(ERZA'S POV)
MATULING NAGDAAN ang dalawang araw. Ngayon nga ay nakalabas na si Inay sa hospital at nandito na kami sa bahay na inuupahan ko. Unti-unti na ring nawawala ang mga pasa sa katawan ni Inay. At nakikita kong maayos na ang katawan nito.
Ngunit napansin kong malungkot ang Nanay ko. Hindi na ako nagtataka roon dahil sa asawa nito. Ngunit hindi ko na hahayaan na muli itong bumalik sa bahay ni Jay-Jay Hanson. Hindi na ako papayag na masaktan ito ng mga hayop na ‘yun!
“Inay, ayos na ba sa ‘yo itong kwarto mo?” tanong ko sa aking Ina.
“Oo anak, ayos na ako rito. Huwag mo akong alalahanin.” Ngumiti pa ito sa akin bago mahiga. Nakikita ko sa mga mata ng aking Ina ang sobrang kalungkutan na nakapaskil doon.
Lumapit ako kay Inay para ibigay ang cellphone na bagong bili ko lang kanina
