แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้าส่งกระทบกระจกเข้ามายังภายในห้องส่งผลให้ร่างบางที่นอนหลับสบายกระพริบตาเพื่อปรับสภาพสายตา ถ้าจำไม่ผิดเมื่อวานเราเป็นลมไปนี่น่า แล้วนี่มันเช้าแล้วหรือ สงสัยเมื่อวานคงเป็นลมล้มพับแล้วหลับยาวเลยหรือไงเรา
“แล้วนี่มือใครมากอดเราอยู่”
เมธาวีพลิกตัวเข้าหาร่างอบอุ่นก็พบใบหน้าคมคายของชายหนุ่มที่เธอรู้จักดีนั่นคือ เอกราช เลิศพิพัทธ์วรราช นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงและก็เป็นพี่ชายของเพื่อนรักเธออดีตศัตรูคู่อาฆาตของเธอและตอนนี้เขากลายมาเป็นสามีของเธอ
“ตื่นนานแล้วหรือครับน้องเมย์” สรรพนามที่เขาใช้เรียกเธอก็เปลี่ยนไปด้วย เมื่อก่อนยัยทอมแล้วมาเมย์ ตอนนี้ก็มาน้องเมย์ “เมย์ได้ยินที่พี่ถามหรือเปล่า” ส่งผลให้หญิงสาวตื่นจากภวังค์ทันที
“คุณหนึ่งเรียกเมย์หรือค่ะ”
“ใช่ มัวเหม่ออะไรอยู่ พี่เรียกตั้งหลายครั้ง เมย์เป็นไงบ้าง ดีขึ้นมั้ย” ชายหนุ่มยังถามหญิงสาวไม่หยุดปาก
“เมย์ไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ นี่
