Chapter 15

1126 Words
Kabanata 15: “Ang Pagbabalik ni Teresa” --- Matapos ang nakakagulat na rebelasyon ng matandang lalaki tungkol sa papel ni Veronica sa pagkawala ng mga magulang ni Luna, naging mas determinado si Luna na isakatuparan ang kanilang plano. Alam niyang hindi niya kayang tumigil hanggang makuha niya ang hustisya para sa kanyang pamilya. Kasama si Alex, inihanda nila ang susunod na hakbang—ang pagtanggap ng ebidensya mula kay Teresa, ang dating sekretarya ni Don Armando. Isang umaga, nagdesisyon si Luna na muling makipagkita kay Teresa upang malaman kung may nakuha na siyang dokumento mula sa loob ng kompanya. Tinawagan niya si Teresa at nag-usap sila ng palihim. “Teresa, kailangan na natin makuha ang mga dokumentong sinasabi mo,” sambit ni Luna habang naglalakad sa isang eskinita na malayo sa mata ng publiko. “Bilang isang ina, kailangan kong ipaglaban ang aking anak at mailabas ang katotohanan.” “Luna, alam ko ang bigat ng labanang ito,” sagot ni Teresa sa kabilang linya, boses niya ay puno ng pag-aalala. “Hindi ito biro. Pero handa na akong tumulong. May nakuha akong mga kopya ng transaksyon ni Veronica na may kinalaman sa ilang iligal na gawain. Kailangan mo itong makita.” “Magkita tayo mamayang gabi sa lumang bodega sa may port area. Dun walang makakakita sa atin,” ani Luna, planadong-planado ang galaw. Agad namang pumayag si Teresa. Naghanda na sina Luna at Alex para sa mahalagang pagkikitang iyon, alam nilang maaaring maging mapanganib ito. Muli nilang isinigurado ang kanilang mga gamit—mga kagamitan para sa pagrekord, ilang pampasabog na smoke grenades sakaling kailanganin, at isang maliit na baril para sa kanilang proteksyon. --- Pagdating ng gabi, pumunta sila sa lugar na napagkasunduan. Tahimik ang paligid ng bodega, tanging ang tunog ng mga alon mula sa dagat ang naririnig. Habang palapit sila, nakita nila si Teresa na nakatayo sa dilim, hawak ang isang malaking envelope. “Teresa!” tawag ni Luna, nilingon siya ni Teresa na halatang kinabahan. “Luna, narito ang mga dokumento. Kailangan mong malaman na... maraming tao ang sangkot dito. Hindi lang si Veronica, pati na rin ang ibang miyembro ng board of directors ng kompanya,” sabi ni Teresa habang iniaabot ang envelope kay Luna. Agad na binuksan ni Luna ang envelope at nakita ang mga dokumento—mga bank statements, lihim na kontrata, at mga email exchanges na nagpapatunay sa mga gawaing ilegal. Malinaw na nagpapakita ang mga dokumento ng mga iligal na paglipat ng pondo at mga hindi naitalang transaksyon na malamang na ginamit ni Veronica upang itago ang mga perang kinulimbat sa kompanya. “Hindi kapani-paniwala… Ito na ang kailangan natin,” bulong ni Luna, halos hindi makapaniwala sa mga hawak niya. Ngunit bago pa man nila maiproseso ang lahat, may narinig silang mga yabag mula sa labas ng bodega. Napatigil sina Luna, Alex, at Teresa. “May sumusunod sa atin,” bulong ni Alex, mabilis na naglabas ng baril mula sa kanyang bulsa. Nagliwanag ang paligid ng bodega nang pumasok ang ilang kalalakihan na armado. Agad na bumalot ang kaba kay Luna. Napagtanto niyang nalaman ni Veronica ang kanilang plano. “Luna Cristobal, ibigay mo na ang mga dokumento,” utos ng lider ng grupo, may hawak na baril. “Kung hindi, mapipilitan kaming gamitin ang puwersa.” --- Ngunit hindi takot si Luna. Alam niyang hindi niya maaaring isuko ang ebidensya na hawak