Underwear 2
1254 Words
"Nagmamadali akong pumasok sa bahay na tinitirhan namin ni Jenny.
"Nakakainis!" sigaw ko.
Kaya biglang napatingin sa'kin si Abe at Jenny. Pansin kong umiiyak si Abe, kaya nagtanong ako. Malungkot akong tumingin kay Abe. Nang malaman ko ang dahilan ng pagtangis niya.
"Tingin ko'y, may gusto ang mafia lord na iyon kay Abe." mahina kong saad.
Umakyat na lang ako sa aking kwarto. Lumingon uli ako sa mga bestfriend ko. At pansin kong nakangisi sa'kin si Jenny. Hindi kasi siya makapaniwala na naholdap ang panty ko. Siguro nga'y, baliw lang talaga ang lalaking ng holdap na panty ko.
Umupo ako sa kama at nag-iisip ng magandang gagawin para sa aking kwento. Kailangan kong bumalik sa bar. Siguro'y matutulog muna ako, baka bukas makapag-isip na ako nang matino. Ipinikit ko ang mga mata ko at tuluyang nilamon nang antok.
Alas-otso ng gabi, tumingin ako sa aking relong pambisig. Pumunta kami ng bar kasama ang mga bestfriend ko. Kaya lang, hindi makapasok sa loob ng bar si Sandy. Kaya umalis na lang siya.
Excited ako dahil, maka-kapagsasayaw ako ngayon gabi sa bar. Para sa aking gagawing kwento, nasa unahan ako dahil gusto ko na talagang pumasok sa loob. Kaya lang, may humila sa braso ko at dinala sa madilim na lugar.
"Na naman, Diyos ko po!" mahina kong hinaing nang mapagtanto kung sino ang humila sa akin.
"Miss! Huwag kang kikilos ng masama, holdap 'to! Ibigay mo na ang iyong panty," bulong ng lalaki sa may punong- tainga ko
Ramdam ko ang pag-amoy ng lalaking holdaper sa aking leeg.
"Ikaw na naman? Sorry Mister, wala akong suot na panty. Sa iba ka na lang mangholdap!" kinakabahan na wika ko.
Baka kasi bigla na lang akong saktan ng lalaki lalo at baliw ito.
"Talaga? Sayang naman, ang mahal pa naman ng panty mo kapag-naisasangla. Hmmm, 'yung bra mo na lang, sure akong mahal din kung maisasangla 'yon. Ano sa tingin mo, Miss?" Baliw na tanong niya sa'kin.
Lalo akong kinabahan sa sinasabi niya. Pati bra ko'y kukunin din ng lalaki. Peste naman oohh! Sa damin ng tao dito, ako na naman ang napag-initan ng baliw na ito.
"Ano, Miss? Alisin mo na ang iyong bra, at baka mainip ang baliw! Kung gusto mo, ako na lang ang mag-aalis sa'yo ng suot mong bra?"
"Bibigyan na lang kita ng pera, magkano ba ang gusto mo?"
"Dalawang milyon ang gusto ko," wika nitong nakangisi sa'kin.
Kaya lumaki ang mata ko! Saang lupalop ng mundo ko kukunin ang dalawang milyon na hinihingi ng baliw na lalaking 'to? My gosh! Bakit ako pa, ang napagtitripan ng pesteng baliw na ito?
"Miss, ang tagal naman! Ako na nga ang kukuha, ang bagal mo kasi! Mainipin pa naman ako, baka kasi hinahanap na ako sa mental." Sabi pa nito.
Pero nakangisi sa'kin, ramdam kong bumaba ang kamay niya sa bewang ko kaya nagpupumiglas ako. Ngunit sadyang malakas ang lalaki.
"Hmmm, check ko muna kung wala ka ngang suot na panty!" bulong pa nito.
Hanggang sa gumapang ang kamay niya papunta sa hita ko, ramdam ko rin ang pagpisil ng baliw na lalaki.
"Sabi mo, wala kang suot na panty? Pinagloloko mo naman ako!" bulong pa niya sa may punong- tainga ko.
Nabigla ako nang basta na lang ibinaba ang suot kong underwear. Pinagdikit ko ang mga hita ko para hindi maalis ang suot kung panty. Tumingin pa siya sa'kin.
"Ayaw mong, ibigay sa akin? Baka, gusto mong halikan pa kita!" Pagbabanta niya sa'kin.
Kaya, kahit masama ang loob ko ay ibinigay ko na lang ang nais ng baliw na lalaki.
"Iyan, matuto kang sumunod sa katulad kong baliw. Sige ka, papatayin kita sa halik!" Pagbabanta nito.
Nakuha ng lalaki ang suot kong panty. Nakita kong, inilagay niya sa bulsa ng pants nito. Kahit nakasuot ito ng salamin, pansin kong nakatingin siya sa'kin. At lumaki ang mga mata ko, nang lumapit ang labi nito sa tainga ko.
