จ่าสมมาตรจอดรถเทียบหน้าอพาร์ทเมนต์ตามคำบอกเล่าของหญิงสาว แม้ในใจสงสัยแต่ไม่อาจขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชา เขารีบติดต่อเจ้าของเพื่อขออนุญาตเข้าตรวจสอบในพื้นที่ทันที สองจ่าค่อยๆ เดินผ่านห้องแต่ละห้องจนถึงเป้าหมาย
“เคาะประตูเลยจ่าภูมิ เดี๋ยวผมรอซัดถ้ามันสู้!”จ่าสมมาตรบอก
ภูมิง้างมือเหงื่อกาฬแตกผลั่ก จนกระทั่งมีเสียงฝีเท้าดังแว่ว ตำรวจสองนายชะงักด้วยความตกใจคิดว่าคนร้ายกลับมารีบหันรีหันขวาง พอเห็นผู้กองเลยถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก จ่าสมมาตรอ้าปากทำท่าราวต้องการพูดเวธัสยกมือห้ามไม่ให้เปิดปากซักถามอะไร เพราะเกรงคนร้ายในห้องจะได้ยินเสียก่อน ปืนเหน็บช่วงเอวถูกหยิบมาถือไว้ พาร่างตัวเองแนบชิดกำแพง แล้วพยักหน้าให้จ่าภูมิเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก
ตำรวจสามนายหยั่งเชิง ครู่หนึ่งได้ยินเสียงลูกบิดประตู ห้องเปิดออกผู้ต้องหาที่ทุกคนตามตัวโผล่ออกมาในสภาพสวมกางเกาขาสั่นตัวเดียวไม่ใส่เสื้อ เวธัสจอปืนตรงศีรษะ
