สามีแสนร้ายขา ภรรยาขี้เกียจหนีแล้ว

ตอนที่ 3 ตามกวนผัวกับเมียน้อย

ผ่านการแต่งงานมาได้เกือบเดือนทริปฮันนีมูนก็ยังไม่มีเพราะก่อนแต่งงานเธออ้างว่าไม่ว่าง ปรมะเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไรเพราะติดงานเช่นเดียวกัน

แต่กรรมมันมาตกที่เธออีกเช่นเคย คนมีกรรมหนีอย่างไรก็ไม่มีวันพ้น

ปรมะใช้เรือนหอคุ้มมาก เธอถูกเขาลากไปจูบทุกที่ของบ้าน เรียกว่าลวนลามได้ไหมนั้นบอกไม่ได้ บางทีเธอก็เผลอเคลิ้มไปด้วย บางทีนึกได้ก็ฟาดเข้าให้สักทีสองที

ชายหนุ่มเข้าบริษัททุกวันเพราะยังหาตารางวันหยุดช่วงนี้ไม่ได้ แต่เธอจำได้แม่นว่าวันนี้มีลูกค้าพาผู้หญิงมาประเคนให้ปรมะถึงบริษัท งานแรกเธอต้องไปจัดการให้สิ้นซาก

ถ้าเธอหาทางราวีบรรดาเมียน้อยของปรมะจนไม่เหลือใคร เขาต้องทนไม่ไหวขอหย่าอย่างแน่นอน

เธอเข้ามาในบริษัทอย่างง่ายดายเพราะงานแต่งงานจัดใหญ่ลงหน้าหนังสือพิมพ์และสื่อหลายช่อง ถึงหน้าห้องก็แอบเบะปากใส่จารวีหนึ่งที ทำทรงเป็นเลขาแต่สายตาจ้องจะงามผัวคนอื่น

ประตูห้องทำงานถูกเปิดออกโดยไม่สนใจว่าคนด้านในจะโกรธไหม เธอตั้งใจให้เขารู้สึกแบบนั้น ประตูไม่เคาะ วางอำนาจ ใจร้าย ชาตินี้เธอจะไม่เดินเชิดเป็นนางหงส์แต่จะลงมาจิกหัวอีผัวชั่วนี่ให้สิ้นซาก

“ใครอะ เมียน้อยเหรอ รสนิยมแย่” เสียงหวานนำมาก่อนตัวตามด้วยสายตาจิกกัดส่งไปยังหญิงสาวที่กำลังนั่งบนตักสามีเธอ

ชาติที่แล้วเห็นแค่ภาพถ่าย ชาตินี้มาเห็นกับตาตัวเอง ปรมะไม่สมควรเป็นผัวใครทั้งนั้น เขาควรเกิดแล้วทำงานจากนั้นดับสลายไป

“ทำไมไม่บอกว่าจะมาหา” ร่างใหญ่ดันร่างผู้หญิงคนนั้นออกแล้วหันมามองเธอด้วยสายตาน่าขนลุก

โรคจิตไม่เคยเปลี่ยน!

“เธอออกไปก่อน ฉันจะคุยกับสามี” ร่างได้สัดส่วนเดินนวยนาดไปวางของบนโต๊ะก่อนจะไล่หญิงสาวที่กำลังใช้มือลูบไหล่กว้างของปรมะอย่างยั่วยวน

“ฉันต้องเชื่อเธอเหรอ คุณหยางเรียกฉันมา”

หญิงสาวคนนั้นตอบด้วยเสียงหวานทว่าแววตากำลังเย้ยหยันเธอ

“ออกไป” โมนาย้ำอีกรอบ

“คุณหยางคะ” หญิงสาวซบหน้าลงบนไหล่ทว่าถูกสะบัดออก ปรมะส่งสายตาปรามเมื่ออีกฝ่ายกำลังวุ่นวายกับเขามากเกินควร

“ธันจัดการด้วย” เขาดันร่างนั้นออกไปหาธันวาที่เข้ามารวบตัวหญิงสาว

“ปล่อย จะพาฉันไปไหน คุณหยางคะ” เสียงหวานเปลี่ยน เป็นแหลมสูงโวยวายกระทั่งพ้นประตูเสียงจึงเงียบลง

โมนายืนกอดอกมองสำรวจห้องทำงานของสามีทุกจุดก็ไม่พบสิ่งไหนผิดปกติ เพราะคนอย่างปรมะทำชั่วอย่างเปิดเผยไม่มีปกปิด ผู้หญิงมาเกี่ยวพันไม่ปิด ฆ่าคนไม่ปิด ทำร้ายร่างกายคนอื่นต่อหน้าเธอเขาก็ทำหากพอใจ

อาชีพที่ทำอยู่เหมือนไม่ใช่อาชีพของเขาด้วยซ้ำ…

ปรมะไม่เคยถูกตำรวจสอบสวนหรือถูกจับทั้งที่เธอเป็นคนโทรแจ้งความตอนเขาฆ่าคนตาย