EP.02 แม่ของเธอติดการพนัน
985 Words
EP.02
ในบรรดาลูกค้าของร้านกรกนก หนึ่งในนั้นมีชายกลางคนร่างท้วมคนหนึ่งกำลังนั่งมองสองสาวบนเวทีด้วยประกายตาชื่นชม
ความสวยของกนกเรขา โดยเฉพาะดวงตาคู่สวยไหวระริก ประหนึ่งละลายหัวใจของอาเสี่ยเฒ่าให้กลายเป็นผุยผงลงตรงนั้น
ความน่ารักของภคมนก็ใช่ย่อย ลวดลายลีลาอ่อนช้อยงดงาม ปานนางซู่หนี่ว์ จอมยุทธ์หญิงของจีนผู้มีวิทยายุทธ์อันล้ำเลิศฉาบไว้บนหน้าตา ท่วงท่า จริตกิริยาอันงดงามของสตรีในยุทธภพ
เสี่ยทรงพลคลี่ยิ้มยามมองทั้งสองนางร่ายรำ
“เสน...ลื้อว่าคนไหนสวยวะ” หันไปปรารภกับลูกน้องซึ่งนั่งอยู่อีกด้านของโต๊ะ
“สำหรับผม เธอทั้งสองคนสวยพอๆ กันครับ แล้วเสี่ยล่ะครับ เสี่ยว่าคนไหนสวยกว่ากัน” เสนถามกลับด้วยรอยยิ้ม เห็นนายผ่อนคลายจากงานเครียดๆ มันก็เบาใจตาม
“สำหรับอั๊วหรือ อั๊วก็ว่าสวยทั้งสองคนนะ แต่ถ้าจะให้เลือก อั๊วอยากได้แม่หนูคนทางขวามือน่ะ” เสี่ยเฒ่าชี้ไปทางกนกเรขา
“คนนั้นหรือครับ เห็นว่าเป็นลูกสาวเจ้าของร้านเสียด้วยสิ ชื่อกนกเรขาครับเสี่ย”
“โอ...กนกเรขา นางผู้มีนัยน์ตาดั่งตาของเนื้อทราย”
“ใช่ครับเสี่ย ตาของคุณเร สวย ดำขลับดั่งตาของเนื้อทรายจริงๆ ครับ”
“สมชื่อจริงๆ สวยสมจริงๆ”
อาเสี่ยเฒ่าครวญเสียงเบา มันคลี่ยิ้มอย่างมีความสุขกับการมองสิ่งสวยงาม
“แต่ผมว่าเสี่ยจะต้องตะลึงมากกว่านี้แน่นอนครับ เพราะยังมีอีกคนที่สวยกว่าสองคนนี้”
“อุวะ ยังมีอีกหรือ ไอ้เสน”
“มีครับเสี่ย ประเดี๋ยวคงจะออกมาแหละครับ เห็นว่าเป็นหัวใจของงานนี้เลยนะ ที่ลูกค้าเต็มร้านแบบนี้ก็เพราะพวกเขาเรียกร้องจะมาดูผู้หญิงคนนี้รำด้วย”
“เสน ลื้อทำให้อั๊วชักอยากจะเร่งเวลาให้ผ่านไปเร็วๆ จนถึงแม่หนูคนนั้นออกมาร่ายรำเสียแล้วล่ะ ฮ่า ฮ่า”
เสี่ยทรงพลหัวเราะชอบใจ ชักอยากเห็นรายการแสดงครั้งต่อไปเสียแล้วสิ
สถานเสี่ยงโชคและผ่อนคลายกายใจของบรรดาคุณหญิงคุณนาย...จังหวัดเชียงราย
แม้เวลาจะล่วงเลยเข้าสู่ราตรี หากบรรดาลูกค้าของบ่อนพนันนอกกฎหมายซึ่งวางตัวอยู่ภายในผับชื่อดังระดับจังหวัดกลับไม่ได้ลดลง ตรงกันข้ามกลับยิ่งเพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อลูกค้าซึ่งมาใหม่ต่างหอบสตางค์เป็นถุงเป็นถังมาถลุงลงกับบ่อนพนันแห่งนี้
ลูกค้าหลายรายเดินเชิดหน้าผ่านประตูซึ่งมีมือปืนในชุดสูทสุภาพผายมือเชื้อเชิญด้วยรอยยิ้ม
“ยินดีต้อนทรัพย์ครับ ยินดีต้อนทรัพย์ครับคุณหญิง”
มือปืนหน้าแหลมเอ่ยทักทายหญิงนางหนึ่งซึ่งแต่งตัวดูดีทุกกระเบียดนิ้ว เชิดหน้าเชิดคอเดินมาหยุดยังหน้าประตูแล้วตวัดตามองคนพูดทักทาย
“ปากเสีย...” หล่อนสบถอย่างหัวเสีย “คนจะมารับทรัพย์ ดันมาทักว่าถูกต้อนทรัพย์”
