Ep1 :ครอบครัวมีความสุขแน่หรือ? (จบบท)

4641 Words

กมลาเป็นสาวใหญ่ที่มีครอบครัวแสนอบอุ่น เธอมีสามีที่ดี เพราะว่าอนุไม่เคยทำให้เธอเสียใจหรือผิดหวังเลยสักครั้ง นับตั้งแต่เริ่มคบหาดูใจกันมา จวบจนกระทั่งแต่งงานอยู่กินร่วมยี่สิบกว่าปีนี้ เขามีแต่มอบความสุขให้เธอเรื่อยมา ไม่มีว่อกแว่กหรือข่าวในทางเสื่อมเสีย... ในเวลานี้สาวใหญ่นั่งอยู่ในร้านคาเฟ่ภายในห้างสรรพสินค้ากลางใจเมือง ผิวแก้มของเจ้าหล่อนนวลเนียนดูสดใสราวกับสาวแรกรุ่น แม้นในเวลานี้กมลาจะผ่านเข้าสู่ช่วงวัยกลางคน แต่ทว่าเจ้าตัวยังคงความงดงามไว้อย่างดีเยี่ยม ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด หน้าจอเครื่องมือสื่อสารบนโต๊ะเกิดเป็นแสงไฟสว่างวาบ กมลาโน้มตัวลงมอง ชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอทำให้มุมปากของสาวใหญ่ขยับเคลื่อนไหวด้วยการโค้งตัวขึ้น นิ้วเรียวยาวกรีดสัมผัสหน้าจอ พร้อมยกมันขึ้นมาแนบติดกับพวงแก้มนวลเนียน “ว่ายังไง?...” กมลากรอกเสียงหวาน ใบหน้างามแจ่มใสราวกับพระจันทร์เต็มดวง เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา อายุห่างจากเธอเกือบรอบ “พี่มาถึงนานแล้ว ว่าแต่เราเถอะเมื่อไรจะมาถึงสักทีล่ะหึ! ปล่อยให้ลูกค้ารอนานๆไม่ดีนะจ๊ะ... ” น้ำเสียงฟังเหมือนไม่มีอะไรทว่าอารมณ์ชักเริ่มหงุดหงิดตามประสาลูกสาวคนเดียวที่ถูกเลี้ยงมาอย่างเอาแต่ใจ ทางนั้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเจือขอโทษ บอกว่ารถติดเหลือเกิน กำลังจะเลี้ยวรถเข้ามา คงไม่น่าเกินยี่สิบนาที คนถูกปล่อยให้นั่งรออารมณ์เดิมนั้นกรุ่นพอตัวร้องหึ! คิ้วขมวด นิ้วเรียวยาวเขี่ยน้ำแข็งในแก้วทรงสูงเล่นแก้เซ็ง สีหน้าเจืออารมณ์เบื่อหน่าย ไม่รู้หรอกเรื่องรถติดจะเป็นเรื่องจริงหรือข้ออ้าง มิ่งขวัญของเธอเขาออกจะฮอตในหมู่สาวใหญ่ออกจะตาย จะบอกว่าขายดีก็ไม่ผิดนัก และไม่แน่หรอกว่าก่อนหน้าจะมาหาเธอที่นี่ เขาอาจดอดไปรับงานก่อนมาหาเธอหรือเปล่า คงจะรับงานไว้สองที่ เป็นเรื่องที่เธอเข้าใจได้ ทว่าก็ยังทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดอยู่ดี กมลากดวางสายเมื่อจบบทสนทนา เธอโยนโทรศัพท์เครื่องหรูลงกระเป๋าสะพาย หันมาสนใจเครื่องดื่มเย็นรสชาติอร่อยสมกับเป็นหนึ่งในร้านดังขึ้นชื่อ ความจริงแล้วนั้นกมลามีครอบครัวที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์เพียบพร้อม ไม่ว่าจะมีสามีที่ดีที่รักเธอมาก ลูกชายที่น่ารักไม่เคยทำตัวเหลวไหลให้เธอต้องคอยเป็นกังวล จนทำให้หลายคนรอบตัวอิจฉา แต่ใครจะรู้บ้างว่าในความสมบูรณ์ที่ใครหลายคนเห็นจนถึงขั้นออกปากว่าอิจฉานั้น ยังมีบางเรื่องที่กมลารู้สึกว่ามันขาดหายไปในชีวิตคู่ของเธอ เธอมีสามีที่ดีก็จริง เพราะอนุไม่เคยออกนอกลู่นอกทางให้เธอต้องคอยเป็นห่วง ถึงจะชอบกลับบ้านไม่ค่อยเป็นเวลา แต่กมลาก็รู้ว่าสามีของเธอจะพาตัวเองไปอยู่ที่ไหน ด้วยนิสัยของอนุเป็นคนบ้างาน บ้ามากจนบางครั้งเขามักละเลยในความสัมพันธ์ฉันผัวเมียระหว่างกัน ถึงขั้นไม่แตะเนื้อต้องตัวกันเลยนานนับเป็นเดือนๆก็มี ตัวของกมลายังคิดเสมอว่าตัวเองยังสาว