เนี่ยซวงมองกล่องที่กองเป็นพะเนินอยู่บนโต๊ะสามกอง ท่านโหวบอกนางว่าเขาจัดแบ่งให้หลานๆ แต่ละคนอย่างยุติธรรม แต่เนี่ยซวงมองไปยังกองของเสี่ยวหวาหวา รู้สึกจะสูงกว่าพี่ชายทั้งสองอยู่ไม่น้อย ท่านโหวเห็นสีหน้านางก็กระแอมเบาๆ เอ่ยแก้เกี้ยวว่า
"เสี่ยวหวาหวาเป็นเด็กผู้หญิง ก็ต้องมีเครื่องประดับมากหน่อยเป็นธรรมดา"
ถ้าเช่นนั้นท่านก็อย่าพูดว่าแบ่งให้เด็กทั้งสามอย่างยุติธรรมจะได้ไหม! เนี่ยซวงค่อนขอดในใจ
"ของพวกนี้ข้าไม่อนุญาตให้พวกเขานำมาเล่น รอจนพวกเขาเติบใหญ่รู้คุณค่าของสิ่งเหล่านี้จึงจะค่อยมอบให้พวกเขา"
ท่านโหวรีบพยักหน้า
"ดีๆ"
ท่านโหวยื่นกล่องใบหนึ่งให้นาง แต่เนี่ยซวงไม่รับ นางมองหน้าท่านโหวด้วยสายตามีคำถาม ท่านโหวกระแอมเล็กน้อยก่อนตอบ
"ลูกสะใภ้ ของในกล่องนี้ข้ามอบให้เจ้า"
"เนื่องในโอกาสใดหรือ"
"เพื่อเป็นการขอบคุณที่เจ้าให้กำเนิดหลานๆ ที่น่ารักเหล่านี้ ทั้งยังให้ข้าได้เป็นท่านปู่ของพวกเขา"
