รถยนต์ของสิงหนาทจอดอยู่ริมถนนราวห้านาทีแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเจ้าของรถยังนั่งอยู่ที่เดิม สายตามองไปยังป้ายขนาดใหญ่ที่เขียนไว้ว่า กระชังปลาเถ้าแก่สันต์ มองอยู่อย่างนั้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะลงจากรถ กัญญา-ภรณ์ที่เข้าใจว่า เขาอาจยังคิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรกับคนงานที่มีปัญหา เธอจึงไม่ได้เร่งให้เขาลง เมื่อเขาพร้อมก็คงลงไปเอง ราวสองนาทีต่อมาสิงหนาทก็ดับเครื่องยนต์ เปิดประตูรถแล้วก้าวออกไป ส่วนบัญชามาถึงกระชังปลาไล่หลังเจ้านายน้อยไม่กี่นาที ตอนนี้เขาได้เดินไปกระชังปลาล่วงหน้าแล้ว
เหล่าคนงานที่กำลังทำงานกันอย่างแข็งขันมองคนที่เดินมายังกระชังปลาด้วยสายตาตกใจ พวกเขาไม่คิดว่าวันนี้สิงหนาทจะมาที่นี่ ทั้งที่ไม่ได้มานานร่วมสามปี ก่อนจะยกมือไหว้และยิ้มให้เจ้านายของตนที่เดินมาพร้อมกับภรรยา ซึ่งเป็นอีกเรื่องที่เหล่าคนงานทั้งแปลกใจและตกใจที่รู้ว่า สิงหนาทมีเมีย
เมียที่ไม่ใช่คนเดิม...
“สงสัยพวกเขาคงตกใจเนอะที่เห็น
