Göktürk'ün beklemediğim öpücüğü olduğum yerde donup kalmama neden oldu. Ne karşılık verebiliyordum nede onu kendimden uzaklaştırmak için ite biliyordum. Birkaç saniye sonra yaptığı şeyin farkına varıp kendisi beni serbest bırakarak geri çekildi. "Ben... Ben, özür dilerim. Kendimi kaybettim." dedi ve odadan hızla çıktı. Neydi şimdi bu? Alkolün verdiği cesaretle yapmış olduğu bir hata mıydı?
Dudaklarıma bıraktığı öpücüğün sersemliğiyle bir süre hareketsiz olduğum yerde kalakaldım. Hala şaşkındım. Ona karşı umut beslememe mi söyleyen adam beklenmedik bir anda beni öpmüş, üstüne birde özür dilemişti. Elimi dudağıma dokundurdum, alev alev yanıyordu.
Oysa ateşli bir öpücükte değildi ben de bıraktığı. Garip duygular hücum etti yüreğime, vücudum ateşten bir top gibi terlemeye başladı. Hem mutlu
