ถึงยามเช้าอันแสนสดใสเยว่ซินก็พาพ่อค้าหัวผักกาดทั้งหลายลงจากเกวียนท่านตาก่อนจะเดินไปจ่ายเงิน บนรถม้ามีเพียงพวกเราก็เต็มรถแล้วไม่ต้องรับใครเพิ่ม
ท่านตาอวยพรพวกเราเช่นเดิมก่อนนางจะเดินนำไปยังพื้นที่ที่เช่าเอาไว้ วันนี้ทำมากขึ้นเพราะมีคนช่วยทำมากขึ้นและต้องจ่ายค่าแรง ทั้งห้าคนเดินตามหลังนางต้อย ๆ ไปจนถึงโต๊ะ ท่านป้าท่านลุงร้านข้าง ๆ มาก่อนพวกเราเช่นเดิม
“บุตรชายเจ้าทั้งหมดเลยหรือ” ท่านป้าร้านบะหมี่เอ่ยขึ้นทั้งมองเด็ก ๆ อย่างพินิจ บ้านนี้เหตุใดจึงได้แต่ลูกชายนัก
“ไม่ใช่เจ้าค่ะท่านป้า สามคนนี้เป็นหลานข้าเจ้าค่ะ”
“โอ้ เป็นเช่นนั้น เจ้ารีบมาตั้งร้านเถิดคนกำลังเยอะแล้ว”
ทุกคนพยักหน้าจากนั้นก็เริ่มจัดร้าน จางจิ้งกับฮุ่ยเฟินหยิบจับของเงอะงะไม่รู้เรื่องอาเฉินก็ช่วยบอกกล่าวและทำให้ดู ส่วนอาถงกับหลี่เฉียงกำลังนั่งเล่นกันอยู่บนเสื่อด้านหลังเช่นเดิม ในมือมีข้าวต้มที่ท่านน้าทำคนละถ้วย
คนอื่น ๆ จั
