“หนู รีบอาบน้ำเตรียมตัวเถอะ เดี๋ยวพี่จะช่วยเก็บของพวกนี้ เสร็จแล้วค่อยไปเก็บของที่ห้องพี่ต่อ”
ธันวาไม่อยากปล่อยให้วรางคณาอยู่คนเดียว เขาไม่ไว้ใจใครเลย แปลกที่หญิงสาวไม่ได้มีอาการตื่นกลัวอะไรเลยสักอย่าง
“ได้ค่ะ งั้นรอวอยสักครู่นะคะ “หญิงสาวเตรียมเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำ
ธันวาเดินดูตามระเบียงห้อง ไม่มีทางที่จะมีคนขึ้นมาถึงบนนี้ได้ นอกจากโรยตัวลงมาจากหลังคา หรือไม่ก็ใช้บันไดปีนขึ้นมา เขาเชื่อว่าเป็นเป็นคนจริงๆ ไม่ใช่เงาจากต้นมะพร้าวหรอก เขาไม่อยากให้ครอบครัวของวรางคณา ย้ายมาที่นี่เลย ข่าวที่เขาได้รับฟังจากที่หัวหน้างานไม่ค่อยดีนัก คนงานทำงานไม่กี่วัน ก็เจอดี กลับนนทบุรีครั้งนี้เขาจะคุยกับคุณน้าวีรวรรณสักหน่อย
“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณ หน้าเครียดจัง” วรางคณาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว สังเกตว่าธันวานิ่งไป
“น้องวอยมาดูตรงนี้กับพี่หน่อย ลองดูว่าถ้าจะมีคนเข้ามาที่ห้องเรา เขาจะมาทางไหน”
วรางคณาเดินตามธัน
