Hanggang sa kumunot ang aking noo nang makita ang bibig nito. Medyo nakabuka iyon. Mas lalong nagsalimbayan sa pagtaas ang kilay ko nang mamasdan ko ang lalamunan nitong may maliit na bukol.
“Ano’ng nangyari sa kanya?” narinig kong tanong ng ibang studeyante rito sa loob ng classroom.
Hindi ko na lang sila pinansin. Agad akong nanghingi ng puwedeng ilagay sa ulo nito para gawing unan. Dahan-dahan ko rin itong inihiga sa malamig na semento. May ilang studeyante naman na nagbigay sa akin kahit mga bag nila para gawing unang ng babaeng walang malay tao.
Pa-simple ko ring kinuha ang maliit na botelya na aking dala-dala. Hindi ako puwedeng magkamali, may bagay na nasa lalamunan nito. Kahit sobrang liit lang ng bagay na ‘yun ay alam kong dilikado. Mabuti na lang palagi akong handa. At may da
