วรางคณาตื่นเช้าปกติ เธอตื่นตั้งแต่ตีห้า หกโมงเช้าห้องอาหารเปิด เธอเป็นคนแรกที่เข้าไปในห้องอาหาร เช้านี้เธอตั้งใจไปเที่ยววัดพระศรีสรรเพชญ์ ระหว่างที่นั่งกินข้าว อยู่ๆ เธอก็คิดได้ เรื่องผู้ชายที่เธออยากเจอ ว่าไม่ควรที่จะคิดถึงเขามากเกินไป เธอยังไม่รู้จักเขาดี เป็นใคร อยู่ที่ไหน ก้ไม่รู้รายละเอียด ถ้าวาสนาจะได้เจอกัน ก็คงได้เจอ ไม่ได้เจอก็ไม่เป็นไร หญิงสาวล้มเลิกความคิด ไม่ไปที่ร้านอาหารบ้านเรือนไทยหลังนั้นแล้ว ตั้งใจไปเที่ยวชมสถานที่โบราณ เมืองโบราณดีกว่า อยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ไม่รักก็ไม่ทุกข์ เมื่อคิดได้แบบนี้ก็ทำให้ใจเธอปลอดโปร่งโล่ง ไม่ครุ่นคิด ไม่เครียด หญิงสาวตั้งใจว่า เธอจะถ่ายทำวีดีโอ เพื่อลงช่องยูทูปดีกว่า เธอหมกหมุ่นอยู่กับเรื่องของผู้ชายคนนั้นมากไปแล้ว ไม่รู้ว่าเขามีตัวตนหรือเปล่า
หญิงสาวกินข้าวเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวเลือกที่จะนั่งรถโดยสารไปเที่ยว วันนี้วรางคณาใส่ผ้าถุงสำเ
