CANEs POV
"Alam mo b-bang ang swerte-swerte mo k-kasi lumaki kang walang sakit. Hindi mo kailangan matakot na baka isang araw, mamatay ka na lang. Alam mo ba ang pakiramdam ng mga taong lumalaban para mabuhay kahit na nahihirapan na sila. P-pero heto kanagagawang isugal ang buhay mo. Itinetake for granted mo ang buhay mo C-Cane! Akala ko hindi ka ganoon kasama katulad ng iniisip ko noon, pero ang sama mo pala talaga. Ang sama-sama mo kasi wala kang pagpapahalaga sa buhay na binigay Niya sayo."
Napapikit ako nang paulit-ulit na namang pumasok sa isip ko ang imahe ni Tagsibol habang sinasabi ang mga salitang yon apat na araw na ang nakakalipas. Hindi uso sa akin ang makonsensya. Akala koimmune ako sa salitang yon. Sa dami ba naman ng kagaguhan ko na pinaggagawa, bihira lang na may nagparan
