บนรถม้า หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีนั่งนิ่งราวกับรูปปั้น ทั้งคู่ต่างหล่อเหลางดงามเหมาะสมกันดุจกิ่งทองใบหยก ทว่าบรรยากาศระหว่างคนทั้งสองกลับชืดชา
เนี่ยซวงกำลังขบคิด นางไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองนางอย่างไร ที่มางานเลี้ยงในวันนี้มิใช่มาเป็นตัวตลก ใครร้ายกับนาง นางจะตอกกลับอย่างไม่ไว้หน้าเลยทีเดียว!
ซ่งฉีหลินกลับพะวงถึงคนข้างๆ กลัวว่านางจะถูกรังแก เมื่อคืนเขาคิดตกแล้ว ตัวเขาเองเป็นบุรุษ ถึงจะถูกคนหัวเราะเยาะก็ไม่เป็นไร ไม่เจ็บไม่แสบอะไร แต่นางเป็นเพียงดรุณีน้อยคนหนึ่ง มิได้คุ้นเคยกับแวดวงขุนนาง หากถูกกลั่นแกล้งจะรับมือได้หรือ
ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นกังวลมากเกินไป...
เมื่อรถม้าหยุดลง เขาเป็นฝ่ายก้าวลงไปก่อนแล้วหันมาประคองนางตามลงมา ทันทีที่รถม้าจวนหย่งอันโหวมาถึง ผู้คนต่างก็หยุดยืนดูอย่างสนใจ ใครๆ ก็รู้ แม่ทัพซ่งเพิ่งสมรส ภรรยาเอกของเขาเป็นที่กล่าวขวัญในเมืองอยู่พักใหญ่ นางมิใช่สตรีมีชื่อเสียงอะไร เป็นเพีย
