EP.42
ไอ้เจตน์เดินไปหยุดยังหน้าโต๊ะทำงาน ซึ่งฝั่งตรงข้ามคือชายชรารูปร่างท้วมสมบูรณ์กำลังจิกตามองมันตั้งแต่เดินผ่านประตูเข้ามายังห้องแห่งนั้นไม่วาง
ที่นี่คือบ้านของพ่อเลี้ยงชิดชัยนั่นเอง
“พ่อเลี้ยงมีอะไรจะใช้ผมอีกหรือครับ” เจตน์มองตาพ่อเลี้ยงก็รู้แล้วว่า อีกฝ่ายกำลังจะใช้มันไปทำงานใดงานหนึ่งอย่างแน่นอน
“หึ หึ หึ” ชายเฒ่าหงายหน้าหัวเราะ เมื่อแผนการบางอย่างผุดขึ้นมาในสมองอย่างมากมาย “คนอย่างพ่อเลี้ยงชิดชัย พ่อเลี้ยงคนดังแห่งเมืองเชียงคำ แกก็รู้ว่าฉันกว้างขวางมากแค่ไหน”
“ใช่ครับ พ่อเลี้ยงของผมกว้างขวางมาก” มันเสริมคำนั้นด้วยรอยยิ้มที่รู้กันทั้งสองคนว่าคือความหมายใด
“แต่การที่ไอ้พ่อเลี้ยงนเรนทร์มันมาหยามหน้าฉัน และแกก็ทำงานพลาดในวันนั้น...”
“เอ่อ...ผมผิดเองครับพ่อเลี้ยง ผมสมควรตาย”
“แกตายแน่ไอ้เจตน์ถ้าวันนั้นฉันชักปืนขึ้นมาทันและแม่มะลิไม่ช่วยห้ามฉันไว้ได้เพราะเกรงว่าจะเป็นข่าวกันไปทั้ง
