"A-Ano... Señorito... iyan naman kasing si Liwayway iba ang tabas ng dila kaya—"
"Rason ba iyan para manakit ka?" seryosong tanong ni Rahul habang ang mga mata niya'y blangkong nakatingin sa nahihintakutang si Molly.
"H-Hindi po pero—"
"Inuutusan kitang lumayas ka sa nayong 'to. Kailangang pag-sapit ng umaga dapat wala ka na at hindi ko na makikita pa ang mukha mong hindi kaaya-aya," walang bahid ng pagdadalawang isip na sinabi ni Rahul at hindi nagpapakita ng galang.
Lahat kami ritong nakarinig sabay-sabay nalaglag ang aming mga panga kaya agad kong hinawakan ang braso ni Rahul na batid kong h'wag siyang padalos-dalos sa sinasabi.
"Rahul, h'wag naman... h'wag tayo humantong sa palayasan, may pamilya siya rito sa nayon... ang nanay at tatay niya—"
"Wala akong pakialam," putol niya sa
