When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เฟย์ Say :: ฉันต้องลืมตาขึ้นมา เพราะรู้สึกถึงสายตาที่มองฉันอยู่ตลอดเวลา จนฉันต้องลืมตาขึ้นมา ก็เจอกับสายตาดุๆ ที่มองฉันอย่างพิจารณา เมื่อเห็นฉันตื่นเค้าก็ยิ้มออกมา โอ้ยๆ ...จะขยับตัวยังไม่ไหวเลย ปวดแขน ปวดขา ปวดสะโพกไปหมด จะขยับอะไรก็ปวดไปหมด กี่โมงแล้วนะ ต้องปลุกพี่วารีเปล่า ้“ตื่นไหวได้ไงคะ เมื่อคืนกว่าจะนอนก็ตี 5 เลยนะคะ แถมอาบน้ำแต่งตัวแล้วด้วย แล้วไหงมานอนมองหน้าฉันแบบนี้” “นี่บ่ายแล้ว ฉันไม่ตื่นสิแปลก ไม่อยากปลุก แต่ที่มองแค่สงสัยว่าเธอตายไหม” “บ่ายแล้วหรอคะ!!!! เพราะพี่คนเดียวเลย ฉันตื่นสายขนาดนี้ แต่ก็บ่ายสวัสดิ์นะคะ” ฉันฉีกยิ้มให้คนที่อุตส่าห์มาดูว่าฉันตายเพราะเค้าไหม พอมองหน้าเค้าแล้วคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน แล้วทำให้ฉันอดยิ้มออกมาไม่ได้ คึกสุดๆ เลยนะพี่เนี่ย ถ้าเมื่อคืนไม่ใช่ฉันที่หลับ พี่คงจะมีแรงทำข้ามวันไปเลยสินะ “บ่ายสวัสดิ์งั้นหรอ???” “ก็มันไม่เช้าแล้วนิคะ จะให้ใช้อรุณส