บทที่10 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน
1303 Words
บทที่10
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน
ดูเหมือนว่าสองพี่น้องจะไม่มีใครยอมใครเลยต่างฝ่ายต่างหันมามองหน้าต้นหอมเพื่อให้เธอตัดสินใจ ไม่ทันที่ต้นหอมจะอ้าปากลูกน้องของไบร์ทก็เข้ามาเรียกให้กลับที่สโมสรด่วนตอนนี้เสี่ยหนูเอาก***าเข้ามาในสโมสรโดยไม่ได้ขออนุญาตก่อน แก๊งอื่นเลยไม่พอใจจนมีปากเสียงกัน
ไบร์ทยอมกลับออกไปแต่ก็ไม่ลืมที่จะสบตากับต้นหอมด้วยความห่วงหาและคิดถึงทั้งร่างกายและทุกอย่างในตัวเธอ
เมื่อชายหนุ่มกลับไปแล้วหมอเบย์ก็ได้รับเคสผ่าตัดด่วนจึงต้องทิ้งต้นหอมเอาไว้บนห้องทำงาน เธอจึงได้ใช้เวลาที่อยู่คนเดียวคิดทบทวนเรื่องราวและความรู้สึกของเธอ
กับหมอเบย์เธอกล้าพูดว่าเธอรักเขา เพราะหมอเบย์ดูแลเอาใจใส่เธอทุกอย่าง ส่วนคุณไบร์ทปกป้องเธอไม่ทำให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวเมื่อเจอปัญหา ถ้าพูดถึงรสชาติบนเตียงถ้าทั้งสองคือคนคนเดียวกันก็คงดี เธอชอบที่หมอเบย์เล้าโลม ชอบที่เขาเหมือนจะอ่อนโยนแต่ก็เน้นๆ ให้เธอทุกดอก ส่วนคุณไบร์ทนี่รุนแรงรุกหนัก เอาถี่และเอาดุมาก
“โอ๊ยย อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน!!”
ถึงเวลาต้องกลับหอพักแต่หมอเบย์กลับพาเธอมาที่บ้านพยัคฆ์เมฆาเพราะหมอเบย์ถูกคุณอาทิตย์เรียกตัวมาด่วน ตอนนี้เสี่ยหนูมันชักจะเหริมเกริมขึ้นทุกวัน ล่าสุดแอบไปรวมแก๊งกับพวกใต้หล้าเพื่อหวังจะมายึดอำนาจของพยัคฆ์เมฆา
“วันนี้มันเอาก***าเข้ามาขาย แถมยังทำเหมือนสโมสรเป็นจุดขายของมัน หากคนนอกรู้ว่ามีการขายก***าอย่างโจ่งแจ้งอาจจะถูกสืบเรื่องอื่นตามมาด้วย” ไบร์ทมองหน้าพี่ชายที่ทำท่าหนักใจไม่แพ้กัน
“แต่ก***ามันเปิดเสรีแล้วไม่ใช่หรือคะคุณหมอ” ต้นหอมหันมาถามชายหนุ่มที่นั่งโอบเอวเธออยู่
“มันก็ใช่แต่พวกของเสี่ยหนูมันค้าแป้งด้วยไงถ้ามันเอาสโมสรมาบังหน้าทีนี้พวกเราจะลำบาก ถึงไม่มีตำรวจกล้าเข้ามายุ่งแต่ก็ใช่ว่าจะเข้ามาตรวจสอบไม่ได้ อีกอย่างก***ามันก็มีโทษไม่ใช่ไม่มี มันเปิดเสรีแต่กลับไม่มีมาตรการที่เข้มงวดพอก็เหมือนบุหรี่นั่นแหละ ข้างซองบอกห้ามขายให้เด็กอายุต่ำกว่า18ปี แต่คนขายก็ยังขายให้เด็กอยู่”
“นั่นสิแล้วแบบนี้เราจะจัดการเสี่ยหนูยังไงดีคะหมอ”
หมอเบย์มองหน้าน้องชายอย่างต้องการคำตอบเพราะเรื่องนี้คนที่จะจัดการคือน้องชายเท่านั้น ตนให้คำปรึกษาได้แต่ที่เหลือน้องชายต้องเป็นคนจัดการเอง
ต้นหอมปล่อยให้ทั้งสามหนุ่มได้คุยกันส่วนเธอเดินมาช่วยแม่บ้านจัดการเตรียมอาหารมื้อเย็นสำหรับทุกคน
“คุณต้นหอมหน้าเหมือนพี่ต้นกล้าเลยนะคะ” แม่บ้านที่อายุพอๆ กับแม่ของเธอเอ่ยทักเพราะทุกคนต่างรักและเคารพพ่อของเธอมาก
“ขอบคุณค่ะ ว่าแต่พ่อของหอมมีสาวๆ ซุกไว้บ้างไหมคะคุณน้า”
“ไม่มีหรอกค่ะ พี่ต้นกล้าไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย ไม่เที่ยวไม่ดื่มด้วยถึงเวลาเลิกงานก็กลับบ้านไปหาลูกเมีย แต่เสียดายนะคะที่ต้องมาด่วนจากไปแบบนี้”