เธอยังมีความต้องการในเรื่องทำนองนั้นอยู่เต็มเปี่ยม พอถูกสามีเพิกเฉยบ่อยๆเข้า กมลาที่ไม่คิดจะปล่อยให้ตัวเองเหี่ยวเฉารอให้ถึงวันหมดอายุ เธอจึงแอบออกมาหาความสุขเอานอกบ้าน ด้วยการซื้อบริการจากชายหนุ่มที่เธอถูกใจมาช่วยเติมเต็มความสุขในส่วนที่ขาดหายไป ไม่มีกฎห้ามข้อไหน ห้ามไม่ให้ผู้หญิงเลือกซื้อบริการทางเพศเสียหน่อย การนอกกายเป็นสิ่งผิดมหันต์ กมลาย่อมรู้ดี แต่ถึงกระนั้นความรักที่เธอมีให้อนุก็ไม่เคยลดน้อยถอยลงสักหน่อย หัวใจเธอยังมีเพียงเขาทั้งดวง ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือตอนไหนๆ เธอก็ยังรักเขาแต่เพียงคนเดียว อนุคือรักแรกของเธอ คงต้องย้อนกลับไปเมื่อสมัยเธอยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยชั้นปีที่สี่ เขาเป็นเพื่อนกับรุ่นพี่ที่เธอรู้จักสนิทสนมคุ้นเคย เธอได้รับเชิญให้ไปงานเลี้ยงวันเกิดของรุ่นพี่คนดังกล่าว และนั่นเป็นครั้งแรกที่เธอกับอนุได้เจอหน้ากัน ในเสี้ยววินาทีนั้น เธอรับรู้ได้ทันที หัวใจเธอมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ตอนจีบกันใหม่ๆ ด้วยตัวของอนุเรียนจบไปนานหลายปี จึงเกิดเป็นช่องว่างระหว่างระยะห่าง ทว่าก็น่าแปลกใจ ไอ้เจ้าระยะห่างกลับไม่ใช่อุปสรรคระหว่างความรักของเธอกับอนุเลยสักนิด อนุยังคงดูแลเอาใจใส่เธอสม่ำเสมอ ไม่ว่าเขาจะทำงานหนักมากแค่ไหน เขาก็ยังทำตัวเป็นแฟนที่ดีสำหรับเธอเรื่อยมา แต่กมลาลืมไปว่าความสัมพันธ์ระหว่างแฟนกับสามีมันมีความแตกต่างอยู่ในรายละเอียดยิบย่อย ซึ่งในตอนนั้นอนุได้เข้ารับตำแหน่งเป็นผู้บริหารระดับสูงในเครือของบริษัทก้องวณิชกุลใหม่ๆ เป็นธุรกิจซึ่งครอบคลุมกิจการอีกหลายด้านทั้งในและต่างประเทศ ด้วยความที่เป็นธุรกิจขนาดใหญ่ จึงค่อนข้างจะมีการแข่งขันกันสูงทั้งภายในและภายนอกครอบครัว อนุเป็นชายหนุ่มไฟแรง เขาต้องการพิสูจน์ตัวเองให้ครอบครัวได้เห็นถึงศักยภาพต่างๆ ช่วงเวลานั้นตัวของกมลาเองก็คอยอยู่เคียงข้างและเป็นกำลังใจให้แฟนหนุ่มเป็นอย่างดี ไม่เคยทำตัวงี่เง่า หรือกระทั่งเรียกร้องเอาแต่ใจตามประสานิสัยผู้หญิงทั่วไป อนุจึงทั้งรักและเกรงใจกมลามาก กมลายอมรับ อนุเป็นผู้ชายที่ดีพร้อมทั้งด้านจิตใจและการปฏิบัติตนด้วยความสม่ำเสมอ จนกระทั่งตบแต่งอยู่กินกันมาราวยี่สิบกว่าปี ความรักของอนุก็ยังเป็นเธอเพียงผู้เดียว แต่สิ่งที่ขาดหายไปนั่นเป็นสิ่งที่อนุมองเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ เธอกับเขามีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน ตอนนี้กรกนกโตเป็นหนุ่มน้อยวัย กำลังก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เขากำลังศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที่หนึ่ง นิสัยใจคอถอดแบบผู้เป็นบิดามาไม่ผิดเพี้ยน นั่นคือความมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว ตอนกรกนกสอบเข้ามหาวิทยาลัยและรู้ผล หนุ่มน้อยของเธอมาขออนุญาตออกไปอยู่หอพักลำพัง ตอนลูกชายมาขออนุญาตออกไปใช้ชีวิตภายนอก เธอกับสามีไม่ได้คิดคัดค้าน เพราะเห็นว่ากรกนกนั้นโตพอจะดูแลตัวเองได้อย่างหมดห่วง