แพศยา ที่ 15
แค่เรื่องเล็กน้อย
อย่าใจแคบนักเลย
ฮูหยินเหมยเหม่ยเห็นท่าไม่ดี หากยังต่อล้อต่อเถียงเกรงจะเป็นขี้ปากให้บ่าวไพร่ติฉินนินทาเอาได้ แค่เรื่องที่นางถูกลูกเลี้ยงยึดอำนาจการจัดการบริหารจวนไปทั้งหมดก็ทำให้พวกมันมีท่าทีกระด้างกระเดื่องเหลือทน เวลานี้นางจึงทำอะไรไม่ได้มากได้แต่รอคอยเวลาที่จะทวงทุกสิ่งทุกอย่างของนางกลับคืนมาให้จงได้
คิดได้ดังนั้นนางจึงยิ้มหวานอย่างเสแสร้ง หวังใช้น้ำเย็นเข้าลูบลูกเลี้ยงที่กำลังร้อนดั่งไฟ แม้จะไม่เคยรับมือกับลูกเลี้ยงมาก่อนแต่นางคิดว่ามันไม่น่าจะยากเย็นนักหรอก ก็แค่หญิงสาวที่ยังอ่อนวัย ผ่านร้อนฝนมาแค่เพียงสิบแปดปี ด้วยประสบการณ์นางย่อมมีมากกว่าหลายเท่านัก
“ใจเย็นก่อนเถอะเซียวเอ๋อร์ น้องคงเห็นปิ่นมุกนี่ตอนที่ตามแม่เข้าไปหยิบของในคลังกระมัง ของสวยๆ งามๆ กับเด็กสาวมักเป็นของคู่กันเจ้าเองก็น่าจะเข้าใจ เป็นพี่น้องกันเรื่องแค่นี้เองขอเจ้าอย่าได้ถือสา ไม่เช่นน
