9
1374 Words
ดวงขวัญมาพร้อมกับปองภพ ทั้งสองมาด้วยกัน ซึ่งขับรถตามมาทีหลัง
พลอยฟ้าไม่ได้สงสัยอะไรเพราะสองคนนี้เป็นเพื่อนรักกับปราบ เขาทำงานเสร็จก็คงอยากชวนเพื่อนมาเที่ยวด้วยกัน เธอเองก็ไม่ได้เที่ยวพักผ่อนนานแล้ว ได้มาเที่ยวก็ดีเหมือนกัน ได้เปิดหูเปิดตาบ้าง
“มาค่ะน้องพลอย พี่ช่วยจ้ะ” ดวงขวัญอาสาอย่างมีน้ำใจ ช่วยปิ้งย่างอาหารทะเลอย่างคล่องแคล่ว
ดวงขวัญเป็นคนหุ่นดี ผิวขาว สูงโปร่ง เธอแต่งตัวเซ็กซี่ทันสมัย สวมเสื้อเอวลอย กางเกงผ้าเนื้อดีแนบไปกับเรือนร่าง พลอยฟ้ามองแล้วนึกชื่นชมไม่น้อย
“พี่ขวัญนี่หุ่นดีจังเลยนะคะ” พลอยฟ้าเอ่ยชมจากใจ
“ขอบใจจ้ะ ปากหวานนะเรา” ดวงขวัญยิ้มหวานให้คนตรงหน้า
ความที่ดวงขวัญอัธยาศัยดี ทำให้พลอยฟ้าสนิทกับดวงขวัญอย่างรวดเร็ว
“มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะ”
“ช่วยอะไรเหรอคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถามอย่างสงสัย
“เรื่องปราบไง ปกติเขาเจ้าชู้นะนี่ไม่คิดว่าจะหยุดที่น้องพลอย สงสัยว่าคราวนี้คงรักจริง” ดวงขวัญพูดแล้วยิ้ม ลอบมองใบหน้าขวยเขินของอีกฝ่ายด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
เธอมาทริปนี้ด้วยเพื่อที่จะช่วยให้ปราบได้จับพลอยฟ้ารวบหัวรวบหางให้สำเร็จนั่นเอง เธออยากเห็นตอนที่พลอยฟ้าโดนเขี่ยทิ้งเหลือเกิน ว่าปราบจะเขี่ยทิ้งจริงอย่างที่พูดไหม
“ปกติพี่ปราบเจ้าชู้เหรอคะ”
“ก็ใช่นะ แต่พี่ว่าผู้ชายทุกคนก็มีความเจ้าชู้ในตัวอยู่แล้ว ผู้ชายก็ชอบของสวย ๆ งาม ๆ ด้วยกันทั้งนั้น ปราบก็เป็นผู้ชายก็ย่อมที่จะไม่แตกต่างกันนัก แต่ถ้าเขาเลือกเราแสดงว่าเขารักเราจริงค่ะ” ดวงขวัญเน้นย้ำให้คนฟังได้รู้ว่าอีกฝ่ายรักจริง ทำให้พลอยฟ้าหน้าแดง
ปราบดูแลเธอดีมาก เธอคิดว่าถ้าได้แต่งงานกัน เขาก็คงจะดูแลเธอดีในฐานะสามี
พลอยฟ้าวาดฝันถึงอนาคตที่สวยงามของเธอกับปราบ
“น้องพลอยโชคดีมากนะคะที่กุมหัวใจของปราบได้ พี่ขอให้น้องพลอยมีความสุขมากๆ นะคะ ปราบน่ะเพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ หล่อ รวย เรียนเก่งที่สุดในรุ่น แล้วก็มีชาติตระกูลที่ดี”
“พี่ปราบเรียนเก่งที่สุดในรุ่นเหรอคะ”
“ใช่จ้ะ” ดวงขวัญาส่งยิ้มให้เด็กสาว พลอยฟ้ามองแล้วอบอุ่นใจเพราะเพื่อน ๆ ของปราบเข้ากับเธอได้เป็นอย่างดี