อีกทั้งลูกชายของเธอคนนี้ ไม่ได้ถูกเลี้ยงมาอย่างลูกคุณหนูจ๋า ถึงแม้นจะมีพี่เลี้ยงล้อมหน้าล้อมหลัง แต่กรกนกก็ยังต้องหยิบจับทำธุระส่วนตัวด้วยตัวของเขาเองเสมอ ชีวิตประจำวันของแม่บ้านอย่างเธอสุดแสนจะเรียบง่าย ไม่มีสิ่งใดหวือหวานัก ตอนเช้าคุณอนุออกไปทำงาน ส่วนตอนเย็นเขามักกลับบ้านไม่ค่อยเป็นเวลานัก ช้าบ้าง เร็วบ้าง หรือบางทีก็ไม่กลับเลย ขึ้นอยู่กับตัวโครงการที่เกี่ยวข้องกับงานที่เขารับผิดชอบ แรกๆกมลาไม่ทุกข์ร้อนตรงจุดนี้ เธอยังพอมีความสุข ถึงแต่ก่อนต่อให้สามีไม่กลับบ้านหรือกลับบ้านช้าแค่ไหน เธอก็ยังมีลูกอยู่เคียงข้าง แต่หลังจากกรกนกออกไปใช้ชีวิตของตัวเอง ชีวิตของกมลาจึงค่อนข้างอิสระ ซึ่งมันมาพร้อมกับความรู้สึกเงียบเหงาว้าเหว่ จนหลงเหลือเวลาให้แม่บ้านอย่างเธอต้องกลับมานั่งคิดถึงเรื่องความสุขส่วนตัวเสียที ------------------------------------- ร่างกายของเธอเปรียบเสมือนสระน้ำขนาดใหญ่ที่กำลังถูกปลาชะโดตัวโตแหวกว่ายเล่นอย่างบ้าคลั่ง จนทำให้กระแสน้ำนั้นเชี่ยวกราก เธอหลงใหลในสิ่งนี้ของเขา เพราะเวลามันขับเคลื่อนเข้าหาเธอแต่ละครั้ง ทีไร ทำเอาความปรารถนาเร้นลับ นำพาเธอแตะถึงขอบสวรรค์ทุกคราไป ใช่!แน่นอนล่ะว่าเธอคลั่งไคล้ความรุนแรงจากชายหนุ่มรุ่นน้องผู้นี้ เขาสามารถเติมเต็มในสิ่งที่เธอโหยหาได้อย่างอิ่มเอม เรี่ยวแรงมหาศาลของเขาผสมหลอมรวมเข้ากับลีลารักอันเร่าร้อน ก็คงเป็นจุดขายของเขาสินะ ยามเขาโก่งร่างอัดสะโพกตรึงตอกลึกเข้าออกในตัวเธอแต่ละที มันมีแต่สร้างความสุขสำราญใจจนไม่อาจอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ในเวลานี้... “อืม...ดีเหลือ...อีกครั้งสิ ทำมันซ้ำๆ พี่ชอบ” เสียงหนอกเนื้อถูกแหวกว่ายป่ายปัดฉวัดเฉวียน ผสมปนเปมากับเสียงร้องลั่นระหว่างชายหญิง กลิ่นอายภายในห้องลับหมายเลขห้าอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวสวาทคละคลุ้ง ... “อา...อา...ชอบหรือเปล่าทูนหัวของผม” มิ่งขวัญถามในขณะเขาตอกสะโพกหนั่นแน่นมอบความสุขให้กับลูกค้าสาวรายสำคัญ เรียวขายาวยังคงถูกกดแนบลงกับพื้นฟูก มันแบะอ้าอำนวยความสะดวกให้กับจังหวะเร่งเร้า หน้าอกหย่อนคล้อยน้อยๆถูกช้อนขึ้นด้วยฝ่ามือใหญ่ ส่วนของเม็ดสีหวานถูกปลายนิ้วเคล้นคลึงเล่น รอไม่นานใบหน้าคมคายหล่อเหลาก็โฉบเข้าหาเต้าทรวง รูดปากดูดดื่มราวกับเขากลับไปเป็นทารกตัวน้อย เขาจงใจครูดซี่ฟันหยอกเอินลงกับหัวเม็ดสีสวยนั่น กมลาพยักหน้าบิดเบี้ยวตอบรับอารมณ์ซ่านสยิว “ชอบสิ...ชอบมากๆด้วย...อูย...แรงอีก....พี่ชอบให้มิ่งมอบรักให้พี่แรงๆหนักๆ” ตอนนี้เธอถูกเขาระเริงรักทั้งบนและล่าง อิ่มเอมจนแทบสำลักออกมาเป็นความสุขก็ว่าได้ ความสุขถึงอกถึงใจแบบนี้ใครบ้างเล่าจะไม่ชอบ เธอซูดปากร้องครวญครางทอดเสียงยาวระโหย เว้าวอนขอให้เขาเร่งจังหวะร่วมรักหนักหน่วงและรุนแรงกว่าเก่า กมลารู้สึกอิ่มเอมใจเสมอ ยามได้ร่วมรักกับชายหนุ่มร่างกายแข็งแรง ถึงเธอต้องเสียเงินทองมากมายให้กับความสุขในแต่ละครั้ง เธอก็ไม่คิดเสียดายมันเลยแม้สักนิดเดียว ความสุขของผู้หญิงอายุแตะเลขสี่อย่างเธอ ถ้าไม่นับรวมครอบครัวแสนอบอุ่นแล้วละก็...