บทที่ 10
1611 Words
"ทำแบบนี้จะดีเหรอลูกหมี?”
"ดีสิ ช่วยฉันนะหมูแดง"
"ก็ได้"
ถึงหมูแดงจะไม่เห็นด้วยแต่ก็ไม่อยากขัดใจเพื่อน
บรืนนน~
รถเบนซ์สีแดงสดขับมาจอดหน้าสถานบันเทิง ก่อนที่เจ้าของเรือนร่างอรชรจะก้าวลงมาในชุดเดรสรัดรูปสีดำเปิดไหล่เซ็กซี่ เธอให้เพื่อนกลับไปก่อน ส่วนตัวเองก็เดินเข้าไปข้างในผับหรู และที่พกเงินจำนวนมากมาเปิดโต๊ะโดยเฉพาะ
ทันทีที่ได้เข้ามาพบกันแสงสีเสียง ลูกหมีก็วาดลวดลายอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ความเจ็บช้ำถูกนำมาแปรเปลี่ยนเป็นความเซ็กซี่ ที่ดึงดูดสายตาผู้ชายนับร้อย
ระหว่างที่เธอกำลังเดินกลับมานั่งที่โต๊ะเพื่อพักเหนื่อย ก็มีผู้ชายหลายสิบคนแย่งกันเข้ามาขายขนมจีบ แต่มีคนเดียวที่ทุกคนหลบทางให้เขาเพราะเป็นผู้มีอิทธิพล
"ดื่มก่อนสิ"
ผู้ชายหน้าหล่อคนนั้นส่งแก้วเหล้าให้เธอ
"หนูไม่ดื่มค่ะ"
"ได้ยังไงล่ะคะ มาเที่ยวผับแต่ไม่ดื่มเหล้า"
“ว่าดีกว่าค่ะ" เธอบ่ายเบี่ยงไม่ยอมดื่ม
"พี่ชื่อนรสิงห์ พี่อยากให้หนูช่วยอะไรพี่หน่อย"
"ช่วยอะไรเหรอคะ?”
"ช่วยเป็นเมียพี่ได้ไหมคะ"
เขายื่นหน้ามาใกล้ ๆ จนสันจมูกคมแนบลงที่ผิวแก้มเนียนนุ่ม กลิ่นหอมแป้งเด็กบนตัวเธอทำให้เขาอมยิ้ม
"เป็นเมียพี่แล้วได้อะไรเหรอคะ?"
เธอเก่งเรื่องอ่อยผู้ชาย เลยลุกขึ้นแล้วดันร่างสูงโปร่งลงไปนั่งบนเก้าอี้ ส่วนเธอก็ลงไปนั่งบนตักแกร่งกร้าน
"ได้ทุกอย่างที่หนูต้องการเลยค่ะ”
โทนเสียงทุ้มกระซิบข้างหูขาวสะอาด
"ชอบจังเลยค่ะ แต่หนูขอกลับไปคิดก่อนนะคะ ส่วนนี่" ยื่นโทรศัพท์ให้เขาแอดไลน์ส่วนตัว [ปกติไม่เคยให้คอนแทคใครมาก่อน เพราะโดนคนนั้นสั่งห้าม แต่ผู้ชายคนนี้มีอะไรบางอย่างที่เธอรู้สึกว่าเขาจะเป็นที่พึ่งให้เธอได้]
"เดี๋ยวพี่จะทักไปหานะคะ"
"หนูจะรอค่ะ"
ดวงหน้าสะสวยคลี่ยิ้มโปรยเสน่ห์แล้วเดินออกมาจากผับ วันนี้เธอสนุกมากพอแล้ว เอาไว้วันหลังจะแอบมาเที่ยวอีก แต่! ก่อนจะกลับก็มีผู้ชายแปลกหน้ามาดึงมือเธอ
"น้องจำพี่ได้ไหม คนที่ผัวน้องเคยต่อยอ่ะ"
"จำไม่ได้ค่ะ"
"อย่าโกหก พี่จำน้องคนสวยได้นะ"
ผู้ชายแปลกหน้าเริ่มใช้มือลูบไล้ตามผิวพรรณเนียนนุ่ม แล้วพยายามลากตัวเธอไปในที่ลับตาคน
“ปล่อย”
จู่ ๆ ก็มีใครบางคนเข้ามาช่วยเธอเอาไว้
"มึงเสือกอะไรว่ะ เรื่องของผัวเมีย!"
"น้องเขาไม่ใช่เมียมึง”
พูดจบพี่นรสิงห์ก็ง้างหมัดใส่ที่หน้าผู้ชายคนนั้น
พลั๊วะ! (ต่อยทีเดียวลงไปนอนแน่นิ่งที่พื้นเลย)
"เก็บด้วย" เขาหันไปสั่งชายชุดดำด้านหลัง
“ได้ครับนาย” ร่างใหญ่เข้ามาลากตัวปัญหาออกไป ก่อนที่เขาจะจับมือเธอไปดูว่าบาดเจ็บไหนหรือเปล่า
"หนูเจ็บตรงนี้ไหมคะ?”
