EPISODE 3 :: ช็อปเปอร์ใจร้าย
1569 Words
สองขาผมมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของพี่ฟ่างมนุษย์น้ำแข็ง เมื่อกี้พี่เปอร์มาส่งแล้วก็ออกไปทำงานเลย ทำไงดีเลโก้ไม่อยากติวหนังสือกับพี่ฟ่าง TT
ก๊อกๆ!
"อย่าพึ่งเข้ามา!"เสียงจากด้านในตะโกนออกมา ผมมุ่นคิ้วขึ้นเล็กน้อยมือบิดลูกบิดที่ไม่ได้ล็อกเข้าไปทันที ทำไมต้องห้ามเลโก้ด้วยล่ะ..
"เอ่อ.. O_o"
ผมยืนมองพี่ฟ่างกับผู้ชายตัวเล็กที่นอนอยู่ใต้ร่างของเขาบนโซฟาสายตาของทั้งคู่หันมามองผมกันเป็นตาเดียว ผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่านะก็ประตูไม่ได้ล็อคนี่นา
"พี่บอกว่าอะไร.."
อึ๋ย~ ขะ..ขนแขนลุกซู่เลย เสียงพี่ฟ่างฟังดูไม่พอใจแต่สายตานิ่งเรียบ โคตรสยอง >s*x(Y) Club
ผมเข้ามานั่งรอพี่เปอร์ที่ห้องทำงานของพี่แทน เขาบอกว่าให้ผมรออยู่ที่นี่จนกว่าผับจะเปิดอยากกินอะไรก็เปิดตู้เย็นทำเองเลย ไม่ได้ถามผมเลยว่าทำมันเป็นหรือเปล่าอะ - -
"พี่เปอร์"ผมตะโกนเรียกเขาที่เดินหน้าตายุ่งๆเข้ามาในห้อง
"หนีติวเหรอเลโก้! มานี่เลยนะหนูจะต้องโดนทำโทษ"
"งื้ออออ!..เลโก้เปล่าหนีพี่ฟ่างเขาจะเล่นหนังสดนี่นา.."
"นี่ไอ้ฟ่างมันพูดแบบนี้เลยเหรอ"
"ฮะ เลโก้บอกแล้วพี่ฟ่างใจร้าย!"ผมบอกแต่คนตรงหน้ากลับหลุดขำออกมา
"ช่างเรื่องของผู้ใหญ่เถอะน่า.."
ฟุ่บ!
"เลโก้หิวแล้วด้วยอะ"ผมหันไปบอกคนตัวสูงกว่าที่นอนเอนหลังที่โซฟา
"อยากกินไอติมอุ่นมั๊ยล่ะ หื้มม.."เขาพูดน้ำเสียงแหบพร่าแววตาเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้น
"อยากฮะ แต่ว่าทำไมไอติมของเลโก้มันไม่เห็นเท่าของพี่เลยล่ะฮะ.."ผมเอียงคอถามอย่างสงสัย พี่เปอร์เอนใบหน้าหันมาซบเข้าที่ซอกคอขาวของผม ลมหายใจอุ่นเป่ารดที่ต้นคอเป็นระยะ
"เดี๋ยวหนูโตมันก็ใหญ่เอง"
"มันจะใหญ่เท่าของพี่เปอร์ใช่มั๊ยฮะ"
"หึหึ.. ไม่เท่าของพี่หรอกเด็กน้อย"
"เลโก้ไม่เด็กแล้วนะ! เลโก้ไม่อยากกินไอติมแล้ว"ผมเบะปากน้อยๆ
"ทำไมงอแงจังล่ะครับ"
จ๊วบ~
"อื้อ.."
