เช้าวันถัดมารถสำหรับขนของมารับกระเป๋าและของจำเป็นบางส่วน ความจริงที่บ้านหลังนั้นคงไม่ต้องเอาอะไรไปเลยเพราะมีทุกอย่างครบครันอยู่แล้ว พลอยภัทรายืนถอนหายใจด้วยความอึดอัด เพราะไม่อยากก้าวเข้าสู่สงครามประสาทเลย
“ไปกันได้แล้วยัยพลอย”พิมลตราบอกบุตรสาว
พลอยภัทราทำหน้าที่คนขับ เพียงแค่เห็นรั้วบ้านหญิงสาวแทบพูดไม่ออก รถแล่นเข้ามาด้านในแล้วจอดเทียบด้านหน้า เห็นพนักงานกำลังขนของวางจากนั้นสาวใช้จึงนำขึ้นห้องนอน ชัยเชษฐ์เดินออกมานอกบ้านเพื่อต้อนรับ
“มาแล้วเหรอคุณ”
“ค่ะ”
“เป็นไงพลอยชอบไหมบ้านหลังนี้”ชัยเชษฐ์เอ่ยถามหญิงสาว
“ชอบค่ะ”
เธอจะตอบตามตรงได้ยังไง บ้านหลังใหญ่แต่มันคงไม่มีความสุขนักหรอก
“เข้ามาข้างในก่อนสิ วันนี้ผมสั่งให้คนเตรียมอาหารไว้ เราจะทำบาร์บีคิวกินกัน”
“จริงเหรอคะ”พิมลตรายิ้มกว้างเพื่อเอาใจสามี
“จริงสิ”
พลอยภัทราก้าวตาม สายตาสาวใช้มองมาไม่เป็นมิตรเท่าใดนัก พิมลตราหันมาทางบุตรสาว
