EP 3 แต่งงานแล้ว
Va : วาไม่อยากไปทำไมต้องบังคับ
Dad : แกช่วยทำตัวว่านอนสอนง่ายหน่อยยัยวา
Va : แต่ว่ามีงานต้องทำ
Dad : แกมีงานต้องทำคนเดียวรึไง
Va : พ่อคะ...
Dad : ไปแทนพ่อกับแม่หน่อย 2 วันเอง
Va : ก็ได้ค่ะ...
วาถูกพ่อบีบให้ไปรวมงานเปิดคอนโดมิเนียมหรูริมทะเลพัทยาในนามของพ่อแม่กับพี่ ๆ ของเธอเพราะทุกคนติดงานกันหมด เธอไม่เคยได้อะไรจากการไปงานพวกนี้ ทำให้เธอมานั่งถอนหายใจอยู่ที่ออฟฟิศตัวเอง จนแจ็คกี้ที่เดินเข้าเดินออกห้องของเธอถึงกับต้องเอ่ยปากถาม
Jk : ก็ในเมื่อต้องไปทำไม่ไม่ลองตัดชุดใหม่ใส่ไปล่ะ...ใครจะรู้อาจจะได้ลูกค้าจากกงานนี้ก็ได้นะคะบอส
Va : จริงด้วยยังมีเวลาอีก 5 วันนี่
Jk : ดีไหมบอสเอาไปสัก 7-8 ชุดเปลี่ยนมันทุกเวลาถ่ายรูปอัพลงไอจีเปิดพรีออเดอร์ไปเลย
Va : ก็ดีนะ...ฉันต้องหาเงินใช้หนี้ด้วย
Jk : บอสเป็นหนี้อะไร
Va : เฮ้อช่างเถอะอย่าพูดถึงมันเลย...ฉันเจ็บเหลือเกิน
เธอนึกถึงหน้าตาท่าทางของเจ้าหนี้เสื้อสูทเธอก็ขนลุกแล้ว คนอะไรน่ากลัวจังหน้าตาก็ดีนอกนั่นไม่มีอะไรดีสักอย่างเดียว นี่ก็ 3 วันแล้วยังไม่มีใครมาทวงเงินค่าสูทเลย ก็ดีเหมือนกันขอเวลาหาเงินเพิ่มก่อน จนเวลาครบกำหนดต้องเดินทางเธอก็จัดการตรวจดูขนมหมาแมวที่อยู่ที่บ้านรวม 8 ตัว หมา 3 แมว 5 ยังดีที่แม่บ้านของเธอรักพวกมันเหมือนกัน เลยอยู่ร่วมกันได้ไม่ปัญหา
Jk : บอสรอบนี้นอนคนเดียวดึก ๆ ไม่ต้องโทรตามนะ
Va : นัดผู้
Jk : ยังไม่ได้นัดแต่เพื่อเจอบอสอย่ามาขัดจังหวะ
Va : ฮึ...จ้าแม่คนสวย
Jk : ห้ามทับลายนะแจ็คกี้ขอสายฝอเท่านั้น
มางานเลี้ยงเปิดคอนโดจริง ๆ ก็แค่ 1 วันอีกวันเธอกับเลขาก้นเด้งจะหาคาเฟ่ถ่ายรูปชุด ส่วนกลางคืนก็แยกย้ายแจ็คกี้ไปบาร์โฮสต์ ส่วนเธอไปนั่งดื่มอยู่ที่บาร์ในโรงแรมเพื่อเมาได้ที่จะได้ขึ้นห้องนอนเลย เธอใส่เสื้อยืดกางเกงยีนขาสั้นสบาย ๆ นั่งดื่มอย่างอารมณ์ดี แม้จะมีชายหนุ่มเดินเข้ามาคุยด้วยแต่เธอก็ยิ้มพร้อมชูมือข้างซ้ายให้เห็นแหวนเพชรในนิ้วนางแทน ความจริงคือโสดแต่ใส่แบบนี้ไว้กันผู้ชาย ใครจะอยากยุ่งวุ่นวายเมียคนอื่นกันล่ะ ส่วนเธอก็ยังไม่อยากมีแฟนรักแรกมันลืมยาก แต่ลืมได้แค่นานหน่อยแผลยังสดเลยไม่กล้าเปิดใจกลัวโดนซ้ำ
