Prologue
1788 Words
SYNOPSIS
Meet Ms.Heather Larkin a woman who has a captivating beauty that no one can resist and a body-to die for. Aside of her bad reputation madami pa ring nahuhumaling sa kanya.
She came from a rich family until her father disowned her because she refused to marry the man her father's choice! Just one snap of her father's finger her lifestyle changed. She became a nobody, she has everything but now she has nothing.
When someone introduces her to the Rampage Society–na ang trabaho ay maging isang elite hooker para sa mga mayayamang lalaki. In short, she will become a prostitute. She grab that opportunity as if her life depends on it, out of desperation and anger towards her father.
Until she meet her first client Mr. Marcus Myles a wealthy and powerful business tycoon. He is the most handsome man with oozing s*x appeal, he used to having women swooning over him but not the woman he desired.
He is a womanizer but he got his eye on one woman and the rest are irrelevant, his only goal is to call her mine whatever it takes and whatever risks he will take... And that woman is Heather.
Are they bound to the road of forever?
Or
Are they bound to fall in love but not mean't to be together.
[RAMPAGE SOCIETY SERIES] (SEASON 1)
PROLOGUE
"Forgetting is difficult. Remembering is worst."
"Please hotchicks, just one date and i will be out of your life." Ungot ng isang Grade 12 student sa Senior High Academy, kilala ito ng lahat dahil isa itong captain sa basketball team ng School nila. At hindi lang iyon, kilalang-kilala rin ito bilang isang womanizer.
Walang iba kundi sino pa? Si Marcus Myles isang 17 years old, Grade 12 Student, pangalan pa lang nito ay pinagkakaguluhan na ng mga babae sa School. At ang pinagtataka niya'y bakit naghahabol ito sa kanya ngayon na parang asong buntot nang buntot sa kanya!
Kung tutuusin ay pareho lang sila ng reputasyon sa School, siya lang naman si Ms.Heather Larkin, isang certified b***h dahil sa tabas ng pananalita niya na kahit sino ay wala pang nakakahigit, palaban kasi siya at hindi siya pumapayag na na bu-bully sa School, idagdag pa ang taas ng pride at confidence sa sarili na maski sino'y hindi maabot.
Kilala rin siya na certified playgirl at slut sa School, iyon ang bansag sa kanya ng lahat kapag nakatalikod siya, kung bakit ba naman kasi papalit-palit siya ng boyfriend everyweek or every month.
Pero si Marcus Myles lang talaga ang lalaking hindi niya naka-relasyon at wala siyang planong maging boyfriend ito. You know why? Because a womanizer and a playgirl don't swak together!
"Back off Myles! And don't call me hotchicks!" iritado niyang bulyaw rito, paano ba naman nakaharang sa dinadaanan niya. Buong School year yata ay habol nang habol ito sa kanya!
Okay lang kasi next year magka-College na ito, hindi na niya makikita pa! Samantalang siya ay Grade 11 Student pa lang.
"You know that we are compatible right? Why don't we give it a try baby..." malandi nitong saad sa kanya at kinindatan pa siya, she rolled her eyes.
"Oh my God Mr.M with a square root of 2 ( M^2)! Don't flirt with me because i won't buy it!" Inis niyang sabi rito.
He chuckled.
"Damn it! Ikaw lang ang tumawag sa akin ng ganyan, i'm so honored dahil ginamit mo pa ang algebra para e-convert ang pangalan ko." Nakangisi nitong sabi.
"So funny!" Pinandilatan niya ito ng mga mata.
"C'mon Heather, kakahiwalay mo lang sa boyfriend mo ngayon diba?" Muling ungot nito.
"Oo, at wala akong planong maging boyfriend ka Myles! You are not my type." Prangkang asik niya rito.
"Napapahiya na talaga ako sa'yo at sa School dahil ikaw lang yata ang babaeng estudyante rito na hindi ko naging girlfriend. Saka date lang naman ang hinihingi ko." Umiiling na saad nito na tila hindi makapaniwala.