nila. Ito ang magbibigay-katarungan sa kanyang pamilya. Habang papalapit ang mga tauhan ni Veronica, biglang hinatak ni Alex si Luna sa likod ng isang malalaking kahon para sa kanilang proteksyon. “Tumatakbo tayo!” sigaw ni Alex habang hinahagis ang isang smoke grenade upang lumabo ang paningin ng mga kalaban. Nagmistulang binalot ng ulap ng usok ang loob ng bodega. Hindi nag-aksaya ng oras sina Luna at Alex at agad na tumakbo palabas ng bodega, hawak ang mahalagang ebidensya. Kasama nila si Teresa na pilit humahabol sa kanilang bilis. Sa kabila ng kaguluhan, pinilit ni Luna na huwag bitiwan ang envelope. Nang makalabas sila sa bodega, patuloy silang tumakbo palayo, ngunit hindi tumigil ang mga tauhan ni Veronica sa paghabol. Dinig nila ang mga putok ng baril sa likuran nila. “Bilis, dito tayo dumaan!” sigaw ni Alex habang tinuturo ang isang mas makitid na daan kung saan mahihirapan ang mga humahabol sa kanila. --- Sa kanilang pagtakas, natagpuan nila ang kanilang mga sarili sa isang abandonadong gusali na malapit sa port area. Agad na naghanap sila ng lugar na maaaring pagtaguan. Habang hingal na hingal at pinagpapawisan, pansamantalang nakatagpo sila ng ligtas na lugar sa likod ng isang malaking metal na pinto. “Salamat sa Diyos, nakatakas tayo,” bulong ni Teresa, ngunit halata ang pagod at kaba sa kanyang boses. “Ngunit Luna, kailangan mong maging handa. Alam ni Veronica na may alam ka na.” “Handa ako,” sagot ni Luna, na puno ng determinasyon. “Matagal ko nang hinihintay ang araw na ito. Gagawin ko ang lahat para makuha ang hustisya.” Napatingin si Alex kay Luna, hinangaan niya ang tapang ng babae. “Kailangan nating ipasa ang mga dokumentong ito sa media o kaya sa mga taong may koneksyon sa gobyerno. Kailangan nating tiyaking mailalabas ang lahat ng ebidensyang ito sa publiko.” --- Nagdesisyon silang manatili muna sa kanilang taguan habang pinaplano ang susunod na hakbang. Ngunit hindi pa man natatapos ang kanilang usapan, biglang narinig nila ang malalakas na yabag ng sapatos papalapit sa kanilang taguan. “Natunton nila tayo,” bulong ni Alex, mabilis na sumilip sa maliit na puwang sa metal na pinto. Tumigil ang paghinga ni Luna. Alam niyang wala na silang oras. “Alex, Teresa, kailangan nating kumilos na. Hindi tayo pwedeng magtagal dito.” Muli nilang sinubukang tumakas mula sa kanilang taguan, umaasang makahanap ng mas ligtas na lugar. Tumakbo sila nang mabilis, hindi inaalintana ang panganib. Ngunit nang marating nila ang isang maliit na eskinita, narinig nila ang boses ng lider ng grupo sa di kalayuan. “Wala na kayong takas, Luna. Isuko niyo na ang mga dokumento!” Nagkatinginan sina Luna at Alex. Alam nilang oras na para harapin ang kanilang mga kaaway. “Ito na ang laban natin,” sabi ni Luna, hinahawakan ang envelope nang mahigpit. Habang papalapit ang mga kalaban, ipinakita ni Luna ang tapang na minana niya mula sa kanyang mga magulang. Alam niyang hindi siya papayag na muling mawalan ng pagkakataong makuha ang katarungan para sa kanila. Tumibok nang mabilis ang kanyang puso, ngunit handa na siyang harapin ang lahat—para sa kanyang anak, para sa kanyang pamilya, at para sa kanyang hinaharap. Ang digmaan sa pagitan nina Luna at Veronica ay malapit nang sumiklab, at alam niyang wala na siyang ibang pagpipilian kundi lumaban hanggang sa dulo.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD