บทที่1.เรื่องร้อนหู
1542 Words
บทที่1.เรื่องร้อนหู
งานเลี้ยงฉลองความสำเร็จที่แอบจัดขึ้นในคลับแห่งหนึ่งเงียบๆ นำทีมโดยเคลตัน CEO หนุ่มและทีมงานของเขา โซนวีไอพีถูกเหมาเพื่อความสะดวก มีสาวๆ พยายามฝ่าวงล้อมของการ์ดหน้าดุที่อารักขาอยู่ตีนบันไดเผื่อจะฟลุ๊คเข้าตาบรรดานักธุรกิจรุ่นใหม่ที่กำลังมีชื่อติดทำเนียบคนเก่ง
เคลตันสตั้นไปห้าวินาที หลังกดรับสายของ...คริสเตียโน่ เบลอน ว่าที่สามีของมาริเบลน้องสาวคนเล็ก ทั้งคู่กำลังยุ่งกับการเตรียมงานวิวาห์
“ว่าไงนะ!!”
เสียงกระโชกดังลั่น เขาน่าจะฟังผิด เพราะว่าที่น้องเขยที่เขารู้จักไม่ใช่คนมักง่ายแบบนั้น
“จะให้ผมทำไงดีเคซี มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้โทรศัพท์มาบอกว่าหล่อนท้องกับผม”
เสียงคนปลายสายสั่นพร่าเต็มไปด้วยความกังวลจนเห็นได้ชัด
“คุณแน่ใจไหมล่ะ ว่าตัวเองไม่เคยไปยุ่งกับแม่คนนั้นเลยน่ะ”
“แน่ยิ่งกว่าแน่ ผมไม่รู้จักหล่อนเลยด้วยซ้ำ” คริสเตียโน่ตอบทันควัน เขาไม่เคยรู้จักกับผู้หญิงที่ชื่อ ไลลา สักนิด
“ฉันจะจัดการให้เองอย่าให้มาริเบลรู้เข้าล่ะ หล่อนชื่ออะไรนะ?” เคลตันถามเสียงห้วน
ในวันที่เขาควรมีความสุขกับความสำเร็จของตัวเอง กลับมีเรื่องร้อนหูเกิดขึ้นเสียแบบนั้นเอง มาริเบลอ่อนแอขี้โรค หัวใจน้องสาวของเขาเต้นผิดปกติมาตั้งแต่ยังเด็ก หากรู้ข่าวร้ายเช่นนี้... ไม่แน่ว่าน้องสาวเขาจะทรุดหนัก ครอบครัวแม็กแคนซีทะนุถนอมเลี้ยงมาริเบลยิ่งกว่าไข่ในหิน เพราะทันทีที่เธอลืมตา มาริเบลก็มีความผิดปกติทางหัวใจ เรื่องอะไรก็ตามที่ทำให้น้องสาวเสียใจ พี่ใหญ่อย่างเคลตันไม่เคยรีรอที่จะจัดการให้
เขาถอนใจแรงๆ ‘ไลลา ทอมป์สัน’ ชายหนุ่มรำพันเสียงแผ่ว ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ต้องการอะไรกับการแบล็กเมล์คริสเตียโน่ครั้งนี้
“เกิดอะไรขึ้นเคซี?” ฮิวจ์เพื่อนสนิทของเคลตันถามเบาๆ
ผู้ชายที่หล่อพอๆ กับเทพอพอลโล่กระตุกยิ้มมุมปาก “มีปัญหานิดหน่อยน่ะ” เคลตันตอบตามตรง เขากับฮิวจ์รู้ไส้รู้พุงกันดี เลยไม่คิดจะปิด
“ไม่ใช่เรื่องงาน” ฮิวจ์พยายามเดา
“อืม...” เคลตันครางรับ เขาฉวยแก้วบรั่นดีมากรอกปากรวดเดียว จนน้ำสีอำพันเกือบครึ่งแก้วไหลลงคอไปจนหมดไม่เหลือสักหยด
“ให้เดานะ น่าจะเป็นปัญหาของว่าที่น้องเขยคุณ”
และฮิวจ์ก็เดาถูกเสียด้วย เมื่อเขาจับสังเกตได้ ผิวแก้มของเคลตันกระตุก มุมปากบิดโค้งลง
“มาริเบลรู้เรื่องนี้เข้าคงทรุดแน่ๆ” เขาถอนใจยาวเหยียดหลังพูดจบ
“ร้ายแรงขนาดนั้นเชียวเหรอ” ถึงมาริเบลจะเป็นคนมีร่างกายอ่อนแอ แต่น้อยครั้งมากที่จะเห็นน้องสาวเพื่อนโศกเศร้า เมื่อเธอถูกประคบประหงมราวกับเจ้าหญิง