นี่ก็ถือเป็นสิ่งเติมเต็มชั้นยอดเยี่ยม ในเมื่อตอนนี้สามีของเธอเขาไม่อาจมอบสิ่งนี้ให้กับเธอได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย เธอก็ต้องมองหามันด้วยตัวของเธอเองสิ ในเมื่อเธอยังไม่หมดความต้องการ ตรงกันข้ามนับวันมันมีแต่จะเพิ่มทวีคูณมากขึ้นทุกที คำตอบของเธอคือเขา...มิ่งขวัญทำให้ความสุขเว้าแหว่งมาหลายปีนั้นสมบูรณ์อย่างเหลือเชื่อ แต่ก็อย่างว่า มันก็เป็นได้เพียงความสุขชั่วครั้งชั่วคราว...เธอยังมีสามีอันเป็นที่รักเป็นชนักปักหลังอยู่ทั้งคน อนุคือผู้ชายแสนดี เขาไม่เคยทำให้เธอเสียใจ แต่ต่อให้ดีสักแค่ไหนถ้าเขาไม่อาจมอบความสุขบนเตียงให้เธอได้เต็มอิ่ม มันก็กลายเป็นความสุขจอมปลอมอยู่ดี... “อืม...อา...วันนี้พี่ขอซื้อเวลามิ่งถึงเช้าเลยนะจ๊ะ” เสียงครางกระเส่าคร่ำครวญไม่หยุด ศีรษะได้รูปส่ายสะบัดไปตามแรงกระแทกกระทั้น มิ่งขวัญผละห่างจากผลมะละกอลูกโต เหลือบตามองสาวใหญ่กระเป๋าหนักแล้วก็พยักหน้า “ครับ...” เขาซูดปากยาวอีกรอบ ตอนความเป็นตัวตนถูกตอดหนุบหนับอยู่ภายในหลุมหฤหรรษ์ กมลาแอ่นสะโพกรับแรงกระทุ้ง เกิดเสียงดังของแรงกระแทกเสียดสี พร้อมกับแรงตะบันบั้นท้ายแข็งแกร่งเข้าใส่ทางเชื่อมย่างเอาเป็นเอาตาย จังหวะเร่งเร้าทุกท่วงทำนอง เกิดตามคำเรียกร้องของนายจ้างสาวใหญ่เพื่อเป็นการเอาอกเอาใจ เพิ่มคุณค่าและราคาค่าตัวให้สูงยิ่งขึ้น ทุกจังหวะการเข้าออก จึงส่งผลให้สาวใหญ่เอาแต่พร่ำรำพันตอบรับผ่านเสียงครางไม่หยุดหย่อน แรงโหมสะโพกสลับกับแรงเคล้นคลึงผนังนุ่มส่งให้กมลาเดินทางมาจนถึงขีดสูงสุด เธอปล่อยเสียงครางระโหยด้วยอารมณ์รัญจวนสุดขีด... “อร้าย!...” ร่องสาวขับลาวาร้อนไหลทะลัก สองมือจิกเกร็งลงบนผ้านวมผืนบาง ร่างงามซึ่งปรากฏร่องรอยเป็นจ้ำๆกระตุกเฮือกตามแรงกระสันของธรรมชาติเรียกร้อง ก่อนร่างบางจะอ่อนระทวยลงในพริบตา แต่ก็เพียงไม่นานเมื่อมิ่งขวัญยังคงมุ่งหน้า ส่งตัวตนเข้าห้ำหั่นนจะนขาวขุ่รางม่หยุดหย่อนช้าเลยนะจ๊ะ กก็ว่าได้ ความสุขที่ไม่เคยได้รับจากสามีตัดใจเลิกยากเสียด้วยสิ...อย่างถึงพริกถึงขิงต่อแรงขับเคลื่อนพิศวาสอันหอมหวาน โดยไม่กลัวเกรงเจ้าของร่างงามจะสึกหรอเลยแม้แต่น้อย ความมุ่งมั่นของเขามีเพียงสิ่งเดียว คือต้องการเดินทางให้สู่จุดมุ่งหมายเฉกเช่นเดียวกับลูกค้าสาวใหญ่... ชายหนุ่มจึงขับแรงส่งบั้นท้ายหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆจนใบหน้าแดงก่ำแกร่งขนัดขึ้นจนแลเห็นสันกราม ก่อนลาวาร้อนจะพุ่งอัดฉีดอยู่ภายในโพรงอันแสนนุ่มและรัดรึง กมลารู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วท้องน้อย มันให้ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ลาวารักของเขาช่างมากมายจนล้นเอ่อออกมาเปรอะเปื้อนง่ามขาเพรียวยาวของเธอ ไม่เหมือนกับสามี น้ำรักของเขามีเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง... “โอ้ว!...ยอดเยี่ยมจริงๆเลยครับพี่กมลา” คำชมนั้นถูกปิดกั้นด้วยกลีบปากอวบอิ่ม กมลาโน้มตัวเองเข้าหาร่างกำยำ โน้มคอเขาลงมาบดจูบ ตอนเห็นว่ามิ่งขวัญกำลังจะถอดถอนตัวตนออกจากร่างกายเธอ มันทำให้อารมณ์เธอพุ่งสุง ยังหลอก...