“ไม่ต้องเปิดไฟก็แล้วกัน”
ชญานินทร์พึมพำออกมา สองขาก้าวเดินผ่านเตียงนอนไปยังห้องน้ำ หญิงสาวไม่ทันได้สังเกตว่าตอนนี้บนเตียงนอนของเธอมีใครบางคนนอนยิ้มกว้างกับความไม่ระมัดระวังของเธอ
ภูผาได้แต่อมยิ้มในใจ อย่างน้อยก็ยืดเวลาการคุยระหว่างเขากับชญานินทร์ไปได้อีกนิดหนึ่ง ปล่อยให้หญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จเรียบร้อยก่อนก็แล้วกัน เขากลับไปห้องครั้งหนึ่งแล้วหลังจากที่เขามารอ สงสัยชญานินทร์คงนั่งเป็นเพื่อนอลินลดาอย่างแน่นอน เขาได้ยินรถของเพื่อนเพิ่งขับออกไป น่าจะประมาณสี่ทุ่มได้ล่ะมั้ง เขาไม่เคยเข้ามาในห้องนอนของชญานินทร์เลย
ถ้าเขาจำไม่ผิดชญานินทร์เข้ามาอยู่ที่นี่ได้เกือบสี่ปีแล้ว ตั้งแต่หญิงสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งจนตอนนี้เธอใกล้เรียนจบแล้ว แถมยังจบแบบรวดเร็วจนเขาคาดไม่ถึง เธอใช้เวลาเรียนแค่สามปีครึ่งจบอันนี้เขาขอนับถือ ตอนนี้ก็สรุปได้ว่าอีกประมาณหนึ่งเดือนชญานินทร์ต้องฝึกงานแล้ว เขาต้องทำ
