ดำนึ่งข้าวไว้รอและทำกับข้าวจนเสร็จแล้ว วันนี้เขาทำลาบไก่ กินแกล้มกับผักลืมผัวสด ๆ ที่เก็บมาจากสวนแตงไทย มันเป็นวัชพืชแต่เขาก็ไม่ได้กำจัดมันเพราะปล่อยไว้ให้คลุมดินและคลุมแตงไทยร่วมกับหญ้าอื่น ๆ เพื่อหลบสายตานกเหยี่ยวต่าง ๆ ที่จะเข้ามาเจาะกินแตงไทย
ก่อนไปเกสรไม่ลืมที่จะทายาให้สามี ดำเผลอมองผมสลวยเงางามและใบหน้านวลของเธอตาไม่กะพริบ
เกสรเงยหน้าขึ้น “พี่ดำ…” เธออึ้งไปเล็กน้อยเมื่อเจอสายตาของสามีที่จับจ้องเธอแบบเอาจริงเอาจัง
ทั้งสองเผลอสบตากันนาน
“อื้ม” เขาแก้เก้อด้วยการกระแอมแล้วหันหน้ามองไปทางอื่น
“…พี่ดำไม่ต้องเร่งดำนาให้เสร็จนะ ถ้าลูกเรียนเสร็จเร็วแล้วฉันจะรีบกลับมาช่วย”
“แม่ไม่ต้องรอผมกับน้องก็ได้ครับ ผมกับน้องเดินกลับมาเองก็ได้” ดินกับเดือนชินแล้วกับการเดินเท้าไปกลับระหว่างนากับบ้าน มันไม่ได้มีอะไรน่ากลัว ถึงสองข้างทางจะมีแต่ป่าก็ตาม
“แต่แม่เป็นห่วงหนูสองคนนี่นา”
“พวกเราเก่งแล้ว