เธอกับเขายังไม่จบกันแค่เพียงแค่หนสองหน อย่างน้อยๆก็คงลากยาวจนถึงพรุ่งนี้เช้า อาทิตย์นี้อนุต้องเดินทางไปสัมมนายังต่างจังหวัด เธอจึงมีเวลาตักตวงความสุขใส่ตัวได้อย่างเต็มที่... คลื่นพิศวาสก่อตัวขึ้นอีกระลอก มิ่งขวัญรั้งท้ายทอยสวยขึ้นสูง บดคลึงกลีบปากร้อนเข้าใส่ความนุ่มละมุน ดันปลายลิ้นเข้ากวาดต้อนไม่รุนแรงทว่าก็ไม่ถึงขั้นอ่อนโยน พร้อมกับดึงร่างงามเข้าหาความแข็งแกร่งจากตัวเอง นวดคลึงยอดปทุมมาลย์ด้วยหน้าอกหนั่นแน่นแทนนิ้วมือ เลือดลมปั่นป่วนจนขับของเหลวออกมาไหลซึม กลีบบัวปวดหนึบและดูเหมือนมิ่งขวัญจะเป็นงาน เขาจึงส่งปลายนิ้วเรียวสอดลึกเข้าล้อเล่นในโพรงร่านถึงสองนิ้วด้วยกัน... กมลาหลับตาพริ้ม ร่างงามถึงกับอ่อนระทวยต่อนิ้วร้ายกาจนั่น... “อืม...อืม...อืม...อูย...มิ่งขวัญ เอาไปเลยอีกหมื่นนึง...” เขากับกมลาเป็นเพียงผู้ซื้อกับผู้ขาย ความผูกพันทางใจนั้นไม่เคยเกิดขึ้น ลูกค้าสาวใหญ่รายนี้ถือว่าเงินหนาใช่ย่อย เจ้าตัวมักเรียกใช้บริการจากเขาเดือนละหลายครั้ง อันที่จริงตัวเขาเองก็มีลูกค้าประจำอยู่หลายราย ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสาวใจป้ำกระเป๋าหนักด้วยกันทั้งนั้น มิ่งขวัญยึดอาชีพนี้เป็นงานสำรอง เขามักทำหลังจากเลิกงานประจำหรือยามว่าง อาชีพจริงๆของเขาคือพนักงานออฟฟิศ กินเงินเดือนเพียงแค่หลักหมื่น ซึ่งแน่นอนมันไม่เคยเพียงพอต่อความต้องการในชีวิตประจำวันของเขาอยู่แล้ว... มิ่งขวัญรู้ตัวเองดีเสมอเขามีดีอยู่ตรงจุดไหน อีกทั้งยังสามารถนำมันมาใช้ประโยชน์ให้เกิดเป็นรายได้เข้ากระเป๋าได้มหาศาลอีกด้วย เพราะความที่มิ่งขวัญเป็นหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีมาก อาจเป็นเพราะเขาได้ส่วนดีทั้งหมดของพ่อกับแม่มาประกอบขึ้นเป็นเขา ตอนเรียนก็มักเป็นจุดสนใจของบรรดาสาวๆ ตอนเข้ามหาวิทยาลัยเขาก็ถูกคัดเลือกให้เป็นถึงเดือนคณะ ตอนนั้นเองเขามีเพื่อนทำงานในบาร์ชงเหล้า หมอนั่นแนะนำให้เขาลองทำอาชีพนี้ดู ช่วงนั้นเขาเองก็ยังเด็กนัก ความอยากได้อยากมีบวกกับทางบ้านส่งเงินมาให้เขาใช้ขาดมือ เลยทำให้เขาตัดสิใจลองทำ ลูกค้ารายแรกของเขาเป็นถึงดาราสาวมีชื่อเสียง ถือเป็นความโชคดีของมิ่งขวัญเพราะลูกค้ารายแรกนั้นเจ้าหล่อนทั้งสวยและดุเด็ดเผ็ดมัน เลยเป็นอีกเหตุผลหนึ่งว่าทำไมเขาถึงได้ติดอกติดใจจนต้องยึดเป็นอาชีพสำรองลากยาวมาจนถึงปัจจุบันนี้ แต่ถึงแม้งานของเขามันจะเงินดีก็จริง ทว่ามันก็ต้องแลกมาด้วยศักดิ์ศรีของความเป็นคน เขาจึงปกปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับสุดยอด โดยไม่เคยปริปากบอกกล่าวให้คนในครอบครัวฟังสักคนเดียว ... ถึงพี่กมลาจะอายุเยอะกว่าเขาเป็นสิบปี แต่เจ้าตัวยังสวยและหุ่นดีราวกับสาวอายุไม่ถึงเลขสาม เจ้าตัวชอบให้เขาเข้าหารุนแรง เขาเองก็ชอบทำ เพราะเหมือนได้ปลดปล่อยอารมณ์อึดอัดหลังจากต้องทนนั่งทำงานหลังคดหลังแข็งในออฟฟิศมาตลอดทั้งวัน การที่เขาต้องทนทำงานประจำอยู่อีกนั่น เนื่องจากว่าเขาไม่ต้องการให้ทางบ้านรับรู้ความลับนี้เข้า ไม่ต้องการให้พ่อที่มีตำแหน่งเป็นถึงผู้ใหญ่บ้านเกิดข้อสงสัย