การสังสรรค์เกิดขึ้น ถ้าไม่มีแอลกอฮอล์คือเรื่องแปลก พลอยฟ้าถูกมอมเหล้าจนเมามายไม่ได้สติ
ปราบจึงอุ้มร่างของพลอยฟ้าเข้าห้องพักโดยเร็ว เขาวางร่างอวบอิ่มไปกับเตียงนอนกว้าง เธอใส่เสื้อแขนยาวกระโปรงยาว เห็นแล้วขัดตา เขาเคยได้เห็นผิวกายผุดผ่องของเธอแล้ว จึงขยับขึ้นไปคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้
เขาปลดกระดุมเสื้อของเธออย่างอ้อยอิ่ง จับใบหน้าของเธอเอาไว้ ก่อนจะก้มลงไปจูบ
“อุ๊บ แหวะ!” คนเมาเพราะไม่เคยดื่มมาก่อน อาเจียนออกมาจนหมดไส้หมดพุง
อ้วกพุ่งใส่หน้า เลอะไปหมดทั้งเนื้อตัวและที่นอน ทำเอาปราบสบถยาวเหยียด เขาถอยหนีมองสภาพหญิงสาวตรงหน้า กับสภาพของตัวเองด้วยความโมโห
“เวรเอ๊ย!” กลิ่นอ้วกทำให้เขาแทบอาเจียนตามเธอไปด้วย
ปราบหลับตาสงบสติอารมณ์ ก่อนที่เขาจะไปตามดวงขวัญมาช่วยจัดการพลอยฟ้า ในขณะที่ปองภพหัวเราะร่วนที่เห็นใบหน้าบูดบึ้งของเพื่อนรัก
“แกหยุดหัวเราะได้แล้ว”
“ขวัญทำความสะอาดเนื้อตัวแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้น้องพลอยแล้วนะคะ ปราบไปสิ” ดวงขวัญบุ้ยใบ้เข้าไปในห้อง
“ไม่เอา หมดอารมณ์แล้ว” คนพูดหมดอารมณ์จริง ๆ ก่อนจะไปนั่งดื่มต่อ และปองภพก็หิ้วเพื่อนสาวอีกคนเข้าห้องไป จึงเหลือแค่ปราบกับดวงขวัญแค่สองคน
“หมดอารมณ์แล้วจริง ๆ เหรอคะ” เธอลูบไล้ไปกับอกกว้างของปราบ มือหนาลูบหลังมือของเธอเบา ๆ ก่อนจะมองสบตายั่วเย้านั้น
“ถ้าโดนยั่วแบบนี้ก็เริ่มจะมีอารมณ์แล้วล่ะ”
“เด็กนั่นกับขวัญใครน่าเอากว่ากันจ๊ะ”
“ก็ต้องขวัญอยู่แล้วสิ ผู้หญิงบ้าอะไรดื่มเหล้าไม่เป็น เมาแล้วอ้วกเลอะเทอะ แค่คิดว่าต้องแต่งงานด้วยก็รำคาญสุด ๆ แผนสำเร็จเมื่อไหร่จะเฉดหัวทิ้ง” ดวงขวัญได้ยินประโยคของเพื่อนก็หัวเราะเบาๆ ถูกใจที่เขาตอบโดยไม่ลังเลว่าเธอน่าเอามากกว่า
“งั้นก็เอาขวัญสิคะ ขวัญพร้อมให้เอานะ” เธอประคองใบหน้าของเขามาจูบ และหลังจากนั้นปราบก็สายต่อเองทั้งหมด โดยที่เธอไม่ต้องออกแรงอะไรเลย
ปราบอุ้มร่างของดวงขวัญเข้าไปในห้องพัก ก่อนที่เขาจะร่วมรักกับเธออย่างเร่าร้อน
ดวงขวัญยิ้มใน การมีปราบร่วมเรียงเคียงหมอนบ่อยๆ ทำให้เธอมีกินมีใช้เพราะปราบเปย์ไม่อั้น เขาไม่ขี้เหนียวและใจสปอร์ตเอาการ จะหาผู้ชายแบบเขานั้นยากยิ่ง
พลอยฟ้าตื่นมาด้วยอาการเวียนศีรษะอย่างรุนแรง เธอเจอเข้ากับปราบที่นอนฟุบอยู่ข้างเตียง ทำให้เธอต้องกะพริบตาปริบ ๆ ไม่แน่ใจว่าเมื่อคืนตัวเองทำอะไรน่าอายลงไปบ้าง
