แปดโมงเช้า วรางคณารู้สึกตัว อากาศดีจังเลย หญิงสาวยังไม่ลุก รู้สึกว่าตัวเองสะอื้น เมื่อคืนเธอฝันนี่นา ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นความฝัน
“น้องวอย ตื่นแล้วเหรอ เป็นยังไงบ้าง”
เสียงธันวานี่นา เสียงเขาอยู่ในห้องนี้ ธันวานั่งอยู่ที่โซฟาปลายเตียงห่างออกไป ใช่เธอจำได้แล้ว เขาอยู่กับเธอเมื่อคืน ทำให้เธออุ่นใจจนหลับไปเธอไม่ได้คิดเรื่องอื่นยังติดใจกับเรื่องความฝัน หรือว่าในหัวของเธอ วนเวียนอยู่แต่กับบ้านเรือนไทย เลยเก็บไปฝัน
“สบายดีนะ พี่กลับห้องไปอาบน้ำก่อน แล้วเราค่อยคุยกัน สบายใจได้เลย เมื่อคืนพี่ก็หลับ ดูคลิปนี้นะครับ” ธันวาเดินมาหาวรางคณาที่เตียง ยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้หญิงสาว ก่อนที่จะเดินกลับห้อง
วรางคณาดูคลิปที่เขาถ่ายไว้เมื่อคืน ภาพเธอนอนหลับ เขาถ่ายตั้งแต่เปิดประตูเข้ามา เธอนั่งดูจนคลิปจบ นึกชมว่าเขารอบคอบ แต่เธอติดใจที่ทำไมตัวเองหลับได้นิ่งสนิท และนานขนาดนั้น หญิงสาวถอนหายใจ วางโทรศัพท์ไว้