“เอ่อ...ขอโทษครับคุณหญิง” ไอ้หน้าแหลมดั่งปลาดุกถูกดึงหน้าค้อมศีรษะขอโทษ แล้วว่าอีก “แต่ความหมายของผมหมายถึงให้คุณหญิงมาต้อนเอาทรัพย์สินที่นี่ไปนะครับ ว่าแต่คุณหญิงไม่ชอบหรือครับ”
มันหาทางลื่นไหลไปได้ในที่สุด ฝ่ายคุณทิพย์อาภากลับยิ้มเหยียด
“ย่ะ...” หล่อนว่าแล้วเชิดหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปภายในโดยไม่เสวนาอะไรอีก
“มาแล้วค่าคุณพี่ มาแล้วค่า”
คุณทิพย์อาภารีบรี่ตรงไปยังโต๊ะไฮโลซึ่งมีกลุ่มคนที่กำลังจะหมดสตางค์ยืนออดูผลการเสี่ยงดวงกันอยู่รอบๆ โต๊ะ โดยด้านล่างขอบหน้าจอโทรทัศน์มักจะขึ้นแถบสีดำและข้อความอยู่เสมอว่า ‘การพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย’ แต่บรรดาคุณๆ ยังแสดงทีท่าให้เป็นแบบอย่างแก่ผู้พบเห็นอย่างไม่ได้ขาดตกบกพร่อง
บางรายการบางเรื่องราว มักจะมีผลกรรมตามสนองเมื่อมีกลุ่มเจ้าหน้าที่ตำรวจพุ่งทะยานเข้ามาไล่จับบรรดาผึ้งแตกรังทุกครั้งเมื่อยามมีคนตะโกนว่า...มีตำรวจมา ก็ตาม
แต่สำหรับที่แห่งนี้คงไม่เป็นแบบนั้น นั่นเพราะนอกจากจะ ‘ต้อนทรัพย์’ แล้ว ที่แห่งนี้ยังปลอดภาษีตำรวจให้เข้ามาตามไล่จับอีกด้วย
นั่นเพราะ เป็นสถานที่ซึ่งอยู่ในความดูแลของพ่อเลี้ยงหนุ่มคนดังแห่งจังหวัด
พ่อเลี้ยงนเรนทร์...หนุ่มหล่อพ่อรวย แถมยังมีริมฝีปากสวยอีกต่างหาก ผิดแต่ว่าพ่อเลี้ยงคนดังคนนี้กลับมีแววตาอันว่างเปล่า แถมบางครั้งยังคมดุจนคนรอบข้างไม่อาจเข้าใจในความหมายการมองของเขาได้
พ่อเลี้ยงหนุ่มเป็นที่หมายตาของสาวแก่แม่ม่ายทั้งหลาย ซึ่งพวกหล่อนหมายมั่นปั้นมือจะเข้ามาเป็นแม่เลี้ยงช่วยดูแลกิจการงานธุรกิจของพ่อเลี้ยงนเรนทร์ หากกลับต้องผิดหวังเพราะพ่อเลี้ยงหนุ่มกลับไม่ได้สนใจไยดีที่จะให้บรรดานางๆ เหล่านั้นขึ้นแท่นเป็นนางพญา มากไปกว่าเป็นแค่คู่ควงและคู่นอนธรรมดาชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น
กล่าวกลับมายังโต๊ะพนันอันผิดกฎหมายและกลับมาถูกกฎหมายด้วยอำนาจน้ำเงินของเจ้าของกิจการ เวลานี้คุณหญิงทิพย์อาภากำลังหอบเงินอันได้มาจากค่าสินสอดของบุตรสาวคนที่สอง ซึ่งเพิ่งแต่งงานไปเมื่ออาทิตย์ก่อนมาถลุงให้กลายเป็นความสนุกสนานตอบสนองความต้องการของหล่อนแทน
หลายวันมานี้คุณหญิง ดูจะมีความสุขเป็นหนักหนา เพราะได้นำทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดมาลงทุนยังสถานอันเริงรมย์แห่งนี้
หลังจากแบ่งส่วนหนึ่งใช้หนี้สินอันได้มาอย่างชอบธรรมกับสถานที่แห่งนี้จน ‘เกือบ’ จะหมดตัวแล้ว คุณหญิงก็ทำหน้าระรื่นนำเงินมาลงทุนหวังซึ่งผลกำไรอันจะมีต่อไปในอนาคตอีก
- Writer