Tinaasan lang niya ito ng kilay.
"And so? Wala akong pakialam! Saka hindi nga ako nahihiya na ikaw lang din ang estudyanteng lalaki rito sa Academy na hindi ko naging boyfriend." Mataray niyang bulyaw rito sabay tulak kay Marcus para makadaan siya.
Nilingon niya pa ito at nagtama ang paningin nila, napapailing na lang itong nakatanaw sa kanya, nag-f**k you sign siya rito bago tumalikod ulit .
Wala pa rin itong tigil sa kakasuyo sa kanya kahit na nag-aaral na ito sa kolehiyo ay lagi pa rin itong nag-aabang sa labas ng gate sa School nila.
Kapag nagkaka-boyfriend lang siya ay tumitigil ito sa panunuyo pero kapag nalaman nitong wala na siyang boyfriend kahit kaka-break niya lang ay heto na naman ang kakulitan nito!
Minsan ay nadadala na siya sa charm nito dahil sa pagiging pursigido nitong maka-date siya.
"Alam mo ang kulit mo rin ano?" Inis niyang saad dito pero lihim siyang napangiti ng maabutan niya ulit ito sa labas ng gate.
"Wala akong magawa, na cha-challenge ako sa'yo eh." Kibit balikat nitong sabi sabay abot sa kanya ng isang pirasong puting rose.
Kunot noo niyang tinanggap ang white rose.
Ito lang ang tanging lalaking nagbibigay sa kanya ng white roses na noong una ay ikinagulat niya, why? Because it symbolizes purity despite of her reputation ay white rose ang lagi nitong binibigay.
Oh no! Alam kaya nitong–napapailing siya. No way! Imposibleng malaman nito, sa dami ba naman niyang naging boyfriend malamang iniisip na nito na napagsawaan na siya ng lahat.
"Oh ano na. Grabe hotchicks, one year na kitang sinusuyo, wala pa rin bang date riyan? Date lang naman ah... " Nakangisi nitong saad, napaka-playboy talaga ng lalaking 'to! Naku, kung ibang babae lang siya ay nadala na siya sa charm nito sa isip-isip niya.
"Date lang?" Paninigurado niya.
"Oo date lang. Promise, kakain lang tayo sa labas." Excited nitong sagot na tila nabuhayan ng loob.
Napatawa siya. Hindi niya alam pero lumalambot na yata ang puso niya rito.
"Okay." Tipid niyang sagot.
"Okay? As in, pumapayag ka na?" Hindi makapaniwalang turan nito. Tumatawa siyang tumango, ang cute kasi ng reaksyon nito para bang nakatanggap ng regalo kay Santa Clause.
"Oo nga."
"Yes!" Masaya nitong usal sabay suntok ng kamao sa hangin.
"Para kang sira riyan! Tumigil ka na nga, nandiyan na ang sundo ko."
Hindi niya alam kong bakit pero biglang bumilis ang pintig ng puso niya sa isiping magde-date sila. It's not her first time na makipag-date pero bakit ganoon na lang kabilis ang t***k ng puso niya. Saka nakakaramdam siya ng hiya rito! Bigla tuloy siyang nailang.
"Bukas ha... After class mo." Excited na saad nito saka kinindatan pa siya. Napatango na lang siya, saka sumakay na sa kotseng naghihintay sa kanya para maghatid pauwi.
Kinabukasan 6 p.m natapos ang klase niya, nagsabi siya sa driver niya na ihatid siya sa coffee shop na hindi kalayuan sa School nila, doon sila magkikita ni Marcus Myles.
Pinauwi niya na rin ito dahil si Myles na mismo ang maghahatid sa kanya pauwi. Hate na hate niya na tawagin ito sa pangalan na Marcus, may paborito kasi siyang character sa novel na binabasa at ang villain ay Marcus ang name na siyang dahilan kong bakit hindi nagkatuluyan ang mga main character sa story!