“พี่ปราบ พี่ปราบคะ” เธอสะกิดเขา มองตัวเองที่อยู่ในชุดนอนแล้วหน้าแดง อย่าบอกว่าปราบเปลี่ยนชุดให้เธอนะ
ปราบไม่ได้หลับ เขาแกล้งมานอนฟุบหลับหน้าเตียงของเธอ ทำเป็นคนดีว่านอนเฝ้าเธอทั้งคืน
“ครับ น้องพลอยตื่นแล้วเหรอคะ” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย เลื่อนมือไปลูบผมนุ่มสลวยของเธอไปมาเบา ๆ
“พลอยเอ่อ... มาอยู่ในห้องได้ยังไงคะ”
“เมื่อคืนน้องพลอยเมามากค่ะ พี่เลยอุ้มมานอนแล้วน้องพลอยก็อ้วกใส่พี่เต็มเลยค่ะ เลยต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าให้”
“ตายแล้วพลอยทำอะไรน่าเกลียดขนาดนั้นเชียวหรือคะ แล้ว เอ่อ... เอ่อ... ใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พลอยคะ” คนถามหน้าแดงซ่านลามไปถึงใบหู
“คิดว่าใครล่ะคะ ก็อยู่ด้วยกันแค่สองคน”
“พี่ปราบเห็นพลอยแก้ผ้าแล้วหรือคะ” พลอยฟ้าหน้าแดงจัด เอ่ยถามเสียงสั่นอย่างเขินอาย ก่อนที่จะได้ยินเสียงหัวเราะของปราบดังออกมา
“พี่ปราบ เอ่อ... หัวเราะทำไมคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
“พี่ล้อเล่นครับ ขวัญเขาเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องพลอยครับ พี่ออกไปรอนอกห้อง แต่เห็นว่าน้องพลอยอ้วก พี่เลยมานอนเฝ้าน่ะครับ กลัวจะเป็นอะไรไป พี่เป็นห่วงน้องพลอยมากนะคะ” เขาเอ่ยบอกเสียงนุ่ม ทำให้เธอซาบซึ้งใจเป็นอันมาก
“พี่ปราบนอนเฝ้าพลอยทั้งคืนเลยเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
“ปวดหลังแย่เลยค่ะ พี่ปราบต้องนั่งฟุบอยู่ข้างเตียงแบบนี้” เธอรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของเขายิ่งนัก
“หิวหรือยังคะ พี่สั่งอาหารเช้าเอาไว้ให้แล้วนะ”
“แล้วคนอื่น ๆ ล่ะคะ”
“คนอื่น ๆ กลับกันไปหมดแล้วจ้ะ พอดีมีงานด่วน เหลือแค่เราสองคน น้องพลอยอาบน้ำก่อนไหมจะได้สดชื่น ปวดหัวมากรึเปล่าฮึเรา เดี๋ยวพี่หาเครื่องดื่มแก้เมาค้างให้”
“ปวดหัวมากค่ะ แทบอยากจะอาเจียนอีกรอบ” เธอทำหน้าเหยเก
“ดื่มน้ำก่อน แล้วก็ดื่มน้ำมะนาวนี่ครับ พี่สั่งมาให้ แล้วก็อาบน้ำอาจจะดีขึ้น”
“พลอยทำให้พี่ปราบต้องเสียเวลาเลยค่ะ แทนที่จะได้กลับกับทุกคน”
“สำหรับน้องพลอย พี่ไม่เคยเสียเวลาเลยนะคะ” เขาพูดหวานเอาใจ พลอยฟ้ายิ้มให้คู่หมั้นหนุ่ม เขาพึ่งพิงได้เสมอสำหรับเธอ
- Writer