ต้นหอมนิ่งไปเลยหลังจากที่แม่บ้านพูดถึงพ่อของเธอ วันนั้นเธอจำได้ดีว่าเป็นวันเกิดของเธอ พ่อของเธอสัญญาไว้ว่าจะรีบกลับมาเป่าเค้กแต่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเธอเลยรีบวิ่งไปรับสาย
ปลายสายคือเสียงของพ่อที่โทรมาบอกว่ารักเธอกับแม่มาก จากนั้นสายของคุณพ่อก็ตัดไป ไม่ถึง10นาทีแม่ของต้นหอมก็หวีดร้องด้วยความเสียใจเมื่อคุณอาทิตย์โทรมา
หยดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่รู้ตัวถูกไบร์ทเช็ดออกเบาๆ แล้วหันไปมองแม่บ้านที่พูดจาไม่เข้าเรื่อง หมอเบย์เดินตามเข้ามาก็รีบสวมกอดต้นหอมเอาไว้แนบอก
“เรื่องมันผ่านมาแล้วหอม ลุงต้นกล้าสั่งหมอกับไอ้ไบร์ทเอาไว้ว่าให้หมอกับมันดูแลหอมแทนลุงต้นกล้าด้วย” หมอเบย์ลูบหัวต้นหอมเบาๆ จนเธอเริ่มดีขึ้น ทั้งสองจึงพาต้นหอมออกมาทานข้าวด้านนอก
ระหว่างทานอาหารสองหนุ่มก็พยายามชวนสาวน้อยคุยเรื่องเรียนของเธอและให้คำแนะนำต่างๆ เพื่อไม่ให้เธอคิดมากเกี่ยวกับพ่อของเธอ
“การเรียนของหนูต้นหอมไม่น่าห่วงหรอก ฉันรู้ว่าหนูเรียนดีมีมานะ แต่เรื่องหัวใจหนูคิดว่ายังไงจะมาเป็นสะใภ้บ้านฉัน ฉันก็ไม่ติดนะได้หมดไม่สนลูกใคร” อาทิตย์หัวเราะเยาะใส่รูปบนกำแพงที่มีรูปของอดีตคนสนิทที่จากไปแขวนอยู่
“ถ้าพ่อหนูอยู่คงสนุกนะคะ”
“ใช่มันนะตัวขวางโลกเลย แต่เอาเถอะฉันก็ทำในสิ่งที่มันตั้งใจแล้วส่งหนูเรียนให้จบ หนูอยากเรียนต่อโทฉันก็ไม่ว่า” อาทิตย์แสดงความเมตตาออกมาจนต้นหอมรู้สึกซาบซึ้งจึงยกมือไหว้ขอบคุณที่เมตตาเธอกับแม่ของเธอ
หลังจากทานข้าวเสร็จสาวน้อยก็เดินออกมานั่งหน้าบ้านโดยมีหมอเบย์เดินตามมาพร้อมนมอุ่นๆ ทั้งสองดูเป็นห่วงเป็นใยกันจนไบร์ทเริ่มถอดใจ
“แกคุยกับหมอมันหรือยังว่าจะเอายังไง” อาทิตย์เดินเข้ามาหาลูกชายคนเล็กด้วยความเป็นห่วง คนเป็นพ่อทำไมจะไม่รู้ว่าลูกชายต่อให้แข็งแกร่งต่อหน้าคนอื่นมากแค่ไหน แต่เรื่องหัวใจลูกชายคนเล็กเปราะบางมาก
“คุยแล้วแต่ยังคุยไม่รู้เรื่อง”
“เบื่อจริงๆ พวกเด็กมีปัญหา แกรู้ไหมว่าเซ็กซ์มันทำให้คนใจร้อนเย็นลงได้ ตอนที่พ่อพาแม่แกไปเจอกับป้าบัวแกรู้ไหมว่าทั้งสองคนไม่พูด ไม่คุยกันเลยพ่อเลยจับกดมันทีเดียวทีนี้กลายเป็นเพื่อนกันเฉย”
“หึยย พ่อทำไปได้ไงอะแล้วนี่หมอจะยอมให้ผมทำแบบนั้นเหรอ พ่อก็รู้ว่าลูกพ่อหัวใจแกร่งยิ่งกว่าหินอีก”
“แล้วที่แกเอาผู้หญิงมาแซนวิสกันแกทำยังไงไอ้ไบร์ท”
นั่นสิผมก็แค่ทำให้ผู้หญิงยอมแค่นั้นก็จบแล้ว แบบนี้จุดอ่อนของเรื่องนี้ก็คือต้นหอม ถ้าต้นหอมต้องการหมอไม่มีทางขัดแน่ภาพหมอหื่นตอนแซนวิสยังติดตาผมไม่หายเลย หมอโรคจิต
///ต้นหอม///
คืนนี้ฉันนอนอยู่ห้องหมอในห้องมีแต่หนังสือเต็มไปหมดเลย หมอเนี่ยเก่งรอบด้านเลยจริงๆ ฉันเดินออกมาข้างนอกเพื่อลงไปเอาน้ำก็เจอคุณไบร์ทกำลังเดินขึ้นบันไดมาพอดี ภาพตอนร่วมรักกับคุณไบร์ทยังลบไม่ออกเลย
“ยังไม่นอนอีกเหรอคะต้นหอม”
“ลงมาเอาน้ำค่ะ ว่าแต่คุณไบร์ททำไมยังไม่นอนอีกคะ”
“ไปสั่งงานลูกน้องมาแล้วหมอล่ะหลับไปแล้วเหรอ” ผมเดินเข้ามาหาเธอจนเธอต้องค่อยๆ ถอยหลังออกไป
“หายเจ็บหรือยังครับ” เสียงกระซิบของไบร์ททำให้ต้นหอมเขินจนหน้าแดง เธอแทบอยากจะมุดหนีแต่ขาดันแข็งจนก้าวไม่ออกเลย
“คุณไบร์ทพูดอะไรทะลึ่ง!”
"หอมออกมาทำไมครับ!!"
0.0
- Writer
