Marrying the CEO

Chapter 5

Carmela's POV

Maaga ako nagising kaya nag ayos ako para gumawa muli nang gawaing bahay. Tahimik muli akong nag pupunas ngunit ang isip ko ay punong puno nang katangunan. Ganito nalang ba ang magiging buhay ko? Sayang naman yung pinag aralan ko kung hindi ko yon gagamitin at puro basahan lang ang hawak ko. Nakakalungkot naman na maaga akong natali nang hindi ko pa nalilibot ang mundo. 

Ang masaklap pa ay ganito yung kinahantungan ko. I dreamed my life to be good not like this. Napailing nalang ako sa isipin iyon. Akala ko magiging malaya ako dahil wala silang pakialam sa akin. Na pwede kong gawin ang mga bagay na gusto ko. 

"Pag pinag pa-planuhan hindi natutuloy.." wala sa sariling sambit ko habang patuloy pa rin sa pag pupunas. 

Pag-aaral, trabaho, travel, at pamilya. That's my goal. Kaso nauna yung pamilya kesa sa trabaho at travel. Napanguso ako nang may mapagtanto.

Kasal palang ako! Wala pang anak! Carmela ang OA mo! Muling bumagsak ang balikat ko nang maisip na doon din ang punta noon lalo na ngayon na may nang yari sa amin! Should i take pill? No. Again, doon rin ang tungo noon. Pero! Kung ayaw ko pa dapat talagang mag take ako noon! Ngunit mag asawa kami! Dapat lang na magka-anak kami! Gaga! Carmela! That must be with love not just lust! Dapat mabuo yun sa pagmamahal hindi sa ibang paraan! f**k! Ang gulo ah? 

"Sabagay.. Trabaho ko na ito tapos travel-travel lang sa buong bahay.." natawa nalang ako sa aking sinabi. Nababaliw na ako! Kinakausap ko yung sarili ko! 

Mapait akong napangiti. Walang may gustong kumausap sa akin rito. Kahit katulong iniiwasan nila ako. Ganoon ba ako nakakadiri? Tipong ayaw nitong mapalapit sa akin, bakit kaya? Kapag sinusubukan ko lumalayo sila sa akin kaya hindi ko na muli tinangka. Panis na yata yung laway ko rito eh! 

Luminga linga ako dahil parang wala akong nakikita miski sa isa sa kanila ngayon? 

"Ayt! Baka tulog pa.." mahinang bulong ko. 

Maaga nga pala ako kaya siguro tulog pa sila. Patapos na ako sa pag pupunas at mag didilig naman ako nang halaman tapos mag wawalis sa likod at lilinisin ang swimming pool. Okay lang naman rin sa akin na ginagawa ang ganoong bagay para malibang rin ako rito. 

Yep. That's not my job to do but i insisted. 

Pumasok ako sa loob para kumuha nang maiinom. Katatapos ko lang mag dilig at nakaramdam ako nang uhaw. 

Ngunit bago pa ako tuluyang makapasok ay nakita ko ang siyang pag dating nito. Gumilid ako saka bahagyang yumuko rito as sign of respect. Maid. I'm just a maid. 

Nakita ko ang pares nang sapatos nito na tumigil sa aking harapan kaya nag angat ako nang tingin para tumingin rito. 

His cold eyes bored to me. Tumitig ako rito ngunit nang hindi nakayanan ay iniwas ko ang tingin. 

"T-tiffany?" gulat na tingin ko rito dahil dito tumama ang tingin ko. Agad agad akong lumapit rito saka niyakap ko ito nang mahigpit. 

"I missed you!" nagagalak na sambit ko rito habang yakap ito. Lumayo na ako rito saka hinawakan ang kamay. Nakangiti aking bumaling kay Chrisford para mag pa salamat dahil hindi rin naman pala ito ganoong kasama dahil dinala nito ang aking kaibigan rito para makita ako. May kabutihan pa din pala ito at inaalala parin ako. Akala ko ay purong pasakit lang ang ipaparamdam nito sa akin. Maybe i was wrong to judge him. 

"Thank you.." i smiled widely as i said. 

Ngunit malamig na tingin lang ang ibinigay nito sa akin bago nilipat ang tingin kay Tiffany. Muling bumaling ang tingin ko kay Tiffany nang bawiin nito ang kamay sa pagkakahawak ko. Nag lakad ito palampas sa akin saka tumigil sa gilid ni Chrisford. 

Unti unting napawi ang ngiti sa akin nang makita kong kumawit ang kamay ni Tiffany sa braso ni Chrisford. 

"Let's go babe.."

Fuck!

Napayuko ako nang tumalikod na ito para umalis sa aking harapan.

Mali. 

I concluded that i shouldn't. Nanginginig akong nag lakad pa sunod sa mga ito ngunit agad ding lumiko para mag tungo sa kusina para makainom. Tila may nag babara sa lalamunan ko dahil sa nakita ko.

Wala akong nasabi tangina! Feeling ko wala akong karapatan. Kahit ako yung asawa feeling ko wala akong karapatan na mag salita.

Pero tangina kaibigan ko iyon eh! Matapos kong uminom ay agad akong dumeretso sa likod para gawin ang dapat gawin. Hinanap ko ang walis saka mag umpisang mag walis ngunit tila wala akong lakas kaya sumandal ako sa pader at unti unting napa upo.

Nanginginig na na sapo ko ang bibig ko oara pigilan ang pag hikbi nang malakas. f**k!

Anong ginagawa nya rito? Bakit kasama nya ito? Bakit babe? Bakit? Bakit?