"ท่านไม่ควรใช้ชีวิตแบบนี้นะครับทำไมไม่เลือกจะกลับไปที่..." ผู้ชาย 2 คนในมุมมืดต้องหยุดการสนทนาเนื่องจากได้ยินเสียงใครบางคนใกล้เข้ามา ชายคนที่พูดไม่จบประโยคเลือกที่จะเดินออกมาก่อน เขาคือฮันคนสนิทของหมอ PP ทำหน้าทุกอย่างที่หมอ PP ต้องการให้ทำ คนที่ตามหลังออกมากลับได้แต่สงสัยว่าทำไมโลกจะกลมอะไรขนาดนี้ เพียงแต่ไอ้สภาพผู้หญิงตรงหน้าที่กองอยู่กับพื้นหน้าลิฟต์ มันดูไม่น่ามองสำหรับเขา เขาไม่ชอบผู้หญิงขี้เมามันดูไม่เหมาะสม
PP : ไปก่อนเถอะ
Han : ครับท่าน
PP : เฮ้ย...ลุก ๆ
Va : อืม....ใครว่ะมาสั่ง
PP : ฮึ
Va : ไปไหนก็ไปอย่ามายุ่งฉันแต่งงานแล้ว
ร่างบางที่นั่งกอดเข่าอยู่ชูมือส่ายไปส่ายมาให้คนตรงหน้าเห็นแหวน แต่ด้วยความที่ PP ไม่ได้สนใจชีวิตส่วนตัวร่างบาง เขาแค่ไม่อยากทิ้งผู้หญิงตัวคนเดียวไว้ตรงนี้ ยิ่งพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้เขาเลยเรียกพนักงานโรงแรมเข้ามาจัดการให้ ก่อนจะมองเธอด้วยความรำคาญแล้วก็กดลิฟต์ขึ้นไปที่ห้องพักตัวเอง ระหว่างนั้นก็นึกได้ว่าเขายังไม่ได้ส่งคนไปเก็บเงินค่าสูทกับผู้หญิงขี้เมาคนเมื่อกี๊ ลืมไปเลยว่ามีลูกหนี้อยู่คงได้เวลาเรียกเก็บเงินสักที ว่าแล้วก็ส่งข้อความไปทวงเงินซะหน่อยไหน ๆ นามบัตรก็ยังอยู่
เช้าของอีกวันร่างบางลืมตาติื่นเพราะเสียงมือถือที่ Jk โทรตาม พอเห็นนาฬิกาเท่านั้นก็รีบวิ่งไปอาบน้ำแต่งตัวทันที พอลงลิฟต์มาเจอ Jk นั่งรอหน้าบึ้งเพราะเธอตื่นสายปล่อยให้นางรอนาน
Va : ทำไมแต่งตัวแมนจังวันนี้
Jk : กะเพื่อถ่ายคู่ไงเพื่อฟิลคู่รัก
Va : เอ่อดีเหมือนกัน
Jk : รีบเลยค่ะบอสเดี๋ยวเราต้องกลับมาแต่งตัวไปงานเย็นนี้อีก
นี่นะผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยคนที่ให้แหวนเพชรเม็ดเท่าถั่วเขียวผ่าซีก จนตรอกขนาดแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ เธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่นะ เมื่อคืนตอนเขากลับขึ้นไปชั้นบนเขาเห็นผู้ชายที่เดินไปกับลูกหนี้ร่างบาง จูบกับผู้ชายอีกคนอย่างเมามันตรงโถงทางเดินก่อนจะหายเข้าไปในห้อง เขาไม่ได้เหยียดเพศแต่แค่ไม่ค่อยชอบเวลาเจอคนนอกใจกัน แล้วที่อีกฝ่ายไม่รู้เพราะเมาอยู่ด้วย มันทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่เขาเอ่ยถึงไม่ได้ คนที่ทำให้แม่เขาเจ็บปวดทรมานอยู่หลายปีจนถึงวันนี้
Han : วันนี้เข้างานกี่โมงดีครับ
PP : ช้าหน่อยก็ได้...แต่ก็กลับเร็วเหมือนเดิม
Han : ครับ
PP : กลับมาอีกทีช่วงเย็นก็ได้...เราจะพักไม่ได้ไปไหน
Han : แล้วผู้หญิงคนเมื่อคืนที่ท่าน...
PP : เคยเจอกันเฉย ๆ ไม่มีอะไรหรอก
Han : ครับ