บทที่ 21
“คืนนี้เจ้าพักที่นี่ก่อน ข้าจะต้องเข้าไปตำหนักบูรพา” แน่นอนว่าวันนี้หยงอิ่งจงหายมาหลายชั่วยามไท่จื่อเฟยจะต้องตามหาไปทั่วแน่ ๆ แต่องครักษ์หนุ่มก็คิดเอาไว้แล้วว่าเขาจะจัดการอย่างไร เขาเตรียมคำแก้ตัวเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
หยงอิ่งจงต้องการเก็บหมิ่งหุ้ยเอาไว้ ต้องการเก็บเอาไว้เหมือนความคิดแรกที่เขามี ปัญหาก็คือทำอย่างไรไม่ให้ไท่จื่อเฟยรู้อย่างไรเขาก็ยังรับความช่วยเหลือจากพระนางในหลาย ๆ เรื่อง ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นที่ไท่จื่อเฟยช่วยเหลือยังเป็นคนในครอบครัวเขาด้วยที่พระนางเผื่อแผ่ไป
หยงอิ่นจงรู้สึกหนักใจไม่น้อย
แต่เขาไม่รู้เลยว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่เขาพาสตรีอื่นเข้าจวนมานั้นได้ถูกจับได้แล้วโดยคนของไท่จื่อเฟย เพราะระหว่างที่องครักษ์หนุ่มของไท่จื่อคนนี้คิดว่าตนอยู่เพียงลำพังแท้จริงแล้วยังมีคนคอยจับตามองการกระทำของเขาอยู่ตลอด เพียงแค่ครั้งนี้เป็นโชคดี...
จะเรียกว่าโชคก็มิได้ เพราะที่ไ