“อืม...” เคลตันกำลังคิด เขาจะจัดการกับผู้หญิงที่ชื่อ...ไลลายังดี ผู้หญิงคนนั้นเป็นพวกนักตกทองหล่อน หวังสบายทางลัดด้วยการจับผู้ชายรวยๆ แต่หล่อนโชคร้ายที่มาจับว่าที่น้องเขยเขาเข้า คงต้องหาทางกันหล่อนออกห่างคริสเตียโน่ และจัดการปิดปากหล่อนไม่ให้ปูดอะไรออกมาตอนนี้ แม้สิ่งที่หล่อนกำลังทำคือการแบล็กเมล์
“ไอ้หมอนั่นมีกิ๊กเหรอ?” ฮิวจ์ยิ้มเย็น มุมปากสีเข้มแสยะยิ้ม
เขาไม่ชอบขี้หน้าคริสเตียโน่เท่าไหร่หรอก ไอ้หมอนั่นสำอางและดูอ่อนแอเกินไป หากจะเป็นผู้ชายที่รับช่วงดูแลมาริเบลต่อจากเคลตัน
“เปล่า!” เคลตันตอบปฏิเสธพร้อมกับถอนใจแรงๆ เขามั่นใจได้ยังไงว่าคริสเตียโน่พูดความจริง หากคริสเตียโน่โกหกล่ะ มาริเบลจะเป็นยังไง? เคลตันเริ่มเครียด การสังสรรค์ที่ควรสนุกกร่อยลงไปเลย
“เท่าที่รู้ ไอ้หมอนั่นไม่ได้ดีเต็มร้อยเหมือนที่คุณรู้นะ” ฮิวจ์พยายามเตือน มาริเบลเป็นเหมือนน้องสาวของเขาอีกคน
“ผมก็ไม่ได้เชื่อไอ้หมอนั่นเต็มร้อยหรอก สันดานผู้ชาย คุณรู้ ผมรู้ มันต้องมีกันบ้าง แค่ไม่อยากให้มาริเบลเสียใจ”
ในฐานะพี่ใหญ่ เคลตันสัญญาเขาจะไม่มีวันยอมให้มาริเบลระแคะระคายเรื่องน่าสมเพชพวกนี้ แม้มันจะเป็นแค่แผนสกปรกของผู้หญิงคนหนึ่ง
“แล้วคุณจะทำยังไงต่อล่ะ?” ฮิวจ์ถาม
“คงต้องไปคุยกับหล่อน” เคลตันเองก็อยากรู้ ผู้หญิงคนนั้นต้องการอะไร เมื่อข่าวเรื่องงานวิวาห์ของคริสเตียโน่ดังกระฉ่อนเมือง ไม่มีวันที่ผู้หญิงคนนั้นจะไม่รู้เรื่อง และหากหล่อนเข้ามาพัวพันกับผู้ชายที่มีพันธะแล้ว นั่นย่อมแสดงว่าหล่อนกำลังวางแผนบางอย่างไว้ และคริสเตียโน่ก็ตกเป็นเหยื่อ
“คุย...” ฮิวจ์ยกหัวคิ้วขึ้นสูง เขาเห็นแววตาลุกวาวของเคลตันชัวแว๊บนึง ผู้หญิงคนนั้นคงไม่รู้ตัวว่ากำลังกระตุกหนวดใครอยู่ เคลตันเป็นเจ้าป่า เขาเป็นมหาอำนาจที่คุมทุกอย่างได้ และเป็นคนเด็ดขาดมาก หากผู้หญิงคนนั้นตั้งใจมาหลอก หล่อนคงเสียใจไปจนวันตาย เพราะแม้แต่เศษสตางค์ เคลตันก็จะไม่ยอมจ่าย หากผู้หญิงคนนั้นแตะต้องของรักของหวงของเขา
“แน่ใจนะเคซีว่าคุณจะไปแค่...คุย”
ฮิวจ์กระเซ้า คู่แข่งที่เป็นเพศหญิง ส่วนใหญ่จะยอมสยบให้เคลตันตั้งแต่การประจันหน้าครั้งแรก
เคลตันเป็นผู้ชายที่มีพลังทางเพศสูงมาก แม้แต่ผู้ชายด้วยกันยังรู้สึก ใต้สีหน้านิ่งๆ เขาพกความร้ายกาจไว้เป็นกระบุง
“ผู้หญิงแบบนั้น แค่คุยคงพอ” รอยยิ้มเหยียดๆ ผุดขึ้นมุมปาก
ถึงหญิงผู้นั้นจะสวยหยาดฟ้ามาดิน แต่หล่อนมาพร้อมกับแผนโง่ๆ ที่ใช้แบล็กเมล์ผู้ชาย เขาคงให้หล่อนได้แค่นั้นแหละ
ฮิวจ์ไม่ได้ซักต่อ ท่าทางของเคลตันเหมือนไม่อยากพูดถึง เขานั่งนิ่งๆ คงกำลังใช้ความคิด ฮิวจ์เลยหมดความสนใจ เขามีที่หมายใหม่น่าสนใจมากกว่า เมื่อเห็นใครบางคนเดินผ่านประตูด้านหน้าเข้ามา ขนาดอยู่ไกลๆ ออร่าของแม่สาวคนนั้นยังดึงดูดเขาได้...ฟรานเชสก้า แฮริงตัน นางแบบระดับแถวหน้าของประเทศออสเตรเลีย หล่อนกำลังมาแรง ชื่อหอมขนาดโมเดลลิ่งวิ่งตามตะครุบหล่อนนับสิบราย
“ใครเชิญหล่อนมาวะ?”
