Four
1461 Words
After a long period of duties, naka uwi din siya sa bahay niya. Agad agad siyang naligo dahil pakiramdam niya ay ang lagkit lagkit na niya. She has dour surgery with twenty four hours duty.
Minors lang naman kaya nakaya niyang gawin iyon. Kung bakit ba naman kasi parang dumami ng dumami ang pasyente sa hospital this days. Lahat sila apektado. But it's okay, it's their respective work—there's no time for complaining.
Napatingin siya sa pinto ng may kumatok. Napakunot noo siya, wala siyang magawa kundi tumayo mula sa pa squat na pagkakaupo sa mahabang sofa at kumakain ng adobong mani habang nanonood.
"hi wifey.. Good evening!" masayang bati ni Thadeius na agad nakapasok sa loob kahit hindi naman niya ito pinapasok. Napalunok siya sa ayos nito. He is just wearing a black cotton short with white Abercrombie t-shirt na medyo hapit at bahagyang basa pa ang buhok nito.
Agad itong naupo sa tabi ng isang bowl na adobong mani at agad kumuha at kumain. Tumaas ang kilay niyang naka tingin dito. Diyatat at home na at home ang arte nito?
"anong kailangan mo?, at saka mahiya ka nga, hindi kita inalok na pumasok, hindi din kita inalok na kumain sa mani ko. Tapos ang kapal ng mukha mong basta na lang lantakan 'yang mani ko?!" singhal niya dito.
His lips tugged up. Halatang pigil nito ang pag ngiti —na agad namang nagpa kulo sa dugo niya. Kulang na lang umusok ang ilong niya para sa lalake. Ang presko naman talaga!
" bakit, gaano ba kasarap yang mani mo? Gusto ko lang namang tikman.. Baka kako masarap.. At masarap nga! Habang tumatagal, lalong sumasarap!" sambit nito na pigil pa din ang pag tawa.
Kinuha niya ang isang thro-pillow at ibinato dito ng ubod lakas pero agad nitong nasalag." easy wife.. Hindi ka pa buntis niyan ha, kawawa na ako sa'yo.. Ano na lang pag nabuntis ka na? " nakatawang sambit nito na sa television naman naka tingin.
"lumayas ka nga! Nakaka sawa na 'yang pag mumukha mo ha!" sikmat niya dito. Nakita niyang natigilan ito. Tila naman nakon sensya siya sa pagdaan na kung anong emosyon sa mukha nito. But no.. Ayaw niyang magka sala.
"ang guwapo ko nga e.. Bakit hindi mo makita' yon?" kunwari nag isip ito at may pahilot hilot pa sa sentido. Pumitik ito sa ere at tumingin sa kanya. "kailan ang duty mo? Ipapa check up kita sa eye center.. Parang malabo 'yang paningin mo e!" naka ngisi nitong sambit.
One thing Thadeius have was his ability to change his facial expression in just a few seconds. Kung hindi mo ito kilala, hindi mo makikita ang mga emosyong pilit nitong tinatakpan ng ngisi, ngiti at tawa.
But in few days that she spent with him, she learned a lot about his attitude —mostly expression less face but his eyes can't hide it. Or maybe, just her.. Just her that can read his inner eyes.
Kung hindi lang sana siya nag desisyon agad agad noong panahong nasaktan siya ng sobra, sana sila pa din hanggang ngayon. "where have you been? Nakarating ka sa America?" pabiro nitong sambit na sinabayan ng mahinang tawa. Sumimangot siya at tuluyang umupo sa dati niyang puwesto.
Bahala na kung anong mangyari sa pagkaka lapit na naman nang katawan nila. Kailangan niyang sanayin ang sarili to the presence of this man. They're neighbors —himala na kung hindi siya nito kukulitin na gaya ngayon. They're in the same hospital —himala sin kung hindi sila magka bungguan doon kahit gaano pa kalaki ang gusali.
Thadeius is Thadeius, wala itong sinasanto o inaatrasang laban. Alam niya iyon. People know him as one of the best in business world. A bad ass business man who doesn't know the word 'give up and scared'. She knows what family background Thadeius have.
Apo lang naman ito nang isang mayamang Español na negosyante at naka pangasawa sa pilipinas. But also known as the man who has a lot of son in different woman.
But that's not enough reason to put him down, he's a multi billionaire business man, na kinatatakutan ng karamihan. Pero hindi iyon hadlang para magustuhan niya si Thadeius noon, may puso ito taliwas sa sinasabi ng iba. He treated her like a queen. In those few days that they're together, she found the different Thadeius from business world.
But sad to say, its just two-weeks love affair. "okay ka lang? Ma masakit ba sa'yo? Ilanghours ka ba nag duty at parang pagod na pagod ka?" may pagaalalang sambit nito. Hindi siya umimik. Kahit papa'no, na touch naman siya sa concern nito sa kanya.