Nag-beep ang phone niya, message ni Myles na mali-late raw ito ng kaunti dahil sa project nito sa lab na kailangang tapusin ngayon. Hindi na niya ito ni reply-yan pa.
Nagkibit balikat lang siya at sinimulang buklatin ang notes, she maybe a b***h pero hindi niya pinapabayaan ang pag-aaral niya.
"Heather?"
Mayamaya ay narinig niya ang boses babae na tumatawag sa pangalan niya. Napatingin siya rito, masyado siyang naka-focus sa pagbabasa ng lessons niya sa notebook.
Hindi niya napansin ang oras ng tingnan niya sa wrist watch na suot. What the hell? 7 p.m na ng gabi at wala pa rin si Myles! Pinagloloko ba siya ng lalaking 'to?
"Oh! It's you..." Nakangiting muling usal ng babae. Napakunot ang noo niya.
"Excuse me, do i know you?" Tinaasan niya pa ito ng kilay. Madami siyang mga friends, karamihan ay mga mayayaman. Of course! Hindi siya nakikipag-kaibigan sa mga middle class na tao. Ano pa at naging isa siyang Larkin!
Sinuri niya ang babae, sa pananamit pa lang nito ay out of fashion na kahit naka- School uniform, pareho sila ng uniform pero di mas hamak naman na mamahalin at maganda ang quality ng uniform niya kaysa sa babaeng kaharap niya ngayon. Bumuga siya ng hangin sa bibig.
"It's me Nicca." Nakangiting pakilala nito. Mas lalong kumunot ang noo niya. Nicca, saan ba niya narinig ang name nito? Napaisip siya. Oh! Isa itong scholar sa academy nila at madami rin itong nasalihang mga pa-contest sa School at ito ang laging na nanalo.
Naging girlfriend din ito ni Marcus dati pero naghiwalay lang, naging flavor of the month lang pala ito ng binata! Damn Myles, wala talagang pinapatawad! Mukha pa naman itong mabait.
Mapang-mata siya pero hindi naman siya nam-bu-bully ng mga inosenteng tao unless na lang kung may ginawa itong masama sa kanya.
Kahit 'yong mga friends niya ay hindi siya nakikisali sa mga bullying na ginagawa ng mga ito basta huwag lang siyang kantihin! Maghahalo talaga ang balat sa tinalupan!
"Look, i don't have time to make a chit chat with you or whatever. I have to go." She said rudely but she doesn't care, napansin niya na nawala ang ngiti nito.
Inayos niya ang bag niya at agad ng lumabas sa coffee shop. f**k you Marcus! Hindi na yata siya sisiputin nito! Palatak niya sa sarili.
Naglalakad na siya patungo sa waiting area ng bus, she rolled her eyes, of course not! hindi siya magba-bus, doon lang siya maghihintay sa sundo niya.
Hinahanap niya ang phone sa bag kaya hindi niya napansin ang paghinto ng sasakyan sa tapat niya, sa may gilid ng daan.
And then all of a sudden, bigla na lang may tumakip sa bibig niya–and drag her inside the car. Nagpupumiglas siya hanggang sa mawalan siya ng malay.
Oh s**t! She can't move. Nagkamalay siya na hindi man lang maigalaw ang buong katawan, nakakaramdam siya ng panghihina. Unti-unti niyang iminulat ang kanyang mga mata.
Oh damn it! Am i dreaming? Palatak niya sa isip nang makita ang tatlong kalalakihang nakatayo sa harapan niya na hubo't hubad.
Unti-unting tumulo ang mga luha niya sa mga mata. She's strong, proud and confident but right now she felt so vulnerable...
"Please, Myles... Help me!" She shouted for help.
But he never came...
That night she lost her innocence not once, not twice but a million times...
That night she became a broken girl with a carving memories in her flesh that will leave a scars deep in her shattered heart.
***
- Writer
