“ทำคุณอะไรเนี้ย!”
“อย่าเอาเรื่องประสาทไปบอกคุณย่าผมเด็ดขาด”
“มันไม่ใช่เรื่องประสาทสักหน่อย มันคือเรื่องจริงต่างหาก”
หล่อนลอยหน้าลอยตาตอบออกไป และจ้องหน้าเขาไม่วางตา
“น่าเสียดายจังนะคะ คุณรูปหล่อมากๆ หล่อกว่าพระเอกละครหลายๆ คนเสียอีก ไม่น่าจะเมินผู้หญิงเลย”
“ผมเป็นผู้ชาย”
“แต่คุณก็ชอบผู้ชายใช่ไหม่ล่ะคะ ฮ่าฮ่า”
หล่อนหัวเราะขบขัน แต่เขาสิไม่มีทีท่าจะขำขันด้วยเลย
“ทำไมต้องทำหน้าดุแบบนั้นด้วยล่ะคะ ฉันก็แค่พูดความจริงเอง”
“ผมเป็นผู้ชาย และผมก็ชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบผู้ชาย...”
“แหมๆ ฉันรู้ว่าคุณยังไม่กล้ายอมรับความจริง เอาเป็นว่าถ้าคุณไม่หาเรื่องด่าฉันบ่อยนัก ฉันจะเก็บความลับของคุณเอาไว้ให้ลับสุดยอดเลยค่ะ”
“ไหมแก้ว...” เขาเรียกหล่อนเสียงต่ำ
“ขา...”
“ถ้าคุณยังไม่หยุดพูดเรื่องไม่จริงเกี่ยวกับผม คุณจะถูกผมทำโทษ”
“เอ้... คุณจะทำโทษฉันยังไงเหรอคะ ข่วนหน้า จิกผม หรือว่า... อุ๊บบบบ”
หล่อน