ถึงที่มาของเงินทองมากมายที่เขาส่งไปให้ท่านใช้ทุกเดือน ความจริงแล้วเขาต้องแลกมันมาด้วยสิ่งใด... ร่างขาวโพรนถูกจับให้พลิกคว่ำกะทันหัน เลยทำให้นิ้วสอดลึกอยู่นั้นหลุดออกจากหลุมดำอันแสนหวานฉ่ำ กมลาถึงกับร้องประท้วงเสียงหลง ยื่นมือไขว่คว้ากับสิ่งปรารถนา มิ่งขวัญหัวเราะหึเพราะสามารถกลั่นแกล้งเจ้าหล่อนได้ ถือว่าเป็นเคล็ดลับสร้างเสน่ห์เล็กๆน้อยๆทำให้ลูกค้าติดใจเรียกใช้บริการจากเขาบ่อยครั้ง เขาคว้ามือเจ้าหล่อนรวบมาไว้ด้านหลัง รั้งมันเบาๆเพื่อให้สัมผัสลงกับตัวตนเคลือบน้ำหวาน ขนาดเท่ากับพวกกรรมพันธุ์ต่างชาติ ช่วยสร้างความเสียวกระสันให้สาวใหญ่ได้จินตนาการ กมลาทั้งหลงใหลทั้งถูกอกถูกใจอย่างที่สุด “โอ้ว!...ซูด...โอ๊ย!มิ่งขวัญจ๋า อย่าแกล้งพี่...” “รับรองท่าจะทำให้พี่รู้สึกดีกว่าเยอะเลยครับ” เขาพูดขณะเอวสอบกดเข้าหาทางแยกผ่านทางด้านหลัง พำนักมันไว้อย่างนั้นโดยยังไม่คิดขับเคลื่อน เขากดสายตาเจ้าเสน่ห์มองคาดคะเนถึงความฝืด แลเห็นผ่านรูจีบยับยู่ซึ่งนานๆครั้งถึงจะผ่านการใช้งานสักที มิ่งขวัญขยับตัว ฉวยเอาหลอดเจลหล่อลื่นมาจัดการเทลงปลายนิ้วมือ จัดการละเลงให้ทั่วร่องแคบร่องที่สองด้วยความชำนาญการ กมลาสะดุ้งกับความเย็น เจ้าตัวเอี้ยวคอมองยังจุดหมายสายตาพราวระยับ เพราะเพียงแค่นิ้วสัมผัสแตะต้องตรงจุดเร้าอารมณ์เท่านั้น ก็สามารถทำให้เธอซ่านสยิว สั่นสะท้านลึกลงกระดูกสันหลัง ความอุดมของเธอบดอัดเข้าหาพื้นนุ่มยามถูกร่างหนาโถมเข้าหาจนกมลาต้องส่งเสียงร้องครวญคราง “อืม...อืม...” “แล้วพี่จะรู้สึกดีมากกว่านี้อีกครับผมรับรอง” มิ่งขวัญกระซิบข้างริมหูเล็ก พาทำเอาขนในตัวกมลาลุกเกรียว เธอยังไม่ทันได้พูด ความเป็นเขาก็ค่อยๆเขยื้อนตัวเข้าหาช่องทางด้านหลังทีละน้อย ความสดใหม่เพราะใช้งานน้อยครั้งทำให้กมลาเจ็บ เจ้าหล่อนเม้มปากแน่น พยายามกลั้นเสียงร้องไม่ให้มันดังออกมาทำลายอารมณ์ตื่นเพลิด ยังดีที่ได้เจลหล่อลื่นเข้าช่วยขจัดความฝืดเคือง อาวุธร้ายของเขาจึงสอดทะลวงเข้าจนสุดทั้งด้าม... “โอ๊ย!เจ็บจัง…” “ทนนิดนะครับ อีกเดี๋ยวพี่จะรู้สึกดีขึ้น” หนุ่มน้อยปลุกปลอบใจสาวใหญ่ ใจของกมลาเต้นโครมคราม สะโพกผายเธอถูกดึงให้สูงขึ้นจากพื้นฟูก ความเป็นสาวเสียวปลาบตอนสัมผัสกับอากาศเย็นเฉียบของเครื่องปรับอากาศ มิ่งขวัญแช่ตัวตนเขาไว้ในหลุมสวาท เกาะเอวคอดกิ่วไว้มั่นด้วยท่าคุกเข่าก่อนเขาจะกระทั้นตัวเองเข้าหารูจีบแสนคับแน่นทั้งหนักหน่วงและรุนแรง ทำเอากมลากรีดเสียงร้องโหยหวน สองมือจิกลงบนฟูกนุ่ม แลเห็นเส้นเลือดขึ้นปูดโปนหลังมือขาว ลาวาไหลทะลักเปรอะเปื้อนลดลงมาจนเปียกชื้น ถึงแม้กระนั้นมิ่งขวัญก็ไม่ได้สนใจถึงกลิ่นอันไม่พึงประสงค์ เขาลากเอาร่างดิ้นทุรนทุรายด้วยทั้งเจ็บและเสียวหลบมายังด้านข้าง พร้อมกับส่งตัวตนเข้าหาครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งเขาเสร็จสมอีกครั้งและอีกครั้ง... ------------------------------- อนุเดินกลับเข้ามาภายในห้องพักด้วยสีหน้าค่อนข้างเหน็ดเหนื่อยพอสมควร หากถึงกระนั้นใจเขาก็ยังหวนนึกถึงภรรยาคนงาม ไม่รู้ป่านนี้กมลาของเขา เจ้าหล่อนจะทำอะไรอยู่ ถ้าให้เขาเดาตอนนี้เจ้าหล่อนคงออกไปเดินช้อปปิ้งแถวห้างใกล้บ้าน หรือไม่ก็คงจะแวะไปค้างบ้านพ่อตาแม่ยายเหมือนเคย ส่วนเจ้าลูกชายตัวแสบคนเดียว อาทิตย์นี้ก็ไม่ได้กลับบ้านเหมือนกัน เพราะว่าต้องอยู่ช่วยทางมหาวิทยาลัยจัดสถานที่สำหรับงานประจำคณะต่ออีกหลายวัน ดังนั้นเมียรักของเขาเลยถ้าไม่ไปค้างบ้านพ่อตาแม่ยายก็ต้องอยู่บ้านลำพัง เขาเองเลยอดเป็นห่วงกลัวเจ้าหล่อนจะเหงาไม่ได้นั่นเอง... หนุ่มใหญ่พาร่างอันหนักอึ้งมาทรุดตัวตรงโซฟากลางห้องโถง ควักเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเลื่อนหาเบอร์โทรภรรยา เขากดหาเธอเกือบห้าสายก่อนกมลาจะกรอกเสียงหวานตอบรับเขามา อนุเลยโล่งใจ เขาพูดคุยกับหญิงสาวอีกเล็กน้อยจึงกดวางสาย ลุกขึ้นจัดการกับตัวเองในเวลารวดเร็ว เนื่องจากคืนนี้เขายังต้องออกไปงานเลี้ยงกับบรรดาลูกน้องในบริษัทต่อ... จนกระทั่งเขานุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ หูแว่วได้ยินเสียงเคาะจากทางด้านหน้าประตูห้อง อนุเดินผ่านห้องนอนส่วนตัวมาส่องช่องตาแมว เขาเห็นเป็นเลขาส่วนตัว งามละเมียด เจ้าหล่อนยืนสำรวมอยู่ด้วยท่าทางเกรงอกเกรงใจ “มีปัญหาอะไรหรือคุณงาม รอสักครู่ตอนนี้ผมไม่สะดวกสักเท่าไหร่...” อนุส่งเสียงออกไปก่อน เจ้าตัวจึงเดินเร็วกลับเข้ามาในห้องนอน ฉวยเอาเสื้อคลุมมาสวมทับผูกเอวจนเรียบร้อย จึงเดินกลับออกมาเปิดประตูให้เลขาสาว “เอ่อ...คุณอนุคะ” งามละเมียดพูดเสียงตะกุกตะกัก ยังคงเอาแต่ยืนก้มหน้างุด อนุไม่ชอบใจนักหรอกอยู่ดีๆเจ้าหล่อนก็มาเคาะห้องพักส่วนตัวของเขาแล้วก็เอาแต่พูดอ้ำอึ้ง ท่าทางดูน่าสงสารก็จริงทว่าเขาไม่ใช่คนใจอ่อนขนาดนั้น “ว่าไงคุณงาม มีปัญหาอะไรหรือ ทำไมคุณถึงไม่โทรเข้ามาหาผมก่อน ไม่เห็นต้องมาหาผมถึงห้องพักส่วนตัวเลย” อนุถามเสียงดุ สีหน้าเขาดูเคร่งเครียด ข่มให้สาวเจ้าต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ สาวสวยแต่งตัวเรียบร้อยช้อนสายตาขึ้นมองเจ้านาย ดวงตาเธอแดงระเรื่อคล้ายกับผ่านการร้องไห้มาก่อนหน้า อนุถึงกับเลิกคิ้วสงสัย เขายกมือกอดอก ขยับสะโพกพิงเข้าหาขอบประตู ถึงกระนั้นปลายหางตาเขาก็แอบเหล่มองไปรอบทางเดิน กำลังมองหาพนักงานที่เขาพอจะรู้จักสักคนจะได้เรียกให้มาอยู่ด้วยกันกับสถานการณ์อีหลักอีเหลื่อเช่นนี้ งามละเมียดแสร้งปาดน้ำตาทิ้ง พยายามแสดงท่าทางให้ดูน่าสงสารที่สุด...แม้นภายในโพรงอกเธอกำลังลุกเป็นไฟ นี่ถือเป็นไม้ตายขั้นสุดท้าย เพราะเธอกำลังคิดหาทางเข้าหาเจ้านายหนุ่มใหญ่ อยากได้เขามาเป็นผัว ด้วยวิธีการจู่โจม... ด้วยเพราะหลายครั้งเธอก็เคยทำสำเร็จมาก่อน อย่างเมื่อครั้งล่าสุดเมื่อปีก่อน คือไอ้เ*******ูอายุมากกว่าเธอเป็นรอบ...มันเป็นเจ้าของโรงงานน้ำปลา ส่วนเธอทำงานเป็นเสมียนในออฟฟิศ ความสวยของเธอเป็นใบเบิกทางแรกทำให้มันสะดุดตา เธอแค่ให้ท่ามันนิดๆหน่อย ขี้คร้านไอ้แก่หน้าโง่นั่นจะหลงเชื่อเธอหัวปักหัวปำ เงินทองมากมายมันเอามาประเคนให้เธออย่างไม่ขาดมือ ช่วงเวลานั้นเธอมีกินมีใช้ได้เดินเฉิดฉายเป็นคุณนายจนคนแถวบ้านมันยังอิจฉาตาร้อนผ่าวกันเป็นแถว... งามละเมียดถอนหายใจทิ้ง เวลาความสุขเหล่านั้นมันช่างผ่านไปรวดเร็วจนน่าเจ็บใจ ไอ้แก่หน้าหม้อมันก็ดีทุกอย่าง ยกเว้นอยู่เรื่องเดียว คือมันดันกลัวเมียหลวงเสียจนหัวหดน่ะสิ... ครั้นพอมันถูกเมียจับได้ มันก็เฉดหัวเธอทิ้งโดยไม่ไยดี... มิหนำซ้ำ...