หายไปไหนมาด้วยกัน!! NC
983 Words
วันต่อมาลิตาเดินลงมาจากรถของอาจารย์เหมือนเดิม ครั้งนี้ทุกคนต่างพูดคุยว่าลิตาหยุดเรียนพร้อมกับอาจารย์ จนมีน้องมัธยมต้นวิ่งมาถาม
"อาจารย์คะทำไมเมื่อวานไม่มาสอนคะ"
"ครูโดนฝนเลยไม่สบายครับ"
"พี่ลิตาก็ไม่มาเหมือนกัน"
"พี่ลิต้าก็โดนฝนเหมือนกันเลยป่วยทั้งคู่เลย" ผมมองหน้าเด็กสองคนที่ยังไม่ปักใจเชื่อคำพูดของผม
"มีคนพูดว่าอาจารย์ชอบแกล้งพี่ลิตาจริงไหมคะ"
(เด็กเวร!! ถามมากจริง) ลิตายืนยิ้มแห้งๆก่อนจะขอตัวไปหาเพื่อนที่นั่งรออยู่
"ไงคะหายดีแล้วหรือไง" ดาด้ารีบวางกระจกแล้วเอ่ยถาม
"ดีขึ้นแล้ว เมื่อวานการบ้านเยอะไหมอะ"
"เมื่อวานไม่มีการบ้านเลย พวกกูเหงาปากเลยมึงไม่อยู่ อาจารย์พอร์ชก็ลา"
"กูป่วยจริงๆ อาจารย์ก็ติดไข้กูด้วย"
"ฮะ!! "
"อีกทีซิ!!" ทั้งสองถึงกับต้องถามย้ำอีกครั้งนึง
"ก็อาจารย์ติดไข้กูไง"
"ติดยังไง ติดได้ไง ติดท่าไหนคะไหนเล่ามา!!"
"อีด้ามึงจำเป็นต้องรู้ขนาดนี้เลยเหรอ" ฉันหันไปถามอิพวกสู่รู้
"อีลิตา บอกมาเดี๋ยวนี้!!!"
"ติดฝนในห้องน้ำตอนโดนทำโทษไงล่ะ อาจารย์เดินกางร่มมาแต่ร่มปลิวเลยโดนในสาดทั้งคู่เลย"
"แล้วไป กูนึกว่าปู้ยี่ปู้ยำกันไปแล้วฮ่าๆ"
"ยังๆ แต่ยังไงก็ไม่รอดฮ่าๆๆ"
"ลิตาน่าเกลียดมากพูดอะไรออกมา" นิสารีบห้ามเพื่อนแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะทั้งสองหัวเราะกันจนอาจารย์พอร์ชต้องหันมามอง
ห้องอาจารย์พอร์ช
ก๊อกๆๆ
"มีอะไรลิตาครูกำลังจะขึ้นสอน รีบหรือไง"
"คิดถึงค่ะขอจุ๊บหน่อย"
"ลิตา! นี่มันโรงเรียนนะ!!" ผมมองหน้าเธอที่ทำแววตาใสซื่อแต่ผมไม่หลงกลเธอหรอกนะ
"ไม่รู้ ไม่สน หนูมันเด็กดื้อค่ะ"
ลิตาเดินมานั่งบนโต๊ะทำงานพร้อมกับทำแก้มป่องจนอาจารย์ต้องมองไปที่หน้าต่าง
"ลิตาไว้กลับก่อนได้ไหม เดี๋ยวใครมาเห็นมันไม่ดี" ผมไม่ได้ปิดผ้าม่านจึงไม่อยากให้ใครมองมา เกิดมีใครเห็นจะเป็นเรื่องใหญ่
"งั้นหนูไม่ขึ้นเรียนนะ!" "หรืออาจารย์นัดใครไว้คะ"
"เปล่าไม่ได้นัดใครไว้ แค่ไม่อยากให้ใครมองเธอไม่ดีเข้าใจที่ครูพูด..."
จ๊วบ~
อื้อ~
ลิตาดึงเสื้ออาจารย์ลงมาจนใบหน้าโน้มมาชนกันจากนั้นเธอก็จูบอย่างเร่าร้อน
จ๊วบ~
"เอาไหมคะ" ฉันถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"ไม่เอา!"
"งั้นหนูไปก็ได้ค่ะ"
"เดี๋ยว!! ขอเลียหน่อย"
"เดี๋ยวมีคนเห็นนะคะอาจารย์"
"งั้นมานี่"
ผมอุ้มร่างของเธอมานอนที่โซฟาจากนั้นก็ถกกระโปรงขึ้นแล้วดึงกางเกงตัวจิ๋วลงมา
แผล็บ! แผล็บ!
