"

"เลโก้ไม่สัญญาแล้ว!.."

ผมมองคนตัวเล็กที่มุดหน้าเข้าหาผมแน่นผมพึ่งนอนไปไม่กี่ชั่วโมงนี่เอง เมื่อคืนต้องอุ้มเลโก้นอนบนตักไว้แบบนั้นไงปวดหลังไปหมดแล้วเนี่ย

มีเมียเด็กมันเข้าใจยากซะจริง - -

"ถ้าหนูดื้ออดกินบิงซูวันนี้ดีมั๊ย"ผมพูดก่อนจะซุกหน้าไซร้ซอกคอขาวของคนตัวเล็กตรงหน้า

กี่ทีก็ไม่เคยพอเลยจริงๆ...

"อื้อออ..พี่เปอร์ใจร้ายอีกแล้วเลโก้จะฟ้องพี่แทน"

ครืดดด~~ ครืดดด~

'เพื่อนฟ่าง'

"เออว่าไง"

( วันนี้เลโก้ไม่มา อ่าส์..อย่ากัด! ไม่มาติวกับกูใช่มั๊ย )

ผมพอจะเดาทางออกนะว่าไอ้ฟ่างเเม่งกำลังทำอะไรอยู่ แต่เสือกโทรมาหาผมตอนที่แม่งกำลังมีอะไรกับแฟนเนี่ยนะ - -

ถ้ากูแข็งแล้วใครจะรับผิดชอบ เลโก้ก็งอนอยู่คงไม่ยอมให้เอาเป็นแน่ =_=

"เออ ดูมึงก่อนเหอะทำเหี้ยอะไรเกรงใจคนที่เมียงอนบ้าง"

( งั้นแค่นี้กูจะเอาเมียต่อ! )

"ไอ้เวรนี่.."

ผมวางโทรศัพท์กลับเข้าที่เดิม ไอ้เพื่อนเวรนี่เห็นเงียบๆแม่งร้ายชะมัดโทรมาปั่นป่วนอารมณ์ผมซะเช้าเลย - -

"เลโก้ครับ.."

".........."

"พี่เปอร์ขอตอนเช้ารอบนึงได้มั๊ยอะ.."ผมพูดเสียงอ้อนมือไม้พยายามเล้าโลมคนตัวเล็กให้รู้สึกแบบเดียวกัน

แต่งานนี้ดูเหมือนจะยาก เมียงอน TT

"ไม่เอา"

"ขอรอบนึงไม่ได้หรอเลโก้อ่า TT "

"ไม่"

งานนี้ไม่หมูเอาซะเลย ยังไงก็ต้องเอาเมียให้ได้วะ!

เพราะไอ้เหี้ยฟ่างแท้ๆ!

"เลโก้ขอแค่รอบเดียวจริงๆ.."

"หึ"