เขามองบาดแผลที่เกิดจากคนอื่น
"ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“งั้น…พี่ขอไปส่งหนูที่บ้านได้ไหมคะ?”
"ได้ค่ะ"
ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องปฏิเสธ เลยยอมให้ผู้ชายคนนี้ขับรถหรูมาส่งถึงหน้าประตูบ้านหลังใหญ่แล้วแยกย้ายกัน
ติ๊ง! (เสียงไลน์ดังขึ้น)
[ถ้าจะนอนแล้วทักบอกฝันดีก่อนนะคะ]
เธอยิ้มจาง ๆ ก่อนจะปิดหน้าจอ
ตืดดด! (สายจากเฮียเขื่อน)
เธอวางโทรศัพท์บนโต๊ะ โดยที่ไม่สนใจสายเรียกเข้า แล้วถอดเสื้อผ้าก่อนจะเข้าไปนั่งแช่น้ำในอ่างจากุชชี่
สักพักใหญ่ ๆ ก็มีเสียงคนเดินเข้ามาเปิดประตูห้องน้ำเสียงดัง เขาดึงเธอขึ้นจากอ่างแล้วบีบแขนเล็กแน่น
"เธอทำแบบนี้ทำไม!?”
เธอไม่ตอบเพราะไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องไหน
"ไปพูดกับพรีมแบบนั้นทำไมห่ะ!"
อ๋อ...รู้แล้ว เรื่องนี้นี่เอง
"ตอบมาสิ!”
"แล้วหนูพูดผิดตรงไหน?”
"เธอไม่ควรออกไปให้พรีมเห็นหน้า!”
"ถ้าไม่อยากให้เธอเห็น คุณก็หย่ากับหนูสิ"
"กูไม่หย่า!”
"แล้วมาโวยวายทำไม"
"กล้าพูดกับกูแบบนี้ มึงอยากเจ็บตัวใช่ไหมห่ะ!”
"คุณจะทำอะไรก็ทำเหอะ หนูรำคาญ"
"ได้!” เขาใช้กำลังลากคนตัวเล็กออกมาจากห้องน้ำในสภาพเปลือยกาย แล้วจับกดหัวลงไปนอนที่เตียงก่อนจะควักความเป็นชายสอดใส่เข้ามาในกลีบงาม
“อึ๊ก!”
ร่างเล็กกลั้นเสียงร้อง แล้วปล่อยให้คนตัวใหญ่กระแทกกระทั้นความแข็งขืนอย่างป่าเถื่อน เธอรู้สึกเหมือนตรงนั้นกำลังจะฉีกขาด แต่ก็ขัดขืนอะไรไม่ได้ เลยเปลี่ยนความเจ็บปวดเป็นความสุข เหมือนพวกสัตว์ที่โดนข่มขืน
"ระ แรง ๆ เลย หนูชอบ แรงอีกสิ อร๊าง!”
ร่างบอบบางถูกจิกหัวให้ขึ้นไปตรงหัวเตียง ก่อนที่เขาจะเอาสายเข็มขัดมารัดข้อมือผูกติดเอาไว้ จากนั้นก็จับเอวบางล็อกเอาไว้เพื่อกระหน่ำแทงตามที่เธอท้าทายเขา
“โอ้ย กรี๊ด!”
เขาเร่งความเร็วจนเธอหายใจแทบไม่ทัน ความเสียวซ่านแทรกซึมเข้ามาจนสติแตกกระเจิง ก่อนที่เขาจะกอดรัดแล้วอัดน้ำกามเข้ามาในมดลูกอย่างหนักหน่วง
“ปากเก่งนักใช่ไหม มึงเจอกู”
พูดจบเขาก็จับขาเรียวทั้งสองข้างพาดบ่า แล้วแทงท่อนเอ็นยักษ์เข้ามาอย่างต่อเนื่อง จนกลีบงามเริ่มบวมเต่ง
“พะ พอแล้ว หนูเจ็บ โอ้ย กรี๊ดด!”
เสียงกรีดร้องดังลั่นจากการทรมาน แต่ก็ไม่ทำให้เซ็กซ์ซาดิสม์บนเตียงหยุดลง เขาเสียบเข้าเสียบออกอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง จนขาเรียวสั่นระริก ไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน
“ทีหลังอย่ามาปากเก่งกับกู จำเอาไว้”
เขาพูดทิ้งท้ายก่อนจะดึงท่อนเอ็นชุ่มน้ำ ออกไปจากกลีบบอบช้ำ แล้วลุกขึ้นไปล้างตัวเตรียมออกไปข้างนอก
"คุณหนูคะ!”