"Mag-iingat ka, Miss! Dahil baka isang araw, ikaw naman ang isangla ko. At mukhang mamahalin ka pa naman, pwede kitang maisangla!" Bulong ng lalaki ngunit marahan ding pinisil ang bewang ko.
Ramdam kong, inamoy niya ang leeg ko at mariing kinagat. Kaya nanigas ang katawan ko sa ginagawa ng baliw na lalaki.
"Tama nga ang hinala ko, masarap kang kagatin! Hmmm, siguro masarap ka ring kainin." Bulong nito bago umalis sa harap ko.
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Nangyari ba talaga sa akin ang, maholdap ang underwear? Para kasing, panaginip lang ang lahat nang nangyari.
"Ada, ayos ka lang ba?" Narinig ko ang boses ni Jenny.
Kaya tumingin ako sa kanya.
"Nakita mo ba kung anong, ginawa sa'kin ng baliw na iyon?" Maluha-luha kung tanong rito.
"Yes! Bestfriend, kaya kailangan na nating umuwi. Dahil, baka bumalik ang holdaper mo!" Sabi niya at nagmamadaling lumapit sa'kin.
Inalalayan ako hanggang sa makasakay ng taxi. Nagtataka ako dahil wala ang kahit anino ni Abe.
"Nasaan ba si, Abe?" Tanong ko rito.
"Nagmamadaling, tumakbo! Nalaman kasi ni Mr Harris na, kasama natin si Abe rito sa bar." Wika ni Jenny.
Nakarating kami nang matiwasay sa bahay. Nagmamadali akong pumanhik sa aking kwarto upang magbihis. Paano ako makagagawa ng kwento, kung may baliw na humaharang sa akin sa tuwing papasok ako ng bar? Siguro'y matutulog na lang ako at sana panaginip lang ang lahat ng ito!
______________________Underwear________________
Tatlong araw na ang lumipas pero, heto ako at mukhang bangag pa rin. Wala kasing pumapasok na matino sa utak ko. Ano bang kailangan kong gawin? Nakakainis! Sabay gulo ng buhok.
"Ada!" Tulog ka pa ba? May naghahanap kasi sayo? At, gusto kang makausap!" Dinig kong tawag sa'kin ni Jenny sa labas ng pinto ng silid ko.
"Sino naman? Wala naman akong, inaasahang bisita!" Malakas kong hiyaw.
"Puntahan mo na lang at alamin, kung bakit ka hinahanap!" Wika ng kaibigan ko.
Kaya, binuksan ko ang pinto at tuloy-tuloy na lumabas ng silid ko.
" Ada, teka lang! Baka gusto mong magsuklay ng buhok, bago humarap sa bisita mo? "
"Ayaw ko nga! Saka, tinatamad ako hayaan mong maging baliw ako sa paningin ng mga taong naghahanap sa'kin. Para matakot sila, at umalis dahil wala akong panahon makipag-usap sa kanila dahil naiinis ako!" Pahayag ko rito.
Pumunta ako sa sala at basta na lang umupo sa sofa. Tumingin ako sa babaeng naghahanap sa'kin. Maganda ito, at puwedeng maging bida sa kwento ko.
"Are you, Ada Canlas?" Tanong niya sa'kin.
"Oo, ako nga! Meron ba akong maipaglilingkod sayo, Miss?" Tanong ko sa babaeng kaharap ko.
"Ako nga po pala si, July! Pumunta ako upang sabihin sayo na, gusto kang makausap ng aking Lord. Sana'y, mapagbigyan mo ang hiling niya." Wika nitong nakikiusap.
"Ha?! Sinong, Lord? Bakit gusto akong makausap ng, Lord mo?" Nagtataka kong tanong rito.
"Yan ang hindi ko alam, Miss Ada. Huwag kang matakot, mabait ang lord ko. Saka, puwede mong isama ang kaibigan mo kung natatakot ka. At sa aking pagkakaalam, tungkol sa trabaho ang pag-uusapan n'yo!" Wika ng kausap kong babae.
"Puwedeng, pag-isipan ko muna? Ang bilis naman kasi saka, hindi ko naman kilala ang lord mo. Paumanhin, ha? Nag-iingat lang kasi ako alam mo naman ang panahon ngayon, 'di ba?" Wika kong may paumanhin sa babae.
"Okay! I understand you, Miss Ada." Saad nito.
"Thank you!" wika ko.
"Miss Ada, mag-iiwan ako ng calling card at baka naisin mo ring makausap ang Lord ko."
"Sige!" At kinuha nga ang calling card na ibinigay ng babae.
Steven Clark, basa ko sa pangalan nang nakasulat. Parang pamilyar ang pangalan nito. Saan ko nga ba nabasa ang pangalan na nakaukit sa calling card?
________________Underwear_____________
- Writer
