ในห้องหอ สนมรูปงามในชุดนุ่งน้อยห่มน้อย กำลังลูบไล้ร่างกายของครูฝึกสอนระบำ ร่างบางใช้ปลายเล็บทองคำ สะกิดปลายยอดอกของบุรุษเพศเบาๆ ร่างหนาสูดลมหายใจแรงขึ้นมาคราหนึ่ง และดึงฝ่ามือนุ่มออกโดยพลันและปรายหางตามใส่คราหนึ่ง
"เย่าเฟยท่านมิควรกระทำเช่นนี้พะยะค่ะ กระหม่อมมีหน้าที่สอนการร่ายรำมิใช่อื่นใด มิอาจกระทำผิดต่อฝ่าบาทได้ มีโทษร้ายแรงนัก อย่าทรงทำเช่นนี้เลยเย่าเฟย มิดีต่อตัวท่านเองทั้งสิ้นเลย"
เย่าเฟยยิ้มเยาะเบาๆและเอนกายเข้าหา และกระซิบเบาๆกอดรัดแน่นหนา
"หากท่านมิบอกออกไป ผู้ใดจะรู้กันท่านอาจารย์ "
ใบหน้าคมหันหน้าหนีและผลักนางเบาๆ ร่างงดงามดึงใบหน้าหวานเข้ามาจูบและบดเรือนกายเข้าหาอย่างร้อนรุ่ม
"ท่านอาจารย์ข้าชอบท่าน ใบหน้าของท่านงดงามเสมือนภาพวาด ในวังอ้างว้างแห่งนี้หากมีท่าน ข้าก็จะมิเหงาอีกต่อไป ในวังหลังนี้ ฝ่าบาทนั้นสนใจแต่นังจิ้งจอกสกุลอ๋าวนั่น มิเคยใส่ใจสตรีใด แม้ข้าจะมีชั้นเฟยแต