เสียงแฝงความไม่พอใจดังออกมาจากปากเคลตัน
“คุณไม่ได้เชิญเธอ...” ฮิวจ์ถามกลับ ตอนนี้คนที่เคลตันกำลังคั่วคือแม่สาวนามฟรานเชสก้าคนนี้แหละ
และหากเพื่อนของเขาไม่ได้เชิญหล่อนมา ฟรานเชสก้ามาโผล่ที่นี่ได้ยังไง
เคลตันลุกขึ้นยืน “ผมมีธุระ” เขาเปรยลอยๆ ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ฮิวจ์นั่งงงเพียงลำพัง แต่ฮิวจ์งงได้ไม่นานนัก เพราะคนที่ทำให้เขาหายงงเดินมาถึงพอดี
“เคซีล่ะคะ?”
ฮิวจ์พอรู้แล้วล่ะว่า ธุระสำคัญที่ทำให้เคลตันต้องรีบไปคือใคร
เขาไหวไหล่ เสยกแก้วบรั่นดีขึ้นมาจิบ “ไม่รู้สิ!!”
“เขาหลบหน้าเชสก้าได้ไม่นานหรอกค่ะ บอกเพื่อนของคุณด้วยนะคะฮิวจ์ เขาทำแบบนี้กับคนอย่างฟรานเชสก้าไม่ได้!!” เสียงสูงปรี๊ดดังแข่งกับเสียงเพลงคลาสสิคที่กำลังบรรเลงเพื่อขับกล่อมนักเที่ยวที่มาหาที่พักผ่อน
“ฟรานเชสก้า...ที่นั่งอยู่ตรงหน้าคุณไม่ใช่บุรุษไปรณีย์ ผมไม่รับฝากอะไรทั้งนั้น แต่ขอเตือนสักหน่อยในฐานะคนรู้จักคุ้นเคยกัน หากผมเป็นคุณ... ผมจะไม่ตามจิกเคซีมันแบบที่คุณกำลังทำหรอกนะ”
หากฟรานเชสก้าอยากจะมัดใจเคลตัน หล่อนควรอยู่เฉยๆ เพราะยิ่งวิ่งไล่...เคลตันก็ยิ่งจะถอยหนี เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนมาผูกมัด...และยิ่งไม่มีวันยอมหากถูกบีบบังคับ...
ไม่อย่างนั้น...เขาจะเป็นชายโสดมาจนอายุปาเข้าไป36ปีได้ยังไง
“ฟรานเชสก้ากับแม่พวกนั้นมันคนละระดับกันนะคะฮิวจ์” ฟรานเชสก้าพยายามแย้ง
เธอเป็นนางแบบแถวหน้าที่มีงานอีเว้นท์ยาวถึงสิ้นปีหน้า ราคาค่าตัวต่อครั้งสามารถซื้อบ้านหลังเล็กๆ ได้หนึ่งหลัง แล้วทำไมเคลตันจะไม่ชอบล่ะ เธอไม่เคยแบมือขอสตางค์เขา แม้เขาจะจ่ายทุกครั้งหากเธอนอนกับเขาบนเตียงเพื่อกิจกรรมโปรดที่เธอเองก็ชื่นชอบ ฟรานเชสก้าเคยท้วงหลายครั้งเรื่องเช็คเงินสดที่วางอยู่หัวเตียง ทุกครั้งที่เธอตื่น
เคลตันไม่ได้ชี้แจง...แต่นานวันเข้า เธอก็รู้เอง...นั่นคือค่าตัวของเธอ สำหรับค่ำคืนร้อนๆ ที่เขากับเธอมีร่วมกัน
- Writer
