เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงเธอยกเรียวแขนขึ้นดูเวลา วันนี้คงจำต้องทำตามความต้องการของเจ้านาย พลอยภัทราปั่นงานต่อเพื่อให้ทัน จนเวลาล่วงเลยเป็นสองทุ่มเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น อีกคนในห้องพยายามเงี่ยหูฟัง
“ค่ะพี่เวย์”
“พลอยยังไม่กลับอีกเหรอ?”ปลายสายถาม
“ค่ะ พอดีพลอยทำโอที”
“งั้นเหรอ ไม่เป็นไรพี่รอได้ ถ้าอยากให้ไปรับก็บอกได้นะ พี่เห็นว่าพลอยไม่ได้เอารถไป”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่เวย์ พลอยกลับเองได้”
“ถ้ามืดมากมันอันตราย พี่ไปรับเราจะได้เลยไปโรงพยาบาลด้วยกันเอาแบบนี้ดีไหม”เวธัสเสนอความคิด
“ถ้าพี่เวย์ต้องการแบบนั้น ก็ได้ค่ะ”
“โอเคครับ เดี๋ยวพี่ไปรับนะ”เขาตัดสายแล้วสาวเท้าออกจากตัวบ้านในสภาพสวมชุดลำลอง
พลอยภัทราทำงานต่อเหลือเพียงแค่จัดการงบปีสุดท้ายก็จบลงแล้ว รายชื่อลูกค้าทั้งหมดก็ครบถ้วน เธอใจจดใจจ่อกับงานแล้วยิ้มออกมาเมื่อมันเสร็จแล้ว ก่อนจัดการส่งไฟล์งานให้เจ้านายทันที แล้วหยิบกระเป๋าขึ้นสะพา