พอรถขับออกไป ป้าสุก็รีบเข้ามาช่วยแก้มัด
“โธ่...คุณหนู”
"หนูไม่เป็นไรค่ะป้า ขอบคุณที่ช่วยนะคะ” เธอพูดโดยที่ไม่มีน้ำตาไหลรินแม้แต่หยดเดียว พอชันตัวลุกขึ้นได้ เธอก็บอกให้ป้าสุหยิบโทรศัพท์มาให้ แล้วให้ป้าลงไปพักได้เลย ไม่ต้องเป็นห่วงเธอ ถึงสภาพจะน่าเป็นห่วงก็ตามที
[จะนอนแล้วเหรอ?]
เธอไม่ตอบเป็นข้อความ แต่ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดถึงเนินนมขาวอวบ ก่อนจะเปิดกล้องให้เขาเห็นความเซ็กซี่
[สวยจัง]
ใบหน้าหล่อมองภาพในวิดีโอตาไม่กระพริบ
"พี่ทำงานเกี่ยวกับอะไรเหรอคะ?” หาเรื่องถาม
"อย่าเรียกว่าทำงานเลยดีกว่าค่ะ พี่เป็นแค่ลูกเจ้าพ่อมาเฟีย" เขาพูดอย่างถ่อมตัวแถมแอบกลืนน้ำลายด้วย
"หื้ม~ อ่อนโยนแบบพี่ไม่น่าเป็นลูกเจ้าพ่อนะคะ"
"พี่อ่อนโยนเฉพาะกับผู้หญิงที่พี่ชอบค่ะ"
"เหรอคะ" เธอส่งยิ้มหวานให้เขา
"หนูอยู่บ้านคนเดียวเหรอคะ?”
"ไม่เชิงค่ะ แต่หนูขอถามอะไรพี่หน่อยได้ไหมคะ"
"ถามมาได้เลยค่ะ" เขานั่งลงแล้วตั้งใจฟัง ดูเหมือนเขาจะอยู่ที่บ้านนะตอนนี้ ในห้องก็ดูหรูหราน่าอยู่มากเลย
"ถ้าหนูทำอะไรสักอย่าง พี่พอจะช่วยได้ไหมคะ?”
"หนูทำอะไรล่ะคะ?”
เธอเริ่มเล่าเรื่องที่ถูกบังคับแต่งงานให้เขาฟัง
"บ้านนั้นเป็นของตระกูลพิกุลมหาสมบัติ"
"พี่รู้จักด้วยเหรอคะ?’
"รู้จักสิคะ ตอนนี้บริษัทกำลังวุ่นวายอยู่ไม่ใช่เหรอ"
"ใช่ค่ะ แสดงพี่รู้อาจจะรู้ดีกว่าหนูอีกนะคะ”
"ก็พี่เป็นรุ่นพี่เฮียเข้ม น้องชายสามีหนูแหละค่ะ"
"โลกกลมจังเลย…”
ดีที่เธอไม่ได้เล่าความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเฮียทั้งสอง
"เขาทำร้ายหนูขนาดนี้ แล้วหนูจะทนทำไมคะ?”
"หนูไม่ได้อยากทนค่ะ แต่ทำอะไรไม่ได้เลย"
"ทำได้สิ แค่หนูบอกพี่มา"
พี่นรสิงห์ยิ้มให้ โอกาสที่เธอรอคอยมาถึงแล้วสินะ
ลูกหมีบอกพี่นรสิงห์ ว่าสิ่งที่ต้องการไม่ใช่ความรักจากเขา แต่เป็นความเจ็บปวดที่เขาจะไม่มีวันลืมต่างหาก
หลายวันต่อมา
สถานการณ์บริษัทดีขึ้นเลยทำให้พวกเฮียมีเวลาว่าง เฮียเข้มนั่งสูบซิกก้าอยู่ด้านล่าง ส่วนเฮียขุนก็นั่งดีดกีต้าร์อยู่ตรงระเบียง ตัดมาที่เฮียเขื่อน เขาคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องน้ำ ถ้าเธอฟังไม่ผิดคนที่เขากำลังเจรจาด้วย
คือผู้หญิงที่ชื่อพรีม ที่สำคัญหล่อนตั้งท้อง…
ก่อนหน้านี้เขาคงไปโกหกหล่อนว่าหย่ากับภรรยาแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ดันเชื่อแล้วยอมมีเซ็กซ์ จนพลาดท้อง
"พรีม! โถ่เว้ย!" เสียงสบถดังลั่นห้องน้ำ ก่อนที่เขาจะเดินออกมามองหน้าเธอ แล้วถอนหายใจอย่างหงุดหงิด
"เธอท้องเหรอ?”
"ไม่ต้องมายุ่ง" ตอบแบบกัดฟัน
"หนูก็แค่อยากบอกเฮียว่าจะหย่าเมื่อไหร่ก็บอกได้นะ หนูพร้อมหย่าเสมอ” ลูกหมีพูดพลางลอยหน้าลอยตา
"ไม่มีทาง!” เขายืนยันเสียงเเข็ง
"ทำไมล่ะ เฮียรักเธอไม่ใช่เหรอ?"
"....." เขาเงียบ แต่สีหน้าเครียดมาก
"อย่าทำกับเธอเหมือนที่เฮียเคยทำกับหนูนะคะ"
- Writer