มันยังไม่ให้เงินเธอติดตัวเลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว เธอต้องทนอับอายขายขี้หน้ากลับมาตายรังเก่า ขังตัวเองอยู่ในบ้านหลายอาทิตย์เชียวล่ะ ก่อนจะทำใจก้มหน้าก้มตาออกมาหางานทำท่ามกลางสายตาดูแคลนจากพวกชาวบ้าน จนเมื่อมาทำงานกับอนุ งามละเมียดจึงผุดความหวังขึ้นมาอีกครั้ง... ทั้งหมดนั้นงามละเมียดแค่หวังว่าอนาคตจะได้กลับไปใช้ชีวิตสุขสบายอีกครั้ง เธอเบื่อกับการต้องทนลำบาก...เดินขาลากออกจากซอยบ้านเพื่อไปขึ้นรถประจำทางที่ทั้งแน่นทั้งเบียดเสียดในแต่ละวัน ถ้าอนุหลงเธอเหมือนกับไอ้แก่นั่น คอยดูคราวนี้เธอจะเป็นฝ่ายชิงลุกขึ้นอาละวาด...ให้อีเมียหลวงมันถูกเฉดหัวทิ้งแทนเธอให้ได้ งามละเมียดเคยเห็นหน้ากมลา เมียคนสวยของอนุ เธอเป็นผู้หญิงเหมือนกันยังรู้สึกอิจฉาในความสวย แต่เธอนั้นมีดีกว่าตรงอายุ เธออายุยังน้อยแถมยังแน่นเปรี๊ยะไปทุกสัดส่วน ไม่ได้หย่อนยานเหมือนกับสาวใหญ่อายุแตะเลขสี่ ถือว่าตัวเองมีภาษีดีกว่าตรงจุดนี้ งามละเมียดจึงกล้าเข้าหาเจ้านายหนุ่มใหญ่ด้วยอาการฮึกเหิม... “อ้าว!แล้วนั่นร้องไห้มาด้วยหรือ?” อนุทักด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ เขายังไม่ได้เปิดทางให้สาวเจ้าเดินผ่านเข้ามาภายในห้องเพียงลำพัง ตลอดระยะเวลาเขาระวังตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้พอสมควร “คือว่า...งามขออนุญาตเข้าไปข้างในห้องคุณอนุก่อนได้ไหมคะ งามไม่ไหวแล้วจริงๆกับปัญหาในตอนนี้” ยังไม่ทันที่อนุจะออกปากอนุญาตสักคำ งามละเมียดก็เล่นปล่อยโฮเสียงดังลั่น ครั้งจะไล่ให้เจ้าหล่อนกลับไปสงบสติอารมณ์ที่ห้องพัก เขาก็กลัวแขกห้องข้างๆจะตื่นตระหนกตกใจเสียก่อน ดังนั้นอนุเลยจำยอมหลีกทางให้เลขาสาวเข้ามาภายในห้องพักของเขาในที่สุด แค่แป๊บเดียวคงไม่เป็นอะไร “เข้ามาสิ” อนุอนุญาต “ขอบคุณค่ะ” งามละเมียดเอ่ยขอบคุณเขาพร้อมเสียงสะอื้น อนุเดินตามเข้ามา เขาหันหลังไปปิดประตูก่อนจะสะดุ้งโหยง... “เฮ้ย!เธอคิดจะทำบ้าอะไรคุณงาม ปล่อยผม” “งามอยากเป็นของคุณค่ะ...คุณอนุ ได้โปรดช่วยรับงามเป็นความสุขของคุณอีกคนได้ไหมคะ?...” งามละเมียดที่ผวาเข้าสวมกอดแผ่นหลังกว้างบอกในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาอย่างไม่คิดละอาย ร่างสูงเพรียวเกร็งแผ่นหลังขึ้นขนัดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว อนุสัมผัสได้ถึงหน้าอกนุ่มหยุ่นมันกำลังบดเบียดเข้าหาแผ่นหลังผ่านเนื้อผ้านุ่ม เขาเองก็เป็นผู้ชายมีเลือดมีเนื้อ ย่อมเกิดความรู้สึกตอบสนองเป็นเรื่องปรกติอยู่วันยังค่ำ ทว่าหัวใจเขามันไม่ต้องการสิ่งนี้ เขาไม่ต้องการทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างเขากับกมลาที่เคยมีให้กันมาเป็นสิบๆปี... --------------------------------------------------

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more