"อาจารย์ขา หนูเสียววว"
"อื้ม ทำไมถึงชอบอ่อยครูนักฮะลิตา"
"อื้ออ อ๊า หย๊า สะ เสียวอืออ" ลิตาครางกระเส่าด้วยความเสียว แต่เธอก็ไม่อยากให้อาจารย์หยุดแค่นี้
"หอมจังเลยลิตา ซู๊ดด~"
"อ้าาา อาจารย์ขาาา"
ซู่!!
ซู๊ดดด แผล็บ แผล็บ!
อื้ออ
"เป็นไงเด็กดื้อหายอยากหรือยังฮะ" ผมถามเธอด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ตอนนี้ผมเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
"เสียวมากเลยค่ะ"
"เหลือเวลาอีก10นาที มาโม๊กให้หน่อยเร็ว" ผมจับเธอให้ใช้ปาก แต่เธอกลับปฏิเสธแล้วขึ้นมานั่งตักผมโดยคร่อมตัวผมแล้วหันหน้าเข้าหากัน
"ขอขย่มได้ไหมคะ" ฉันแกล้งขยับเอวเบาๆจนอาจารย์หลับตาครางออกมา แม้จะใส่กางเกงสแล็คอยู่แต่ความใหญ่โตมันก็ตุงจนซิปแทบแตก
"ลิตาอย่า.."
"ไม่สงสารหนูบ้างหรือคะ" ฉันกระซิบข้างหูอาจารย์เบาๆ ยิ่งทำให้อาจารย์บีบก้นฉันแน่นขึ้น
"ที่นี่ไม่ได้ลิตา ครั้งแรกเธอจะเจ็บมากเดี๋ยวคนอื่นได้ยินเสียง" ผมอธิบายให้เธอฟัง
"ค่ะถ้างั้นไม่ต้องยัดเข้าไปก็ได้ค่ะ แค่ถูๆก็พอ"
"ทำไมเธอถึงรู้เรื่องพวกนี้จังเลยฮะ ทำบ่อยหรือไง"
"ก็ศึกษาไว้มาทำกับอาจารย์นี่แหละ"
ชายหนุ่มไม่รอช้าจับลิตานอนหงายจากนั้นก็รวบขาเธอให้ยกขึ้นแล้วควักท่อนเอ็นมาฟาดลงบนเน้นสาว
ปัก!
"สำหรับเด็กดือ!!" ผมจับท่อนเอ็นถูไปมาตามร่องจนหัวผมเปียกชุ่ม
ซี๊ดดด~
"อาจารย์หนูเสียวจังเลยค่ะ"
"อ่าส์
แจ๊ะ! แจ๊ะ!
เสียงน้ำกระฉอกจนลิตาแทบจะดิ้นพล่านแต่อาจจะยับตามแล้วดันส่วนหัวเข้าไป
"อะ จารย์!"
"แค่หัวก็แน่นแล้วซี๊ดดด"
"อาจารย์พอร์ชคะเด็กม.5/1รออยู่ค่ะ"
เสียงครูนกตะโกนเรียกจากหน้าห้องทำให้ทั้งสองคนต้องรีบลุกใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว
"ครับผมคุยกับผอ.อยู่ครับ" ผมมองหน้าลิตาที่ยิ้มอย่างผู้ชนะก็อดที่จะดึงเธอมาหอมไม่ได้ "กลับไปเจอดีแน่!!"
"จะรอนะคะ"
ลิตาเดินขึ้นมานั่งในห้องเรียนตามด้วยอาจารย์ที่เดินเข้ามาพร้อมกับเหล่ตามองเธอ
"มึงหายไปไหนมาเกือบ20นาทีอีลิตา" ดาด้ารีบถามทันที
"กูไปช่วยงานอาจารย์มาทำไมเหรอ"
"มึงหายไปอยู่ในห้องอาจารย์ใช่ไหม?"
"อือฮึ!" คิกๆๆ
"อีลิตา!!"
"ขอโทษทีนะทุกคนเมื่อกี้ครูติดธุระด่วน ต้องรีบจัดการเลยมาช้า"
"ครูไปทำงานต่อก็ได้นะครับ ผมจะเล่นดนตรีรอ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวครูกลับไปทำที่คอนโดเอง!" ผมมองลิตาก่อนจะกระตุกยิ้มออกมาจากนั้นก็เริ่มสอนนักเรียน
- Writer