"I'm okay.. Inaantok lang talaga ako, sunod sunod ang operation ko e. Busy lahat ng doctors, hindi ko naman puwedeng sabihing time out.. Buhay ang pinag uusapan dito, kahit pa sabihing minors lang ang mga iyon.. I don't want to risk someone's life just because I feel tired.. I oath to cure not to be careless " mahabang sambit niya naka tutok ang tingin sa tv.
Huminga ito ng malalim." may operations din ako kanina. Magka sunod pa. It's gallbladder removal, and complex hernia repairs. Medyo bigating tao kaya ako ang pinili nila, hindi naman ako maka hinde kahit sana may importante akong gagawin, wala e, tawag ng trabaho.. Gaya ng sabi mo, buhay ang pinag uusapan" huminga ito ng malalim.
Puwede naman pala no? Puwede naman palang walang singhalang mangyayari kapag mag uusap sila. Inuubos lang naman pala niya ang enerhiya niya tuwing sinisinghalan niya ito.
Lumingon ito sa kanya at bahagya siyang nginitian. "kumain ka na ba?," umiling siya, actually nakalimutan na niyang kumain dahil sa pagod. "gusto mong mag pa deliver nang kahit na ano? Para magkalaman 'yang tiyan mo bago ka matulog"
"bahala ka.. I want pizza with cold softdrinks" sambit niya at bahagya siyang ngumiti. Natigilan ito. Kapag kuwan ay tumikhim at hinagilap sa bulsa ng short nito ang cellphone.
Nakatitig lang siya dito habang abala sa pakikipag usap sa inoorderan ng pagkain. It's already eight in the night and she's been very hungry since five but then, she got busy so she forgot about it already. Hindi na nga sana niya maisip ang pagkain kung hindi lang ito nagtanong.
"may gusto ka pa bang iba?, tatawag ako sa restaurant ng pinsan ko, ten ng gabi ang closing time nila kaya puwede pang mag pa deliver, malapit lang iyin dito.."
"ikaw kung anong gusto mo, makiki kain na lang ako sa bibilhin mo, masyado na akong pagod para pumili ng pagkain.. Bahala ka na" kung hindi lang sa lalakeng ito na nagpapa bikis ng t***k ng puso niya ngayon, matagal na sana siyang nakatulog.
Nawawala kasi lahat ng antok niya sa tuwing nararamdaman niya ang presensya nito. Sa tuwing nagsasalita ito na tila musika sa kanyang pan dinig.
Pumikit siya ng bahagya. Hindi na niya talaga kaya pa. "gisingin mo ako mamaya kapag dumating na ang pagkain.."
She widely opened her eyes when she felt something in her mouth. Thadeius is kissing her in the the lips! Binitiwan din siya agad nito. He cupped her face. "sorry not sorry.. But i have to this.. I've been longing to this.. f**k it!" sambit ito bago sinakop ulut ang mga labi niya.
She opened her mouth to protest but it's a mistake! He put his tongue insude her mouth and roamed around inside it. Buti na lang pala at naka upo siya. Ramdam na ramdam niya ang panginginig ng mga tuhod niya. Hindi niya kayang labanan ang sensasyong dulot ng mga halik nito.
Bahala na nag bukas! Tinugon niya ang halik nito. Naging mapusok ang bawat halki na pinag sasaluhan nila. Unti unti ding naglikot ang mga kamay nito, but she didn't care any more, all she wanted was to feel the heat of his body once more. Kahit ngayon lang.
He put his one hand on the top of her one breast and gently massage it. Darang na darang na siya sa ginagawa nito at wala na siyang paki alam sa iisipin nito mamaya. Tinaggal nito ang kamay doon at ipinasok sa may kaluwagang tshirt na suot niya at tinaggal nito ang hook ng bra niyang suot.
"uhhmp" napaungol siya habang kahalikan ang binata. Kung kanina nadadarang siya, ngayon, she's shivering to the warmth hands cupping and playing her bo*b—in flesh!
Pinakawalan nito ang mga labi niya, she's catching her breath. "ohh.. s**t!" she said in panting voice. Bumaba ang mukha nito sa pisngi niya papunta sa tainga niya. She shivers more when he let out a small rough breath in her ears.
"ohh. f**k!" he is groaning. Tila hirap na hirap ito sa pag hinga. Hindi ito nakatiis at nilakumos ulit siya ng halik sa labi. "Te echo de menos, my wife" bulong nito sa kanyang nga labi.
Napapikit siya sa paraan ng pagkaka sambit nito sa mga katagang iyon. She doesn't know how to speak Spanish, and she doesn't understand it either, but somewhere in her heart, it's a beautiful word—and it's killing her..
- Writer
