"ปิงซวง เจ้าทำอันใดลงไป รู้ตัวบ้างหรือไม่ เจ้าเป็นสนมชั้นเฟย แต่ทำตนเช่นสตรีชั้นต่ำไร้ค่าเช่นนี้ได้อันใด เจ้าเคยส่องดูใบหน้าตนเองบ้างหรือไม่ ว่าน่าเกลียดเช่นใดแล้วในยามนี้ !!! "
ปิงซวงเงยหน้าขึ้นและช้ำใจหนัก นางร่ำไห้และปาหมอนใส่ร่างหนาอย่างอ่อนแรงนัก
"ไปเอาเหล้ามาอีก ฮือ ไปเอาเหล้ามา ช้าจะลืมคนผู้นั้นไปให้หมด ข้าจะลืมไปให้หมดสิ้นลง"
ร่างบางอาละวาดขึ้นมา เหล่าคนรับใช้นิ่งเงียบ มิขยับกายใดๆตามคำสั่งของนางอีก เพราะฝ่าบาททรงเสด็จมาแล้ว คงมีผู้เดียวหยุดนางได้ในยามนี้ เช่นนี้ทุกคนจึงออกไปจนสิ้น
ร่างแกร่งลากนางไปอาบน้ำ โยนนางลงน้ำไป นางกรีดร้องร่ำไห้ส่งเสียงดังนัก
"กรี้ด ปล่อยนะปล่อยนะ คนใจร้ายเจ้าลูกเต่าใจร้าย ฮือๆ ฮือ "
ร่างหนาดวงตาวาววับ จับนางกดลงในน้ำและดึงขึ้นมา และจับนางสระผม อีกทั้งยังช่วยนางขัดถูผิวกายอย่างมิพอใจนัก นางดิ้นไปมาแรงๆ มือหนารัดนางไว้ยามขึ้นจากน้ำได้ นางดิ้นกรีดร้อง