"Bakit?" umiiyak na tanong ko.

Feeling ko talaga wala akong karapatan na mag tanong sa ginagawa niya dahil lang kasal kami. Pero asawa ako! Asawang parausan! Ngunit hindi mahal!

Ford's POV

SHE DOESN'T CARE. Iyon ang nakita ko sa mukha nito nang ayain ko ang kaibigan nyang tumuloy. Ngunit hindi nakalampas sa akin ang pagkabigo sa mukha niya bago kami tuluyang tumalikod ay nakita ko ang pag yuko nito.

"Babe.."malambing na sambit ni Tiffany habang hinahaplos nito ang dibdib ko.

She offered herself to me. At first i refuse but when i learn that she's her best friend ay pumayag ako.

I'll use her to hurt her more. A liar!

"Wait.." sagot ko rito saka bumaba. Asan ang babaeng yon? Nagugutom na kami kaya uutusan ko itong mag luto.

I saw her a while ago, she turn her way in the back yard. Luminga linga ako ngunit hindi ko ito makita.

"Where the hell is she?" i angrily asked myself.

Natigil ako nang may marinig akong hikbi. Impit na hikbi. Kunot noong sinundan ko ang ingay na iyon hanggang sa nakita ko itong naupo saka nakayuko ang ulo sa tuhod.

"Hey.." i coldly said.

Natigil ito sa pag hikbi at pasimpleng pinunasan ang luha.

"P-pasensya na.." malamig na sambit nito.

Tumalikod na ako rito nang tuluyang na itong tumayo ngunit bago pa ako umalis ay sinabi ang dahilan kung bakit ako naroroon.

"Cook us.." i said.

Hahakbang na sana ako nang banggitin nito ang pangalan ko.

"Chrisford.."

Fuck! Why is so damn good when she called my name!

I remained silent and wait for what she'll say.

"What is the meaning of this?" bakas ang pait sa boses nito habang sinasabi iyon.

"What?" malamig na tanong ko rito saka humarap dito para bigyan nang malamig na titig.

"She's my friend, please spare her.." nakikiusap na sambit nito habang naiiyak.

A c*m laude like her is not that bad. She already know huh?

"Babe?" rinig ko sa boses ni Tiffany na hinahanap ako.

Inaasahan ko ang pag dating nito kaya hindi ako umimik at inantay ito. Hinapit ko ang bewang nito nang makalapit sa akin.

Carmela's POV

"I'M HUNGRY.." Tiffany soft boice said to him. Napatitig nalang ako sa kamay nitong nasa bewang nang aking kaibigan.

"She'll cook us.." tila malambing na sagot nito rito.

Napayuko nalang ako roon. Iba ang boses nito habang kausap ang kaibigan ko. Puno ito ng lambing samantalang ako habang kausap kanina ay walang kasing lamig. How unfair.

"Tiffany.." tawag ko sa pangalan nang kaibigan habang nakayuko. I sighed. Gusto kong marinig at malaman mula sa aking kaibigan kung ano itong nang yayari dahil alam kong alam nito iyon. I valued our friendship that's why give her a chance. 

"Yes?" ngising tanong nito sa akin nang mag angat ako nang tingin.

"What are you doing?" kunot noong tanong ko.

"What?" pa inosenteng tanong nito.

Bumilis ang t***k nang puso ko at napuno nang galit dahil sa pag sagot nito na tila hindi alam ang ginagawa.

"He is my husband for f*****g sake! Kaya layuan mo siya!" galit na sigaw ko habang nakaturo rito.

Umangat ang gilid nang labi ni Chrisford dahil sa sinabi ko.

"Mahal ka ba?" nakakainsultong tanong nito sa akin. Natigil ako dahil sa sinabi nitong sapol na sapol. f**k. He doesn't love me. Ngunit kahit ganoon ay mali parin ang ginagawa nito.

"Hindi na iyon importante! Ang importante layuan mo ang asawa ko! Mahiya ka naman! Kaibigan mo ako! Tapos inaahas mo ang asawa ko!" galit na galit na sambit ko rito.

Fuck! He's enjoying this! He's just smirking.

"Tanggapin mo nalang... He wants me not you.. " nakangising sambit nito.

Nangilid ang luha ko kaya nag iwas ako nang tingin rito. I can't take this anymore! f**k! Akala ko tunay kong kaibigan ito! Isa rin pala! Tiniis ko yung kasamaan nang ugali nito noon! Para magkaroon lang nang kamasa! Sana pala nag tiis nalang akong mag isa kesa makasama ang plastik na ito.

Galit ako sa sarili ko dahil hinayaan ko na mag kaganito ako! f**k. Sawa na ako sa pamimilit nang sarili ko. Sawa na ako sa ganito, palagi ko nalang ginagawa ito para lang magustuhan nang iba.

Asawa ko naman ito eh! Sana hindi nalang niya ako pinakasalan d sana! Nag ta-trabaho na ako! Hindi yung nagpapakahirap ako rito para maayos lang yung kasal na ito! Para mag work at maganda ang kalabasan pero hindi. Hindi pala at hinding hindi. Hindi na ako aasa at hahayaan ko nalang ang mga nang yayari hindi na ako mag sasalita o mag bibigay opinion dahil wala din naman iyong halaga. Lalo na at galing sa akin. 

Pinahid ko ang luha ko saka tumango sa mga ito. Inangat ko ang tingin ko para tignan ito sa mata.

"Okay." i said coldly then, walked passed them.