หลังจากอยู่พูดคุยกันอีกครู่หนึ่ง จ้าวเฉินอวี้และหลี่ซูฮวาก็ขอตัวกลับจวนตระกูลจ้าวก่อน ระหว่างทางหลี่ซูฮวาก็เอ่ยถามจ้าวเฉินอวี้ขึ้นมา
"เฉินอวี้ ข้าอยากไปพักที่บ้านสวนนอกเมืองเสียหน่อย เดิมที่นั่นเป็นสินทรัพย์ของท่านแม่ข้า ท่านจะไปกับข้าได้หรือไม่?"
"ย่อมได้ ระยะนี้โจรป่าบนหุบเขายังไม่ก่อความวุ่นวายขึ้นมาอีก ข้าย่อมเดินทางไปกับเจ้าได้"
"ดียิ่งนัก เช่นนั้นเราเดินทางไปกันพรุ่งนี้ดีหรือไม่?"
"ได้สิ"
จ้าวเฉินอวี้เอ่ยจอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หลี่ซูฮวาเองก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง นางอยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์สักครา อยู่แต่ในเรือนน่าเบื่อจะตาย
เมื่อกลับถึงจวนตระกูลจ้าว นางก็รีบเร่งให้บ่าวไพร่จัดการเก็บข้าวของเครื่องใช้ของนางให้เรียบร้อย เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น ด้านจ้าวเฉินอวี้เองก็ตามใจนางทุกอย่าง
รุ่งเช้าจ้าวเฉินอวี้และหลี่ซูฮวาก็เดินทางออกนอกเมืองหลวง มุ่งหน้าสู่บ้านสวนบนหุบเขาทันท