เขาประกบริมฝีปากลงมาอย่างหนักหน่วงและรุนแรง ผมเผยอปากรับลิ้นร้อนของพี่เปอร์ที่แทรกแซงเข้ามา ก่อนจะดูดดุนเบาๆจนผมรู้สึกเสียวซ่านไปหมด มือของพี่เปอร์ยังคงลูบไล้อยู่ที่เป้ากางเกงของผมเอาไว้
แกร๊ก!
"หยุดเลยไอ้เปอร์เดี๋ยวโซฟากูเลอะ"
ผมรีบผละออกจากเขาทันทีหันไปมองพี่แทนที่ยืนยิ้มกริ่มมองเราสองคนอยู่ที่หน้าประตู เมื่อกี้พี่เขาต้องเห็นแน่ๆเลย อ่า~ น่าอายจังเลยย >////<
"อย่ารับแก้วเหล้าจากเขานะพี่เปอร์.."ผมเบะปากขั้นสุดเมื่อพี่เปอร์เดินลงมารับแก้วจากสาวสวยที่หน้าเวที แสงสีเสียงดังกระหึ่มจนผมเดินออกมาแอบมองเขาใกล้ๆ
ผมยืนกัดริมฝีปากรอดูสถานการณ์ต่อไป ...ผู้หญิงคนนึงนุ่งเดรสสั้นเสมอติ่งเดินเข้าไปจับมือพี่เปอร์เบาๆก่อนจะฉุดมือให้พี่เขาลงมานั่งกินเหล้าในวงด้วย
แบบนี้มันไม่มากเกินไปหน่อยหรอ!
"อดทนไว้นะเลโก้.. เดี๋ยวพี่เปอร์จะโกรธเอา.."
"อย่ามาจับพี่เปอร์ของเลโก้นะ!"
"บอกว่า.."
ไม่! เลโก้จะไม่ทนแล้ว!
"อย่ามายุ่งกับพี่เปอร์ของเลโก้นะ!"ผมตะโกนผ่านเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม สองขามาหยุดอยู่ตรงหน้าผู้หญิงคนนั้น พี่เปอร์มีท่าทีตกใจเล็กน้อยก่อนะผละออก ที่ผมไม่ทนเพราะยัยผู้หญิงคนนี้มันแอบจับเป้าพี่เปอร์ต่างหาก เลโก้เห็นนะ!
ซ่าส์!
ตอนนี้ผมคงต้องบ้าไปแล้วมากๆที่หยิบเเก้วเหล้าที่ใกล้มือที่สุดสาดเข้าไปที่หน้าสวยๆของเธอเต็มๆ
"เลโก้! ทำไมทำแบบนี้กลับเข้าห้องไป"
"ผู้หญิงคนนี้จะจูบพี่แล้วก็จับเป้าพี่ด้วยนะฮะ เลโก้ไม่ชอบ!.."
"พี่ว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรอ กลับเข้าไป!"
"พี่เปอร์จะตะโกนใส่เลโก้ทำไมฮะ เลโก้โกรธพี่แล้ว!"
"ฉันไม่ยอมนะคะเจ้าของร้านอยู่ไหน ทำไมปล่อยให้เด็กบ้านี่ออกมาได้!"
"ขอโทษด้วยนะครับเดี๋ยวผมไปหาชุดมาเปลี่ยนให้"เขาหันไปพูดกับเธอด้วยท่าทางที่ใจดี ก่อนจะหันมามองผมด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
"ทุเรศ!.."
"เลโก้! พี่บอกให้กลับเข้าห้องไปไงทำไมดื้อด้านห้ะ!!!"
"ฮึก.ก.. เลโก้ไม่คุยด้วยแล้ว พี่เปอร์ใจร้าย.."
ผมเบะปากน้อยๆก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในห้องทำงานของพี่แทน
ท่ามกลางคนที่ยืนมุงกับเหตุการณ์นับสิบ ผู้หญิงคนนั้นตั้งใจจะยั่วพี่เปอร์ชัดๆอะ ทำไมพี่เปอร์ต้องดุเลโก้ด้วย TT
- Writer
