Isang buwan ang nakalipas at ganon pa rin ang nangyayari sa bahay. Nabawasan ang pagsasagutan nain ni Ameryl, at lagi akong nag-iingat pag nasa paligid. She is doing the usual though, nakakarating na siya kung saan niya gusto sa first floor ng bahay dahil na rin sa kanyang wheelchair. Her therapy is going well at nakakalakad na siya pero kailangan na may humawak pa rin sa kanya. She’s like an infant na parang nagsisimula pa lang maglakad. Lagi ko siyang mino-monitor, kung may kakaiba sa kinikilos niya o may kausap ulit sa kanyang phone na nagpapainis sa kanya. Ongoing pa rin sa investigation ang mga tauhan ni Sylvius at sinabi niya sa akin na wala pa silang nakakalap na patunay na si Ameryl nga ang cause ng pagkasira ng mga sasakyan.
Sana naman mali ang hinala namin dahil I can’t figure
